۲۵ سال پیش یکی از بزرگترین کشتارهای جنگی تاریخ در عراق و در بزرگراهی به نام بزرگراه شماره ی ۸۰ (Highway 80) در سی کیلومتری غرب شهر کویت (پایتخت کشور کویت) رخ داد. در شب ۲۷ فوریه ی سال ۱۹۹۱ هزاران سرباز و غیر نظامی عراقی بعد از آن که آتش بس اعلام شد در حال عقب نشینی از کویت اشغالی به سمت بغداد بودند که به دستور جرج بوش پدر، رییس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا، قتل عام شدند.
جنگنده های نیروهای ائتلاف با هدف قرار دادن خودروهایی که در قسمت عقب و جلو این کاروان در این بزرگراه در حال حرکت بودند نظامیان و غیر نظامیان عراقی را متوقف کرده و سپس برای ساعت ها این کاروان را زیر رگبار مسلسل ها و بمب های خود قرار دادند. بعد از پایان بمباران و کشتارها، بیش از ۲.۰۰۰ خودروی منهدم شده و جنازه های سوخته و پاره پاره شده ی ده ها هزار عراقی در گستره ای به وسعت چندین کیلومتر باقی مانده بود که بعدها به «بزرگراه مرگ» (Highway of Death) مشهور شد. صدها نفر دیگر نیز در بزرگراه دیگری به نام «بزرگراه شماره ی ۸» (Highway 8) که به بصره منتهی می شد به خاک و خون کشیده شدند.
برخی از صحنه های کشتار انجام گرفته در این دو بزرگراه به تصاویر فراموش نشدنی جنگ خلیج فارس (Gulf War) تبدیل شد.
یک روز قبل از این واقعه، رادیو بغداد اعلام کرد که وزیر امور خارجه ی عراق پیشنهاد صلح ارائه شده از سوی شوروی را پذیرفته و بر اساس قطعنامه ی ۶۶۰ سازمان ملل به تمامی نیروهای خود دستور داده است که از خاک کویت عقب نشینی کنند. با این وجود جرج بوش این ادعا را باور نکرده و بعدها در اظهاراتش در این باره چنین گفت: ” هیچ مدرکی دال بر عقب نشینی نیروهای عراقی وجود نداشت. در واقع واحدهای نظامی عراقی در حال ادامه ی جنگ بودند… و ما نیز ناچار بودیم جنگ را ادامه دهیم”.
روز بعد رییس جمهور عراق شخصاً در رادیو حاضر شد و اعلام کرد که عقب نشینی از طریق دو بزرگراه مذکور آغاز شده و در همان روز به پایان خواهد رسید اما جرج بوش این سخنان را «اهانت» و «حقه ای بی رحمانه» خواند.
ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا و استراتژیست های نظامی این کشور به جای این که پیشنهاد عراق برای تسلیم شدن و عقب نشینی کردن از کویت و ترک میدان نبرد را پذیرفته و به راه حلی تن دهند که بعدها برای ایالات متحده دردسرساز شود تصمیم گرفتند به هر اندازه که می توانند به ماشین جنگی صدام صدمه وارد کنند.
بدین ترتیب در نیمه شب ۲۷ فوریه ی ۱۹۹۱ جت های آمریکایی و کانادایی خودروهای عقب و جلو کاروانی که در دو بزرگراه یاد شده در حال حرکت بودند را منهدم کردند تا کاروان در تله افتاده راهی برای فرار به جلو یا عقب نداشته باشد. سپس بمباران نظامیان و غیرنظامیان عراقی که برای بدست آوردن غنیمت به کویت رفته بودند آغاز شد. فرمانده ارشد ستاد مرکزی ارتش آمریکا دستوری از طرف رییس جمهور دریافت کرد که در آن آمده بود “نگذارید کسی یا چیزی از کویت خارج شود”. بدین ترتیب هر خودرویی که از بزرگراه خارج شده و قصد داشت خود را از مهلکه برهاند نیز مورد تعقیب قرار گرفته و منهدم شد. حتی آن دسته از سربازان عراقی که سلاح های خود را زمین گذاشته و تسلیم شده بودند نیز توسط مسلسل جنگنده ها قتل عام شدند. هیچ عراقی حاضر در آن دو بزرگراه از این کشتار جان سالم به در نبرد.
یک روزنامه نگار لبنانی-آمریکایی به نام جویس چدیاک (Joyce Chediac) در مورد این حادثه چنین می نویسد: “خودروها و کامیون ها چنان بمباران شده بودند که در زمین فرو رفته و معلوم نبود راننده ای داخل آن ها وجود دارد یا خیر. شیشه ی جلوی همه ی خودروها ذوب شده و تانک های بزرگ به تکه های کوچکی به اندازه ی ترکش تبدیل شده بودند”.
