آلبینیسم یا زالی به انواع مختلفی از اختلالات اطلاق می شود که شدت متفاوتی دارند. این اختلال در اثر کاهش یا فقدان ملانین (گروهی از رنگدانه های طبیعی موجود در بدن موجودات زنده) به وجود می آید و اغلب باعث سفید شدن پوست، روشن شدن موها و مشکلات چشمی می شود. به طور تقریبی از هر ۱۷ هزار نفر یک نفر به زالی مبتلا می شود.
در ادامه به حقایقی درباره ی این اختلال و گلچینی از تصاویر جذابی می پردازیم که زیبایی های این اختلال را در نژاد های مختلف به تصویر می کشد.
۱- تصورات اشتباه زیادی در مورد اختلال زالی وجود دارد. در بعضی نقاط دنیا زال ها را عقیم یا حتی نفرین شده می دانند. در بخش هایی از افریقا، عقاید خرافی در مورد زالی هر ساله باعث مرگ هزاران کودک بی گناه زال می شود. مردم محلی تصور می کنند اعضای بدن زال ها قدرتی سحرآمیز در درمان ایدز دارد. آن ها زال ها را شکار و اعضای بدن شان را جدا می کنند و می فروشند.
۲- یکی دیگر از عقاید خرافی درباره ی زال ها مربوط به ارواح است. مردم قبایلی در افریقا اعتقاد دارند مادرانی که فرزند زال به دنیا می آورند از روح مرد اروپایی که در گذشته افریقا را تحت استعمار درآورده بود آبستن می شوند.
۳- اگرچه عقاید و تصورات اشتباه زیادی درباره ی این اختلال وجود دارد، اما زال ها می توانند مانند هر انسان دیگری زندگی سالم و عمری طولانی داشته باشند. با این حال، از آنجایی که پوست آن ها هیچ محافظی در برابر اشعه های مضر آفتاب ندارد، احتمال ابتلا به سرطان در این افراد بسیار بیشتر از دیگران است. علاوه بر این، آن ها از مشکلات چشمی متعددی مثل بینایی ضعیف، حرکات غیر ارادی چشم یا حساسیت به نور رنج می برند.
۴- کتاب معروف «موبی دیک»، نوشته ی هرمان ملویل نویسنده ی امریکایی که در سال ۱۸۵۱ منتشر شد، بر اساس داستان واقعی نهنگی نوشته شده که مبتلا به زالی بود. موکا دیک، نهنگ سفیدی بود که در اقیانوس و در نزدیکی جزیره ی موکا در جنوب شیلی زندگی می کرد. او به نجات از حمله های بی شمار صیادان نهنگ و تلافی حمله های آن ها شهرت یافته بود.
۵- زالی در اثر جهش یکی از ژن های تولید کننده یا توزیع کننده ی ملانین رخ می دهد. عدم تولید ملاتونین یا کاهش آن، نتیجه ی این جهش یا نقص است. این ژن معیوب از والدین به فرزند به ارث می رسد.
۶- ویتامین دی در بدن کسانی که با اختلال زالی متولد می شوند پنج برابر بیشتر از دیگران تولید می شود. ویتامین دی زمانی تولید می شود که پرتوهای فرابنفش-ب (UV-B) نور خورشید وارد پوست شود. وقتی پوست فاقد رنگدانه باشد، پرتوها به راحتی نفوذ می کنند و ویتامین دی بیشتری تولید می شود.
۷- عقاید و تصورات نادرستی که در مورد این اختلال وجود دارد باعث شده زال ها مورد زورگویی قرار گیرند و طرد شوند. برای آگاه سازی صحیح و مناسب درباره ی این اختلال و دسترسی بیشتر به مراقبت های درمانی آن، شبکه ای از انجمن های بیماران آلبینیسم در اروپا به وجود آمده تا افرادی که به این اختلال دچار هستند را به هم پیوند دهد و آن ها بتوانند از حمایت های این شبکه برخوردار شوند.
۸- آلبینیسم دو نوع است. شایع ترین و شدیدترین نوع آن، آلبینییسم چشمی- پوستی است که در نتیجه ی آن پوست و موها در تمام طول عمر فرد سفید رنگ پریده خواهد بود. نوع دوم آن شدت کمتری دارد و با بالا رفتن سن، پوست و موی فرد به تدریج تیره تر خواهد شد.
۹- در کنیا طبیبان جادوگری که از مقامات محلی پول دریافت کرده اند، مردان، زنان و کودکان زال را شکار می کنند. مردم محلی اعتقاد دارند زال ها برای آن ها خوش شانسی می آورند و به شکارچیان پول می دهند تا زال ها شکار کنند. این اعتقاد در تانزانیا و دیگر کشورهای همسایه ی آن هم وجود دارد.
……؟؟؟؟؟؟
من یه سوال دارم همه ی کسانی که مبتلا به زال هستند مشکل چشمی دارند ؟
کیوتن:)))
یه سوالی خیلی ذهنمو درگیر کرده احیانا این افراد زال میتونن موهاشونو رنگ کنن یا موهاشون رنگ نمیگیره ؟
برای اینکه مو رنگ بگیره نیاز به رنگدانه داره تا رنگ مو رو نگه داره افرادی که این سندروم رو دارن رنگدانه ندارن پس نمیتوانند رنگ روی موهایشان نگه دارند