دیوار برلین، پایتخت امروزی کشور آلمان را از ۳ آگوست ۱۹۶۱ تا ۹ نوامبر ۱۹۸۹ به مدت تقریبی ۲۷ سال و به مدت دقیق ۱۰.۳۱۶ روز به دو بخش شرقی و غربی تبدیل کرد. فرو ریختن این دیوار سهم بزرگی در انقلاب های گسترده در کشورهای بلوک کمونیستی شرق اروپا داشته و بنیانی شد برای پایان جنگ سرد و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱. هر روزی که از فروپاشی این دیوار می گذرد، غرب و شرق شهر برلین متحدتر و نزدیک تر شده و خود را بیش از پیش به عنوان یک پایتخت متحد و مهم اروپایی نشان می دهد. این روزها دیگر به سختی می توان نشانه و میراثی از این دیوار در شهر برلین یافت اما تاریخ این دیوار را فراموش نمی کند. در این مطلب قصد داریم شما را در قالب تصاویر با تاریخ ۲۷ ساله این دیوار اشنا کنیم.
اگر چه شهر برلین از زمان پایان جنگ جهانی دوم بین آلمان شرقی و غربی تقسیم شده بود اما دیوار بین این دو بخش تا سال ۱۹۶۱ ساخته نشد. در واقع زمانی که فرار از قسمت شرقی کمونیست به قسمت غربی کاپیتالیست افزایش یافت مقامات آلمان شرقی و شوروی به فکر کشیدن دیوار برلین افتادند.
دیوار برلین در واقع دو دیوار موازی بود که گروهی از نگهبانان؛ دیده بان ها و سیم های خاردار در فضای خالی بین این دو قرار می گرفت. این فضای خالی «خط مرک» نامیده می شد.
دیوار برلین در کنار پل یا دروازه براندنبورگ ساخته شده بود که خود نماد آلمان پیش از اتحاد بود. این دروازه در واقع بخشی از دیوار شهر بود که در سال های دهه ۱۷۰۰ ساخته شد.
امروزه خیابانی شلوغ در محلی که زمانی دیوار برلین ساخته شده بود قرار دارد و در جایی که قبلا «خط مرگ» نامیده می شد نیز ساختمان های مسکونی متعددی ساخته شده است.
دیوار برلین دیرزمانی بخش هایی از شهر برلین را از هم جدا کرده بود که امروزه از شلوغ ترین مکان های شهر به شمار می آیند. در عکس زیر می توانید دیوار برلین را را در کنار منطقه پرترافیک میدان پوتسدامر پلتس در سال ۱۹۶۲ ببینید.
علیرغم نام مخوفی که این دیوار داشت اما دیوار برلین ارتفاع زیادی نداشت. در بسیاری از مناطق این دیوار تنها نزدیک به ۳.۵ متر طول داشت و ساکنان دو طرف می توانستند به راحتی ساختمان های طرف مقابل را ببینند.
در عکس زیر می توانید نمای امروزی تصویر قبل را تماشا کنید. ساختمان های دو عکس را با هم مقایسه کنید تا متوجه شباهت های این دو تصویر شوید.
در حالی که این دیوار دو بخش غربی و شرقی شهر برلین را از هم جدا می ساخت اما تنها کمی بیش از ۴۳ کیلومتر طول داشت و قسمتی اضافی به طول ۱۶۰ کیلومتر نیز شهر برلین را احاطه کرده بود. در واقع باید بدانید که برلین غربی به طور کامل توسط آلمان شرقی محاصره شده بود. نکته جالبی که شاید بسیاری نمی دانند این است که اصولاً پس از پایان جنگ جهانی دوم و خودداری شوروی از پایان اشغال آلمان، عملاً این کشور به دو بخش شرقی در تصرف نیروهای شوروی و قسمت غربی در تملک نیروهای آمریکایی، بریتانیایی و فرانسوی قرار گرفت. بدین ترتیب آلمان به دو کشور مجزا تقسیم شد اما شهر برلین به طور کامل در قسمت شرقی کشور قرار داشت. با این وجود این شهر نیز به دو قسمت تقسیم شده و بخش شرقی و غربی آن از طریق دیوار برلین از هم جدا شدند هرچند تمام شهر به طور کلی در قسمت آلمان شرقی قرار داشت.
عکسی دیگر که در زیر می بینید دیوار برلین در خیابان برنور اشتراس و تجیهزات دفاعی و موانعی که در منطقه بین این دو دیوار تعبیه شده را نشان می دهد.
امروزه خیابان برنور اشتراس یک خیابان بزرگ است که در طول آن یک خط تراموا کشیده شده است.
با توجه به این که شاهراه بزرگی مانند برنور اشتراوس در موازات دیوار برلین قرار داشت افراد بسیاری سعی می کردند که از روی این دیوار به طرف دیگر بروند. اگر چه بیش از ۱۰۰ نفر در تلاش برای عبور کردن از این دیوار کشته شدند اما بیش از ۵.۰۰۰ نفر نیز به شکل معجزه آسایی موفق به عبور از زیر و روی این دیوار و رساندن خود به طرف مقابل شدند.
تعدادی از روسای جمهور ایالات متحده از دیوار برلین دیدن کردند که آخرین آن ها رونالد ریگان بود. در عکس زیر ریجارد نیکسون را در حال تماشا از روی دیوار برلین در ایست و بازرسی هاینریش هاینه اشتراس می بینید.
امروزه همان محله تقریباً قابل تشخیص نیست به غیر از ساختمان هایی که در قسمت چپ تصویر دیده می شوند.
اولین رییس جمهور ایالات متحده که از دیوار برلین بازدید کرد جان اف کندی بود. در تصویر زیر می توانید او را در ایست بازرسی مشهور چارلی در مرکز برلین در سال ۱۹۶۳ ببینید.
امروزه آن محل یکی از جاذبه های گردشگری اصلی قسمت غربی برلین است که دیر زمانی کمونیست های را از کاپیتالیست ها جدا می کرد اما اکنون در قبضه رستوران مک دونالد و فروشگاه های بزرگ است.
وقتی که دیوار در نهایت در سال ۱۹۸۹ فرو ریخت در واقع این اتفاق در نتیجه یک اشتباه رخ داد. یکی از افسران کمیته اجرایی حزب کمونیست در آلمان شرقی، زودتر از موعد مقرر محدویت های مربوط به عبور و مرور بین دو منطقه شرقی و غربی برلین را برداشت و وقتی که دروازهای دیوار باز شدند دیگر کسی نتوانست آن ها را ببندد.
امروزه قسمتی از دیوار در برخی از نقاط شهر برلین به عنوان یادبودی از روزگار تلخ گذشته و همچنین نشانه پیروزی اتحاد مردم باقی مانده است
تصاویری از خرابی های شهر برلین پس از پایان جنگ جهانی دوم
مراسم افتتاحیه المپیک سال ۱۹۳۶ برلین با حضور هیتلر [تماشا کنید]
۱۸ تصویر خیره کننده که فرو ریختن دیوار برلین را از زاویه ای دیگر به تصویر می کشند
یکی از بهترین مطالبتون بود. ممنون