پند دادن در مورد روشهای پسانداز مالی تقریبا شبیه یک جوک است. اینکه میگویند از سن پایین کار کردن را آغاز کنید، ۱۵ درصد از درآمد خود را پسانداز کنید و امیدوار باشید تا ۴۰ سال دیگر به موفقیت مالی برسید بیشتر یک طنز اجتماعی خندهدار بشمار میرود.
البته اذعان میکنم که این نصایح و نظرات در مسیر یافتن راه درست و داشتن برنامهریزیهای مناسب بسیار هم کاربردی هستند، اما چیزی نیست که بتوان به عنوان یک نسخه واحد برای همه مردم جهان پیچید و تضمین کرد که همه آنها را به موفقیت مالی میرساند.
بهطور مثال، همین توصیه که گفته میشود سعی کنید ۱۵ درصد از درآمد خود را پسانداز کنید برای بسیاری از اقشار جامعه مقدور نیست. برخی از مردم حتی نمیتوانند با عایدی خود از عهده خرجهای ماهانهشان بر میآیند، پس چگونه میتوانند بخشی از آن را پسانداز کنند!
بر اساس آمار منتشره در تابستان سال گذشته توسط انجمن تحلیل اقتصادی Bureau آمریکا، بیشتر شهروندان این کشور پهناور فقط ۳.۵ درصد حقوق خود را میتوانند کنار بگذارند و بقیه آن صرف مالیات، وام و هزینههای روزمره زندگی میشود.
فاکتورهای گوناگونی در زندگی سبب کاهش رقم پسانداز مردم میشود که از بارزترین آنها میتوان به هزینههای سلامتی، خرج تحصیل فرزندان و کرایه خانه اشاره کرد.
با این تفاسیر، پسانداز کردن ۱۵ درصدی حقوق ماهانه برای بیشتر مردم جهان مقدور نیست. البته منظور این نیست که از این موضع عقبنشینی کنید. بلکه در حد توان و امکان سعی کنید پساندازهای خود را داشته باشید. بهطور مثال، میتوانید هر ماه ۱ درصد به مبلغ پسانداز ماه قبل بیفزایید. یا اگر پاداش یا اضافهحقوقی گرفتید، آن را نادیده انگاشته و پسانداز کنید.
عادت کردن به ذخیره مالی در هر ماه شما را در مسیر رشد و پیشرفت قرار میدهد. وقتی در این مسیر وارد میشوید، با ذهنی باز و ایدههای خلاقانهتر میتوانید به جلو پیش بروید.
روند تصاعدی در پسانداز مالی نقش «نیروی فزاینده» را دارد.
منظور از نیروی فزاینده این است که بهطور مثال شما ممکن است بدنبال شغلی با حقوق بیشتر بروید. در نتیجهی آن، افزایش حقوق کمک میکند تا درصد پولی که کنار میگذارید افزایش یابد، بدون اینکه از مبالغی که خرج میکنید چیزی کم شده باشد.
روشهای پیشنهادی بسیاری در مورد پسانداز وجود دارد. یکی از آنها این است که: «کم بخور اما همیشه بخور». به این معنی که هزینههای اضافی و غیرضروری خود را حذف کنید. در خرید مایحتاج خود حواستان به قیمتها باشد و سعی کنید همیشه ارزان خرید کنید. البته منظور این نیست که کیفیت زندگی خود را فدای آینده کنید. اما دنبال بهترینها هم نباشید و با بسنده کردن به متوسطهای خوب، بر رقم پسانداز ماهاینه خود بیفزایید.
در نهایت باید بگویم که شما در نهایت باید با خودتان صادق باشید. بعضی وقتها میتوان پسانداز کرد و گاهی این امر میسر نیست. مهم این است که هر زمانی که برایتان مقدور است و پولی بیشتر از نیاز روزمره به دستتان رسید، بخشی از آن را برای روز مبادا کنار بگذارید.
شاید سادهترین کار این باشد که خانهای ارزانتر پیدا کنید تا کمتر کرایه دهید. از رفتن به رستورانهای لوکس خودداری کنید یا دستکم کمتر به این مکانها سر بزنید و سفرهای خود را بهگونهای برنامهریزی کنید که هزینه کمتری برایتان در بر داشته باشد.
می شه دیگه از این جور مطالب ترجمه نکین به وضعیت ایران نمی خوره اصلا