۱۰ چهره سرشناسی که به بیماری‌های روحی خود اعتراف کرده‌اند

به ادعای محققان، شیوع مضر بیماری‌های روحی باعث شده است تا مردم کمتر به فکر درمان باشند. اما خوشبختانه در سال‌های اخیر صحبت کردن در مورد بیماری‌هایی همچون اضطراب، افسردگی و اعتیاد باعث شده تا این مشکلات از گوشه خانه‌ها به اجتماع کشانده شوند.

این اتفاق خوشایندی است زیرا عادی شدن صحبت در مورد اختلالات روحی کمک می‌کند تا ترس از اذعان به این بیماری‌ها ریخته شود و مردم شهامت رفتن به سراغ درمان را پیدا کنند.

در همین راستا، بیش از ۲۰ چهره شناخته‌شده و مشهور جهانی به‌طور داوطلبانه در مورد مشکلات روحی خود صحبت کرده‌اند. این مشکلات از افسردگی پس از زایمان گرفته تا بی‌اشتهایی بیمارگونه تنوع دارد. اما نکته قابل توجه در مورد این اظهارات این است که چهره‌های سرشناس با این حرکت خود به مردم عادی این شهامت را داده‌اند که برای درمان مشکلات خود کمک بگیرند و از این موضوع هراس یا شرم نداشته باشند.

روح نیز همانند جسم با اختلالاتی همراه می‌شود که باید با کمک پزشک متخصص رفع شوند.

سخن کوتاه می‌کنیم و از شما دعوت می‌کنیم تا اعترافات هنرمندان و چهره‌های مشهور بین‌المللی را در ادامه از نظر بگذرانید.

در اوایل سال ۲۰۱۷ میلادی، «کریسی تیگن» – مدل آمریکایی – گفت پس از وضع حمل نخستین فرزند خود، لونا، دچار افسردگی پس از زایمان شده بود. این اختلال نوعی افسردگی است که به فاصله کوتاهی پس از زایمان پدیدار می‌شود. بر اساس آمار از هر ۷ زن یکی به افسردگی پس از زایمان مبتلا می‌شود.

از نشانه‌های آن باید به خشم، احساس بی‌ارزشی، بی‌خوابی شدید، بی‌ثباتی خلق و احساس خستگی، بدخوابی و احساس بی کفایتی اشار کرد.

تیگن در این رابطه گفته: «این حس ناخوشایندی است که من در دوره‌ای از زندگی خود تجربه کردم و اکنون آن را رسما بیان می‌کنم تا دیگر زنان بدانند که این افسردگی ممکن است برای هر فردی و در هر شرایطی پیش بیاید. پس زنانی که افسردگی پس از زایمان دارند، نباید خود را تنها بدانند.

شاهزاده هری نیز نزد روان‌درمانگر رفته و در مورد سلامت روحی خود پس از دو سال آشفتگی و ناامنی کامل در اواخر دهه ۲۰ زندگی‌اش صحبت کرد.

در ماه آوریل سال گذشته، شاهزاده هری به خبرگزاری تلگراف گفته بود که او پس از مرگ مادرش، شاهدخت دایانا، «همه احساسات خود را خاموش کرده بود». این روند تا سن ۲۸ سالگی او ادامه داشت – یعنی زمانی که شاهزاده هری احساس می‌کرد در مرز نابودی کامل است و هنگام نامزدی سلطنتی با اضطراب شدید دست‌وپنجه نرم می‌کرد – این زمانی بود که او تصمیم گرفت تا از متخصص کمک بگیرد و به اندوهش پایان دهد.

در حال حاضر، شاهزاده هری ۳۳ ساله است و در سلامت روحی قرار دارد. او از دیگران خواسته تا در مورد مشکلات خود صحبت کنند. در همین راستا، در سال ۲۰۱۶ میلادی با کمک شاهزاده ویلیام و کیت میدلتون، کمپین Heads Together راه‌اندازی کردند تا از شرمساریِ عمومی ناشی از بیماری‌های روحی بکاهند.

