موناکو، دومین کشور کوچک جهان به شمار می آید اما با توجه به مساجت و جمعیت بسیار کم خود، ثروتمندترین کشور جهان نیز هست. تقریباً یک سوم ساکنان این کشور کوچک میلیونر هستندکه جملگی به خاطر سیاست های مالیاتی مطلوب این کشور به شهر فرنچ ریویرا جلب شده اند. در این منطقه کوچک در سال ۱۸۶۹ مالیات بر درآمد به طور کلی ملغی شد. بیش از ۷۰ درصد ساکنان موناکو زاده خارج از این منطقه بوده و تنها ۱۰.۰۰۰ از ساکنان آن محلی به شمار می آیند که به آن ها «مونگاکاساکو» (the Monegasques) می گویند.
بدین ترتیب جمعیت ۳۸.۰۰۰ نفری این کشور کوچک در یک فضای محدود ۱.۰۲ کیلومتر مربعی دور هم جمع شده اند که از نظر مساحت و فضا بسیار کوچکتر از پارک مرکزی نیویورک می باشد. و وقتی که هر روزه ۴۰.۰۰۰ نفر از مرز ایتالیا و فرانسه برای کار وارد موناکو می شوند، مشکل فضا برای ساکنین این منطقه کوچک بسیار بدتر از قبل نیز می شود.
خلیجی جدید برای میلیونرها
با سرازیر شدن مردم و پول جیبشان به سمت این منطقه منحصر به فرد تجاری و اقتصادی، بارها و بارها بخشی از دریا به قلمرو خاکی این کشور افزوده شده است. از اوایل قرن نوزدهم میلادی، موناکو بیش از ۱۰۰ هکتار بزرگ تر شده است که بیش از ۲۰ درصد از قلمرو آن را شامل می شود. اکنون نیز پروژه ۲.۳ میلیارد دلاری توسعه خط ساحلی طبیعی موناکو آغاز شده که بیش از ۱۵ هکتار از دریای مدیترانه را به خاک این کشور ملحق کرده و برای جای دادن به میلیونرهای جدید و قدیم، ساخت و سازهای زیادی در آن انجام خواهد گرفت.
وقتی که این پروژه در سال ۲۰۲۵ به پایان برسد، یک منطقه جدید به نام «پورتیه کوو» (Portier Cove) در مجاورت کازینوی مشهور «مونته کارلو» که در ۳ فیلم جیمز باند به تصویر کشیده شده است ساخته خواهد شد و بیش از ۱.۰۰۰ نفر را در آپارتمان ها و ویلاهای لوکس خود جای خواهد داد. فضاهای عمومی دیگری نیز مانند یک تپه و پارک، یک تفرجگاه ساحلی و یک لنگرگاه ساحلی نیز در آن ساخته خواهد شد. در حالی که دولت موناکو سرپرستی و نظارت این پروژه را بر عهده خواهد داشت، سرمایه گذاران خصوصی هزینه ساخت را متقبل شده و سود حاصل از فروش املاک آن را به جیب خواهند زد.
ژان لوک انگوین، مدیر پروژه توسعه شهری موناکو، در این باره چنین گفته است:” درآمدهای حاصل از فروش آپارتمان ها و خانه ها برای گروه های خصوصی بیش از ۳.۵ میلیارد یورو (۴.۱ میلیارد دلار) خواهد بود”. موناکو یکی از مکان هایی در جهان است که بسیاری از میلیونرهای جهان به دنبال خرید املاک و سکونت در آن هستند و البته گران ترین املاک برای خرید نیز طبیعتاً در این کشور خواهند بود. با یک میلیون دلار تنها می توانید ۱۷ متر مربع ملک در این کشور بخرید، در حالی که با همین مبلغ می توان در ۲۶ متر مربع در نیویورک و ۳۰ متر مربع املاک اعیانی خریداری کرد. بدین ترتیب بسیاری از شخصیت های مشهور جهان، موناکو را به عنوان خانه خود برگزیده اند که از آن میان می توان به لوییس همیلتون، راننده سرشناس فرمول یک و نووآک جوکوویچ، تنیسور مشهور صرب اشاره کرد.
