سفر به جهنمی به نام جهاریا؛ شعله ور بودن آتش یکصد ساله در هند

یکی از بزرگ ترین معادن زغال سنگ جهان، موسوم به «جهاریا» در منطقه «جهارخند» کشور هند واقع شده است و لقب طولانی ترن آتش فروزان جهان را به خود اختصاص داده است. این معدن بیش از ۱۰۰ سال است که می سوزد و آتش آن همچنان شعله ور است.

استخراج زغال سنگ از این معدن که ۲۶۰ کیلومتر مربع مساحت دارد در اواخر دهه ۱۸۰۰ میلادی تحت دستور دولت بریتانیا آغاز شد. نخستین شعله های آتش روباز در این منطقه در سال ۱۹۱۶ مشاهده شد. اما در دهه ۱۹۸۰ میلادی بالغ بر ۷۰ زبانه آتش از آن بیرون آمد.

هر چه عمق این آتش سوزی ها بیشتر می شد مسئولین بیشتر به آن بی اعتنایی می کردند و امیدوار بودند تا سرانجام روزی خودشان از سوختن بازبمانند. اما این امید به دنبال انجام عملیات بهره برداری جدید در سال ۱۹۷۳ میلادی به طور کلی ناامید شد.

در آن سال، شرکت فرعی Bharat Coking Coal عملیات استخراج روباز گسترده ای را به عنوان شیوه ای نوین در حوزه بهره‌برداری از منابع زغال سنگ در هند آغاز کرد. در همان زمان بود که به ادعای شاهدین محلی، شعله های این آتش افروخته شد و فاجعه ای که تاکنون ادامه دارد، رقم خورد.

ایده استخراج معدن به روش روباز برای کاهش هزینه ها و سرعت بخشیدن به عملیات بهره برداری بود. اما همچنان دالان های زیرزمینی که پیش از آن حفاری شده بودند، در منطقه وجود داشتند و درون آن ها هنوز زغال سنگ باقی مانده بود. همین باعث می شد تا شعله های آتش به همدیگر متصل شده و در روندی بدون توقف، ادامه داشته باشند. وقتی شما عملیات استخراج رو باز را در چنین شرایطی انجام می دهید، در واقع دیواره این تونل ها را جدا می کنید. به این ترتیب، هوا می تواند به راحتی در این دالان ها جریان پیدا کرده و موجب شعله ور شدن آتش شود.

دمیده شدن اکسیژن در معادن زغال سنگ، زبانه های بلندی از آتش را در این منطقه تشکیل دادند که ارتفاع آن ها بعضا به ۱۸ متر هم می رسید.

منطقه جهاریا در هندوستان سال هاست که به عنوان یکی از معادن بزرگ زغال سنگ مورد بهره برداری قرار می گیرد، اما به دلیل استخراج بیش از حد از آن، آتش سوزی های گسترده ای در منطقه رخ داده اند و شمار زیادی از مردم خانه های خود را از دست داده اند.

همچنین، کارشناسان بیان داشته اند که حدودا ۳۷ میلیون تن زغال سنگ با ارزش میلیاردها دلار در نتیجه این آتش سوزی ها هدر رفته اند. از آن بدتر، دود مملو از کربنی که از سوختن زغال سنگ حاصل می شود نیز موجب آلودگی شدید هوا در منطقه شده است.

مردمی که قبلا در روستای کنار این معدن زندگی می کردند، دلیل ترک خانه خود را داغی بیش از حد زمین اعلام کره بودند که حتی راه رفتن با کفش را برایشان ناممکن می کرده است.

گازهای منتشره از این آتش، حاوی ۴۰ تا ۵۰ عنصر هیدروکربن است و سمی و سرطان‌زا گزارش شده است. تنفس این دود موجب آسیب جدی ریه انسان می شود.