دواین جانسون – «راک» – نیز پس از چندین ضربه جدی در زندگی دچار افسردگی شد. او در یکی از مصاحبه‌های خود با هالیوود ریپورتر در سال ۲۰۱۴ میلادی، گفت: نمی دانستم چرا دلم نمی خواهد کاری کنم. تا پیش از آن هرگز چنین حسی را تجربه نکرده بودم. اما سپس متوجه شدم که اینها نشانه‌های افسردگی هستند.

این چهره شناخته شده جهانی در رابطه با افسردگی خود گفته بود: خوبی صحبت کردن در مورد اختلالات روحی این است که شما متوجه می‌شوید تنها نیستید و اشخاص دیگری هم از چنین مشکلاتی رنج می‌برند. همین کمک می‌کند تا به سراغ درمان رفته و دیگران را هم برای کمک گرفتن تشویق کنید.

دمی لواتو نیز داوطلبانه در مورد اختلال دو قطبی، پرخوری عصبی و اعتیاد خود صحبت کرده است. این خواننده مشهور در سال‌های اخیر مستندی در مورد مشکلات روحی با عنوان «ورای سکوت» ساخته و منتشر کرد که در مورد مشکلات خودش بود. یکی از اختلالاتی که لواتو به آن دچار بوده، گاوگرسنگی (bulimia) یا پرخوری عصبی است که توانسته با کمک متخصصان بر آن فائق بیاید.

او به رسانه‌ها گفته بود که بسیار مهم است که اگر نشانه‌های مشکلات روحی را در وجود خود می‌بینیم، در مورد آن صحبت کنیم و خجالت را کنار گذاشته و کمک بگیریم. لواتو که در حال حاضر ۵ سال است زندگی سالمی را در پیش گرفته همچنین گفته که می‌توان مشکلات روحی و روانی را پشت‌سر گذاشت و زندگی موفقی داشت.

بولیمیا، نوعی پرخوری عصبی است. در این بیماری فرد ابتدا مقدار زیادی غذا می‌خورد و سپس با ایجاد استفراغ عمدی یا مصرف ملین یا مدر می‌کوشد از افزایش وزن خود جلوگیری کند. شیوع این بیماری در زنان جوان بیشتر است.

کریس ایوانز نیز بیان داشته که از اضطراب اجتماعی و صداهای ذهنی رنج می‌برد. او در مصاحبه با مجله رولینگ‌استون گفته که اغلب در مراسم فرش قرمز یا برنامه‌های معرفی فیلم دچار این اضطراب می‌شود و دوست دارد محل را ترک کند. او برای درمان به مدیتیشن و مطالعه نصایح رهبران بودایی روی آورده است. اگر چه این کارها تا حدی به وی کمک کرده‌اند، اما همچنان از صداهای ذهنی خود رنج می‌برد.

جمع‌هراسی یا اختلال اضطراب اجتماعی نوعی اضطراب است که با ترس و اضطراب شدید در موقعیت‌های اجتماعی شناخته می‌شود و بخشی از فعالیت‌های روزمره شخص را مختل می‌کند. بعضی از مبتلایان ممکن است هفته‌ها از خانه خارج نشوند یا از بسیاری موقعیت‌های اجتماعی مانند موقعیت‌های شغلی و تحصیلی خود صرف نظر کنند. با توجه به اینکه این اختلال در بسیاری از نقاط جهان چندان شناخته شده نیست و ناشی از اختلالات شخصیتی فرض می‌شود مبتلایان به هراس اجتماعی معمولاً به خود درمانی روی می‌آورند.

در سال ۲۰۱۵ میلادی، لیزا نیکول در مورد اختلال دوقطبی خود سخن گفت و بیان داشت که این بیماری سبب شد تا بیش از یک دهه از شغلش کناره‌گیری کند.