وی ادامه می دهد: ” کشتار سربازان عراقی در شرایطی که آن ها در حالت عقب نشینی به سر می بردند نقض صریح ماده ی سوم کنوانسیون ژنو در سال ۱۹۴۹ محسوب می شود که کشتن سربازان خارج از میدان نبرد را ممنوع کرده است. نیروهای عراقی برخلاف آن چه که دولت جرج بوش اعلام کرده اند توسط نیروهای ایالات متحده ی آمریکا از کویت بیرون رانده نشده بودند. هدف آن ها از عقب نشینی سازماندهی مجدد و ادامه ی نبرد نبود. در واقع آن ها در حال عقب نشینی بوده و به سمت خانه هایشان می رفتند”.
چدیاک در ادامه ادعا می کند: ” حمله به سربازانی که در حال برگشت به خانه های خود بودند با چنین شرایطی جنایت جنگی محسوب می شود”.
سروان باب نوگنت (Bob Nugent) از افسران اطلاعاتی ارتش ایالات متحده می گوید: “حتی در ویتنام نیز من شاهد چنین اتفاقی نبودم. واقعاً شرم آور است”.
روزنامه نگاری به نام مالکوم لاگاوش (Malcom Lagauche) در این باره چنین می گوید: ” ناراحت کننده ترین جنبه ی این اقدام مخفیانه انجام شدن آن بود. زمانی که روزنامه ی نیوزدَی پرده از این ماجرا برداشت بسیاری شگفت زده شدند. به گفته ی اعضای مجلس نمایندگان و کمیته ی نیروهای نظامی سنا، پنتاگون جزییات مربوط به این حمله را از آن ها پنهان نگه داشته بود”.
رسانه های خبری نیز داستان های متفاوتی در مورد این کشتار ارائه کردند. فرماندهان ارشد نظامی ایالات متحده نیز سعی می کردند به همه بقبولانند که در واقع نیروهای عراقی عقب نشینی نکرده و توسط نیروی نظامی آمریکا عقب رانده شده بودند.
چهار سال بعد ژنرال نورمن شوارزکوف (Norman Schwarzkopf) سعی کرد اتفاقاتی که در بزرگراه مرگ اتفاق افتاده بود را چنین توجیه کند:
“دلیل اصلی ما برای بمباران کردن بزرگراهی که از شمال کویت به سمت عراق کشیده می شد این بود که تجهیزات نظامی بسیاری از این بزرگراه عبور می کرد و من نیز به تمام فرماندهان جنگ دستور دادم که هر گونه تجهیزات نظامی متعلق به کشور عراق را که می توانند نابود کنند. دوم این که این کاروان از افراد بی گناه و غیرنظامی که قصد بازگشت به خانه های خود را داشتند تشکیل نشده بود. آن ها یک مشت متجاوز، قاتل و جانی بودند که شهر کویت را غارت کرده و زنان و دختران کویتی را مورد تجاوز قرار داده بودند و حالا قصد داشتند قبل از آن که دستگیر شوند از این کشور فرار کنند”.
بنظرم این این نوشته ها بی طرفانه نبود همین عراقی بعد از تجاوز به ایران که نامید شد ،یک سال بعد فقط به بهانه های بدهی مالی ! به کویت که یک کشوری تقریبا ازاد بود حمله نظامی کرد ،خیلی از مردم کویت کشته شدن ،چیزی که صدام فکر نمیکرد شکل گرفتن یه اعلاف جهانی بود ،بنظرم این تجهزات نباید بعد از عقب نشینی به عراق برمیگشت ،چون همینا باعث قدرت گرفتن دیکتاتوری ،سرکوب بیشتر کردها که نزدیک به چند صد هزار از اونها توسط صدام تا اون موقع کشته شدن میدشد ،امیریکا هم کشوری نیس جون سربازش رو الکی به خطر بندازه بهتر راه برای منهدم کردن یه کاوران متجاوز تا دندان مسلح همون حمله هوایی بود
دمش گرم ……. حقشونو کف دستشون گذاشت….. یه مشت رذل پست که با تجاوز و قتل و غارت زندگی پستشونو میگذروندند……البته برای کویت هم درس عبرتی شد تا دیگه از روانپریشی مثل صدام حمایت نکنه….. سزای حماقت همینه
مصداق بارز الهم اشغل الظالمین بالظالمین شدن هر دو طرف باطل بودن جوری نشه که به خاطر ضربه زدن به صدام به آمریکا آفرین بگیم
هم حمله عراق به ایران و کویت جنایت بود هم بمباران سربازا بعد از آتش بس
سلام بله درسته
آمریکا کافر و جنایتکار و بی شرف و ظالم هست
ولی وعده و مژده الهی است که بعضی وقت ها قومی ظالم و ستمگر توسط عده ای شبیه به خودشان نابود می‌شوند
نیرو های بعثی که بمباران حقشان بود و مستحق این مجازات سخت و هلاکت بودند
صدام یزید نجس متعفن هم که دلش به تجهیزات و پولش خوش بود همه اش منهدم شد و از بین رفت
آخر هم صدام گور به گور رو از داخل چاه بیرون کشیدن و به دار مجازات که شایسته اش بود آویخته شد
البته ایران هم خسارت نیروی هوایی اش رو از عراق گرفت
(با غنیمت گرفتن ۱۳۷ جنگنده که به ایران پناه آوردند)
درود بر ارتش آمریکا که با بمب های فسفری این کفتارهای رذل و نجس رو آتش زدن هیچ وقت به خاطر عراقی ها دلسوزی نکنید چون خود اونا ضرب المثلی دارن که میگه عدو عدو دشمن دشمنه پس واسه دشمن دلسوزی نکنید
بالاخره تاوان جنایتهایی که در حق مردم ایران و کردهای عراق کردند رو پرداختند. اما این کم بود براشون باید تمام ارتش عراق رو نابود می کردن که ۱۱ سال به تعویق افتاد و بالاخره فهمیدن اشتباه کردن باید همون ۱۹۹۱ کار رو یکسره می کردن!