منطقه ای کاملاً سازگار با محیط زیست برای موناکو
منطقه جدید «پورتیه کوو» طوری طراحی شده که با منظره ساحلی موناکو سازگار بوده و با جریان آب نزدیک ساحل مطابقت داشته باشد. دنیس والود از کمپانی Valode & Pistre که از اعضای تیم معماران فعال در این پروژه هستند در این باره می گوید:” ما می خواهیم به آن شکلی گرد بدهیم طوری که مانعی برای جریانات دریایی که اکسیژن را وارد دریا می کنند نشود”. بدین ترتیب ساخت و ساز به سمت دریا بسیار پیچیده بوده و می تواند به محیط زیست دریایی منطقه آسیب وارد کند اما تمام تلاش تیم سازنده بر این این که این منطقه کاملاً سازگار با محیط زیست ساخته شده و از لحاظ تولید انرژی مورد نیاز خود، خودکفا بوده و از سوخت ها و انرژی های آلوده کننده محیط زیست استفاده نشود.
قبل از شروع پروژه، گونه های گیاهی حفاظت شده که در محل ساخت این منطقه قرار داشتند به جای دیگری در منطقه حفاظت شده مجاور منتقل شده و صفحات زیردریایی خاصی در بین این منطقه و دریا نصب شد که تاثیر این ساخت و سازها بر محیط طبیعی اطراف را به حداقل برساند. علاوه بر این کیفیت آب دریا در اطراف این منطقه به طور دقیق و دائم توسط گروهی از کارشناسان و محققان مستقل در تمام طول مراحل ساخت مورد بررسی قرار خواهد گرفت. همچنین قرار است زیستگاه های مصنوعی اما مناسب نیز به صورت عمودی و افقی در اطراف این منطقه ساخته شود که جبران خسارت به زیستگاه های طبیعی جانداران ساحل منطقه صورت گرفته باشد و این اقدامات پیشگیرانه و محیط زیستی چیزی است که این پروژه را از دیگر پروژه های توسعه به سمت دریا متمایز ساخته است.
ابتدا قرار است یک کمربند حمایتی با استفاده از سنگ و بتن در لایه بیرونی این منطقه ساخته شود که از ۱۸ محفظه پر از بتن تشکیل شده و هر یک از آن ها ۲۶ متر طول و وزنی نزدیک به ۱۰.۰۰۰ تن دارند. وقتی که این کمربند محافظتی در جای خود ثابت شد، پشت این منطقه از شن دریایی که از شمال سیسیل استخراج می شود پر خواهد شد. زیرساخت این منطقه جدید تا سال ۲۰۲۰ تکمیل خواهد شد و کل پروژه در نهایت در سال ۲۰۲۵ افتتاح خواهد گردید. قرار است بعد از اتمام پروژه، درختان صنوبر مدیترانه ای و دیگر گیاهان محلی در این منطقه کاشته شود تا ظاهری طبیعی تر به ساحل این منطقه دهند. بالکن های بزرگ باعث شکل گرفتن سایه بان روی خانه ها در فصول گرم سال شده و در نگه داشتن گرما در خانه های در فصول سرد نیز بسیار موثر خواهند بود.
علاوه بر این، ۴۰ درصد از انرژی مورد نیاز این منطقه از صفحات خورشیدی و پمپ هایی که از آب دریا برای تامین گرما و سرمای مورد نیاز خانه ها استفاده می کند تامین خواهد شد. هر آپارتمان در این منطقه بیش از ۴۰۰ متر مربع مساحت خواهد داشت و خانه هایی شخصی ساز با مساحت تقریبی ۱.۰۰۰ متر مربع نیز از دیگر سازه های گرانقیمت آن خواهند بود. همچنین در ساخت این سازه ها از تاریخچه این کشور که از یک بهشت ماهیگیری و در نهایت یک مرکز تجاری و تفریحی بی نظیر تبدیل شده، استفاده شده و از ویلاهای کوتاه تا آپارتمان های بلند در این منطقه دیده خواهد شد.
بدون نظر