استیفن هاوکینگ، «نابغه نادر» و ستاره پرفروغ کیهان شناسی معاصر درگذشت

استیفن هاوکینگ، ستاره پرفروغ علم کیهان شناسی، که نظریات او شکل دهنده کیهان شناسی مدرن بوده و مخاطبانی میلیونی در سراسر جهان داشت در سن ۷۶ سالگی درگذشت. خانواده او با انتشار بیانیه ای در اولین ساعات روز چهارشنبه مرگ او را در خانه شخصی اش در کمبریج لندن تایید کرد. فرزندان هاوکینگ- لوسی، رابرت و تیم در این بیانیه چنین گفته اند: ” ما از این که پدر دوست داشتنی مان امروز درگذشت بسیار غمگین هستیم. او یک دانشمند بزرگ و یک مرد فوق العاده بود. شحاعت و استقامت او همراه با ذکاوت و شوخ طبعی اش الهام بخش بسیاری از مردم در سراسر جهان بود. او یک بار گفت: چیز زیادی از دنیا وجود نداشت اگر خانه ی مردمانی که دوستشان دارید نبود. ما برای همیشه دلتنگ او خواهیم بود”.

برای دیگر دانشمندان و دوستان هاوکینگ، ذکاوت و حس شدید شوخ طبعی او بود که بیشتر از همه جلوه می کرد، اگر چه جسم در هم شکسته و صدایی مصنوعی که از گلوی او بیرون می آمد، سمبل قابلیت های بی انتهای ذهن انسان بود. هاوکینگ در سال ۱۹۶۳ و ۲۱ سالگی دریافت که به بیماری اختلال سیستم عصبی حرکتی مبتلاست. پزشکان انتظار داشتند که وی حداکثر دو سال دیگر زنده بماند اما بیماری هاوکینگ بسیار کندتر از معمول رشد می کرد. او بیش از نیم قرن دیگر زنده ماند و همین ضعف جسمانی بود که باعث شد بیش از معمول مورد توجه قرار گیرد. اما بعدها وی با نظریات بی نقص خود در حوزه فیزیک و کیهان شناسی همه را حیرت زده کرد و علی رغم این که حتی توان کوچکترین حرکت و سخن گفتنی را نداشت به یکی از معدود دانشمندان برتر جهان تبدیل شد.

کسانی که در سایه مرگ زندگی می کنند کسانی هستند که اغلب بیش از دیگران زندگی می کنند. برای هاوکینگ، تشخیص این بیماری مهلک در جوانی و ناظر بر مرگ پسری بودن در بیمارستان به دلیل بیماری سرطان خون باعث شد هدفی جدید در ذهن وی شکل بگیرد. وی در زندگی نامه خود در این باره چنین می گوید:” اگر چه ابری [از ابهام] بر آینده من سایه افکنده بود اما در کمال ناباوری دریافتم که اکنون بسیار بیشتر از گذشته از زندگی لذت می برم. رفته رفته شروع به پیشرفت در تحقیقاتم کردم… هدف من ساده است. هدف من درک کامل دنیای هستی است. چرا به شکل کنونی است و چرا در اصل وجود دارد”.

او البته در مورد مرگ نیز سخن می گفت، نهایتی که در افقی بسیار دورتر از آن چه که پزشکان برایش ترسیم کرده بودند قرار داشت:” من ۴۹ سال با این دیدگاه که خیلی زود خواهم مرد زندگی کرده ام. من از مرگ نمی ترسم اما عجله ای برای مردن هم ندارم. هنوز کارهای زیادی دارم که باید ابتدا آن ها را انجام دهم”. بالاخره این نابغه نادر امروز مصادف با ۲۳ اسفند ۹۶ در خانه اش و در کنار فرزندان و همسرش این دنیا را برای همیشه ترک کرد هر چند تئوری ها و یافته های او در حوزه کیهان شناسی برای همیشه چراغ راه بشر باقی خواهد ماند.