نوروز گردی در چهار محال و بختیاری: سرزمین آبشارهای مینیاتوری

این استان با وجود دارا بودن یک درصد از مساحت کل کشور ده درصد از آب آن را تأمین می کند به طوری که دو رودخانه مهم کشور ،‌کارون و زاینده رود از ارتفاعات آن سرچشمه می گیرند. شکل ارتفاعات ،‌میزان نزولات جوی و ارتفاعات از سطح دریا و آب و هوای متنوع استان چشم انداز بکر و متنوعی را فراهم آورده است .جمعیت استان بالغ بر ۱ میلیون نفر است.

فرهنگ کوچ 

بیش از نیمی از جمعیت  استان در نقاط شهری و بقیه در مناطق روستایی سکونت دارند و تعدادی نیز کوچنده هستند. یعنی این استان، برای روستا گردها و عاشقان فهم و شناخت سبک زندگی جذاب و سنتی عشایر، یک گزینه فوق العاده به شمار می رود. این استان بیش از ۸۰۰ روستا دارد که هر یک از جذابیت های خاص خود را در معرض دید مسافران نوروزی قرار می دهد.

فرهنگ کوچ در این استان با وجود بزرگترین جامعه ایلی کشور ( ایل بختیاری ) و به طبع آن ایل راه های تاریخی ،‌ سکونت گاه های دائمی و فصلی با اداب و رسوم و فرهنگ و پوشش محلی دارای نمود گسترده و جاذبی است .

یکی از نمودهای گردشگری در ایران چهار فصل، گردشگری عشایر است که شما را با سبک زندگی دیدنی و هیجان انگیز اقوام ایرانی در پهنه سرزمین هزار رنگ و هزار نقش پارسیان آشنا می کند. عشایر ،‌این غیور مردان و شیر زنان دیر زمانی است که جدالی تاریخی با طبیعت را تجربه می کنند و هر سال با خانواده ،‌رمه و گله باحرکتی منظم ،‌مراتع سرسبز و خرم دشت ها و کوه ها را با سختی فراوان طی می کنند و در ایل راه های تاریخی از ییلاق به قشلاق و از قشلاق به ییلاق رهسپارند .

صنایع دستی استان 

پوشاک مردان بختیار شامل کلاه نمدی، چوغا، شولار دبیت (شلوار) ، شال، پاپیچ و گیوه می باشد. پوشش زنان بختیاری نیز شامل روسری (که مینا یا لچک نامیده میشود) پیشانی بند، پیراهن، شلوار چین دار (تنبان قری) و جلیقه، چادر و پاپوش که ریشه در پوشاک کهن مردمان ایران زمین دارد. پوشش مردان چهارمحال متشکل از کلاه، پیراهن، شال، قبا و شلوار است. پوشش زنان چهارمحال شامل روسری، پیراهن، دامن، جلیقه و چادر است.

غذاهای محلی

اگر به این استان رفتید، غذاهای محلی خوشمزه آن را حتما تست کنید که طعم و مزه هیجان انگیزی از مواد ارگانیک حاصل از طبیعت بکر استان را در اختیار شما قرار می دهد.

مردم استان بر اساس شیوه معیشت مبتنی بر دامداری، کشاورزی و باغداری، گیاهان وحشی مانند کرفس کوهی، شنگ ، پاکلاغ، چاووک، کنگر و … را پس از پختن با ماست مخلوط کرده که به آن (( تیلیکه -تلیکه )) گفته می شود.

• گوره ماست: از مخلوط : شیر و ماست ، (( گوره ماست )) تهیه میکنند .
• آش دوغ: از گیاهانی مانند موچه ، اوماج و باگیاهانی مانند ترشک یا سلمان تره، آش دوغ درست میکنند.
• کال جوش: از آب کشک ، کله جوش (کلاجوش ) و با رشته کردن خمیر آش برگ پخته می شود.
• آش کاردی: کاردی که گیاهی کوهی است ، در پخت آشی به همین نام مورد استفاده است . کاچی در دو نوع شیر و آردی به نام های کاچی شیر و کاچی تامی پخته می شود.
• آش ها: آش های نذری مانند شیر برنج (آش برنج ) ، شله زرد،‌ آش رشته و پنج تن (آش رشته یا آش برگ ) معروفند.
• کباب ها: نمیشود به استان سفر کرد و کباب بختیاری را امتحان نکرد! کباب بختیاری ، کباب قارچ ، کباب مرغ و کبک تیهو از خوش سلیقگی مردم استان در انتخاب نوع غذا است.
• نان های محلی: نان خانگی در تنور گلی یا تنور فلزی پخته می شود و در شهرها و روستاها عمومیت دارد. فتیر نان بسیار نازکی است که عشایر و بختیاری ها بر روی ساج ( توه ، تابه ) می پزند.