این هنرپیشه در دهه ۹۰ میلادی برای بازی در سریال‌های تلویزیونی Ally McBeal و ER مشهور بود. اما در اوایل دهه دو هزار میلادی، او تصمیم گرفت از هالیوود کنار برود.

من از آن دوران داروهای ضد اضطراب مصرف می‌کردم تا توانستم در سال ۲۰۱۵ میلادی به دنیای بازیگری باز گردم.

اختلال دوقطبی یا افسردگی شیدایی نوعی اختلال خلقی و بیماری روانی است. افراد مبتلا به این بیماری دچار تغییرات شدید خلق می‌شوند. اختلال دو قطبی به صورت معمول در آخر دوره نوجوانی یا اوائل دوره بزرگسالی تظاهر پیدا می‌کند.

دوره‌های شیدایی از چند روز تا چند ماه به طول می‌انجامند و معمولاً شدت آنها باعث می‌شود که بیمار نیازمند درمان جدی به صورت بستری یا همراه با مراقبت زیاد باشد. با فروکش کردن علایم، به خصوص در اوایل سیر بیماری، معمولاً فرد به وضعیت قبل از بیماری خود برمی‌گردد و به همین دلیل بسیاری از بیماران یا خانواده‌های آنان تصور می‌کنند بیماری کاملاً ریشه کن شده و دیگر نیازی به ادامه درمان وجود ندارد؛ بنابراین درمان خود را قطع می‌کنند.

رایان رینولد اعتراف کرده که همسرش، بلیک لایولی به او کمک کرده تا اضطراب خود را درمان کند.

رینولد در مصاحبه ماه ژانویه خود بیان داشته که اضطراب و تشویش او در نتیجه بی‌مهری طرفدارانش سبب شده تا بی‌خواب شود و این همسرش بوده که به وی کمک کرده تا این شرایط را پشت سر گذاشته و بتواند موفقیت‌های فعلی خود را کسب کند.

کارا دلوین نیز در دوران نوجوانی خود افسردگی شدید داشته است.

این مدل فشن و بازیگر انگلیسی نیز در مصاحبه با نشریه دیس مورنینگ گفته که از افسرده بودن خود شرمسار بوده است. اما پس از اینکه فهمیده او تنها کسی نیست که بااین بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کند، سعی کرده در مورد افسردگی‌اش صحبت کند.

او در این رابطه گفته: اگر شما بیاموزید که خود را دوست داشته باشید، برایتان مهم نباشد دیگران چه نظر یا عقیده‌ای در مورد شما دارند و فقط دنباله‌روی رویاهای خود باشید، می‌توانید هرآنچه می‌خواهید را بدست بیاورید.

کندریک لامار نیز در سال ۲۰۱۵ میلادی در مورد بیماری روحی خود موضع نگرفت. در آن سال، این هنرمندِ برنده جایزه گرمی اذعان داشت که به افسردگی شدید مبتلا بوده و برای مدت طولانی به خودکشی می‌اندیشیده است.

او از کشته شدن دوستان خود غمگین بوده و احساس گناه داشته و می‌خواسته به جای برگزاری تور کنسرت در مراسم تدفین آنها شرکت کند.

اما استون نیز در مورد اختلال اضطراب خود بارها سخن گفته است. او اذعان داشته که در کودکی بارها مورد حملات عصبی قرار گرفته و بشدت مضطرب است. وی حتی هیولای سبزرنگی که در سن ۹ سالگی ترسیم کرده بوده تا اضطرابش را نشان دهد را نیز به نمایش عمومی گذاشت.

او از متخصصان کمک گرفته تا این اضطراب را برطرف کند و در این زمینه نیز تا حد زیادی موفق بوده است و بیماران دیگر نیز خواسته تا اختلال روحی خود را قبول کرده و در جهت درمان آن از هیچ تلاشی فروگذار نکنند.