بنظرم این این نوشته ها بی طرفانه نبود همین عراقی بعد از تجاوز به ایران که نامید شد ،یک سال بعد فقط به بهانه های بدهی مالی ! به کویت که یک کشوری تقریبا ازاد بود حمله نظامی کرد ،خیلی از مردم کویت کشته شدن ،چیزی که صدام فکر نمیکرد شکل گرفتن یه اعلاف جهانی بود ،بنظرم این تجهزات نباید بعد از عقب نشینی به عراق برمیگشت ،چون همینا باعث قدرت گرفتن دیکتاتوری ،سرکوب بیشتر کردها که نزدیک به چند صد هزار از اونها توسط صدام تا اون موقع کشته شدن میدشد ،امیریکا هم کشوری نیس جون سربازش رو الکی به خطر بندازه بهتر راه برای منهدم کردن یه کاوران متجاوز تا دندان مسلح همون حمله هوایی بود
خب ایرادی نداشته! اومدن کشتن بردن خیلی راحت هم. برگردن! حقشون بوده
دمش گرم ……. حقشونو کف دستشون گذاشت….. یه مشت رذل پست که با تجاوز و قتل و غارت زندگی پستشونو میگذروندند……البته برای کویت هم درس عبرتی شد تا دیگه از روانپریشی مثل صدام حمایت نکنه….. سزای حماقت همینه
فقط قسمت آخر پیام شما صحیح است
وگرنه همین آمریکایی ها از آن بعثی ها بدتر هستن
الان صدام گور به گور ایران رو تحریم نگه داشته یا آمریکا؟
به نظرم حق عراق بیشترازاینا بود.مجازات کمی بود
دست امریکا دردنکنه
مصداق بارز الهم اشغل الظالمین بالظالمین شدن هر دو طرف باطل بودن جوری نشه که به خاطر ضربه زدن به صدام به آمریکا آفرین بگیم
هم حمله عراق به ایران و کویت جنایت بود هم بمباران سربازا بعد از آتش بس
سلام بله درسته
آمریکا کافر و جنایتکار و بی شرف و ظالم هست
ولی وعده و مژده الهی است که بعضی وقت ها قومی ظالم و ستمگر توسط عده ای شبیه به خودشان نابود می‌شوند
نیرو های بعثی که بمباران حقشان بود و مستحق این مجازات سخت و هلاکت بودند
صدام یزید نجس متعفن هم که دلش به تجهیزات و پولش خوش بود همه اش منهدم شد و از بین رفت
آخر هم صدام گور به گور رو از داخل چاه بیرون کشیدن و به دار مجازات که شایسته اش بود آویخته شد
البته ایران هم خسارت نیروی هوایی اش رو از عراق گرفت
(با غنیمت گرفتن ۱۳۷ جنگنده که به ایران پناه آوردند)
درود بر ارتش آمریکا که با بمب های فسفری این کفتارهای رذل و نجس رو آتش زدن هیچ وقت به خاطر عراقی ها دلسوزی نکنید چون خود اونا ضرب المثلی دارن که میگه عدو عدو دشمن دشمنه پس واسه دشمن دلسوزی نکنید
بله درسته ولی آمریکا هم دشمن آشکار هستش
باید آمریکا هم بمباران شود (البته اتمی)
بالاخره تاوان جنایتهایی که در حق مردم ایران و کردهای عراق کردند رو پرداختند. اما این کم بود براشون باید تمام ارتش عراق رو نابود می کردن که ۱۱ سال به تعویق افتاد و بالاخره فهمیدن اشتباه کردن باید همون ۱۹۹۱ کار رو یکسره می کردن!
من یکی که دلم خنک شد همچی بلایی سر عراقی‌ها اومد
سر صدام اومد
اینا خیلی کثافت بودند
و حقشون بود که همچی بلایی سرشون بیاد
دم آمریکایی‌ها گرم