دزپات

دژپات در واقع جاده ی پلکانی است که گذشتگان با دستیابی به کوه و سنگ ساخته و معماری جاده سازی را اولین بار در  سخت ترین تنگه ها و دره های فلات مرکزی ایران میتوان در این استان شاهد بود.

 آبشار زرد لیمه (بوینه)

آبشار بسیار بکر و زیباست که در بین کوه های سر به فلک کشیده زاگرس و در مسیر کوچ عشایر واقع شده است. مراتع سرسبز و آثار باستانی مثل پل خدا آفرین در اطراف آن، دیدنی هایش را صد چندان می کند.

 دره عشق

دره عشق از زیباترین مناطق گردشگری و دیدنی استان چهارمحال و بختیاری است و هر ساله مسافرای زیادی را به سمت خودش می کشاند. این دره رویایی در منطقه مشایخ قرار دارد. اگر به این استان رفتید، دیار از دره عشق که بهشت طبیعت گردی استان چهار محال و بختیاری به شمار می رود را در نوروز دیدنی استان، فراموش نکنید.

شیر سنگی

یکی از نمادهای مردمان لر بختیاریِ که روی گور بزرگان و نامداران این مردم گذاشته شده، شیر سنگی است. در گویش بختیاری به این مجسمه ها برد شیر هم گفته میشود.

قلعه دزک

این قلعه در حال حاضر در اختیار سازمان میراث فرهنگی است و از نقاط گردشگری چهار محال بختیاری به شمار می رود.  در این قلعه، تعدادی از فیلم های تاریخی ساخته شده است.

در پنج کیلومتری شهرکرد یک اثر باشکوه از نظر معماری و هنری حجاری در ایران وجود دارد که به اسم قلعه چالشتر شناخته می شود. منزل احمد خان و محمود خان چالش نیز در این منطقه قرار دارد. اثری باشکوه از نظر هنر حجاری در معماری ایران زمین است.

دشت لاله های واژگون

مگر می شود به چهار محال سفر کرد و دشت های سحر آمیز لاله های واژگون را تماشا نکرد! دشت لاله های واژگون یکی از جاذبه های دیدنی و گردشگری ایران و یکی از ۲۰ اثر طبیعی ملی ایران و مورد حمایت سازمان محیط زیست است. این دشت زیر پوششی رنگارنگ از گل هایی قرمز رنگ بوده که گویی نقاش طبیعت، این بخش از تابلوی بزرگ ایران را به گونه ای متفاوت نقاشی کرده است. دشت لاله‌های واژگون کوهرنگ یکی از جاذبه‌های دیدنی و گردشگری ایران است.

این دشت ۳۶۰۰ هکتار وسعت و در استان چهارمحال و بختیاری دارد و رویشگاه اصلی گونهٔ گیاهی لاله واژگون است. محدوده‌ای از این دشت بعنوان اثر طبیعی ملی لاله واژگون تحت حفاظت سازمان محیط زیست ایران قرار دارد. این دشت در شهرستان کوهرنگ واقع شده و جاذبه‌های گردشگری دیگری مانند آبشار کوهرنگ، پیست اسکی چلگرد و چشمه آب معدنی دیمه در نزدیکی آن قرار دارند.

رویشگاه اصلی این گیاه نادر، دامنه کوه‌های آب‌کاسه خوربه، گرگانک و مناطق بنواسنکی و مله زرده‌است. لاله‌های واژگون، که در زبان محلی گل بگریو (گل گریان) و اشک مریم نامیده می‌شوند، در اواخر فروردین ماه به گل می‌نشینند و تا اواخر اردیبهشت گل‌های خود را حفظ می‌کنند.