تاکنون در کشورهایی همچون آمریکا، بیماری‌های عمومی همانند چاقی مفرط سلامت انسان‌ها را تهدید می‌کرد. اما اخیرا «تنهایی» نیز به جرگه بیماری‌های مسری و همه‌گیر جهانی تبدیل شده است که به‌عنوان خطری جدی برای نوع‌بشر از آن یاد می‌شود.
انجمن روانشناسان آمریکا در سال ۲۰۱۷ میلادی اعلام کرد که تاثیرات منفی و مخرب افزایش تنهایی و انزواطلبی اجتماعی هر روز در حال افزایش یافتن است و این مساله یک تهدید جدی برای سلامت انسان محسوب می‌شود.
جولیان هولت لانستد، پروفسور روانشناسی در دانشگاه بریگهام یانگ و سرپرست تیم مطالعاتی تحقیقی که در ادامه توضیح خواهیم داد در این رابطه گفته: «انسان ذاتا اجتماعی آفریده شده است و تعاملات اجتماعی یکی از نیازهای اساسی بشر برای سالم و زنده بودن محسوب می‌شود. تحقیقات متعددی ثابت کرده است نوزادانی که از ارتباط با آدم‌ها محروم می‌شوند، اغلب می‌میرند. همچنین لازم به یادآوری است که دور نگه داشتن انسان از دیگر افراد جامعه یک تنبیه دردآور بشمار می‌رود و شاید بتوان گفت زندان و انفرادی بارزترین مصداق این ادعا هستند.»
بیش از ۲۴ میلیون بزرگسال بالای ۴۵ سال در کشور آمریکا از «تنهایی مزمن» رنج می‌برند. همچنین مشخص شده که بیش از ۲۵ درصد مردم تنها زندگی می‌کنند و بیش از نیمی از آنها نیز مجرد هستند.
با این تفاسیر باید بدانید که «تنهایی» و «انزوای اجتماعی» به‌طور فزاینده‌ای سبب افزایش آمار «مرگ زودرس» می‌شود.
تقریبا بیشتر جوامع بشری اذعان دارند که معضل «تنهایی مزمن» در میان مردم رو به افزایش است و دغدغه‌ای که بیشتر کارشناسان با آن مواجه هستند این است که چگونه می‌توان از این تهدید خطرناک رها شد و چاره‌‌ای برای رفع آن اندیشید!
باید بدانید که دانشمندان و محققان با تحلیل اطلاعات سلامتی حدود ۳.۷ میلیون نفر و بیش از ۲۰۰ مطالعه تحقیقاتی در رابطه با سلامتی انسان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند. اما این نخستین باری نیست که تنهایی به عنوان زنگ خطری برای سلامت جوامع بشری شناخته و معرفی شده است.
شواهد بیشماری وجود دارد که ثابت می‌کنند تنهایی یعنی مرگ
در سال ۲۰۱۵ میلادی، دانشمندان دانشگاه بریگهام یانگ در یوتا، با مطالعه سوابق سلامتی بیش از ۳ میلیون شرکت‌کننده کشف کردند که تنهایی و انزوای اجتماعی می‌تواند سلامتی افراد را تهدید کرده و حتی به کوتاه شدن عمر آنها و چاقی مفرط منجر شود.
در این مطالعه روی هر دو انزوای اجتماعی فردی و عینی تحقیق شد. به این مفهوم که تنهایی خودخواسته (یعنی کسانی که تنها زندگی می‌کنند و افرادی که از تنهایی خودشان لذت می‌برند) و تنهایی ناخواسته (کسی که خودش را تنها تلقی می‌کند) را از هم تفکیک نکردند.
دانشمندان متوجه شدند کسانی که تنها زندگی می‌کنند، ارتباط‌های اجتماعی کمی دارند و با گروه‌های اجتماعی کمی در تماس هستند که خطر مرگ زودرس را بدنبال دارد. این خطر برای افراد زیر ۶۵ سال بیشتر مصداق دارد.
با توجه به اینکه انزوای اجتماعی و تنهایی انسان‌ها رو به افزایش است، برخی از دانشمندان معتقدند که باید این معضل را به عنوان بیماری تهدیدکننده‌ی سلامت بشر دسته‌بندی کرد.
اگر برایتان جالب است با دیگر تهدیدات امنیت عمومی آشنا شوید باید بگوییم که شامل تجاوز جنسی، چاقی مفرط، سلامت روانی و رفتارهای جنسی خطرناک می‌شوند.
تیم اسمیت، از دیگر مسئولان تحقیق موردبحث در این رابطه گفته: «ما نه تنها در بالاترین درصد از تنها زندگی کردن در قرن اخیر قرار داریم که حتی این میزان از تنهایی در تمام دوران زندگی بشر روی کره زمین هم سابقه نداشته است. بنا بر رشد روزافزون اپیدمی تنهایی این‌طور گمانه‌زنی می‌شود که این بیماری تا ۲۰۳۰ به بالاترین حد خود برسد.»
این مطالعه ثابت کرده که تنهایی در جوامع پیشرفته‌تر بیشتر است.
اطلاعات بسیار زیادی در رابطه با تاثیر سبک زندگی جدید و قدیم وجود دارد که ثابت می‌کند عصر جدید به تنهایی بیشتر بشر دامن زده است. در زمانه کنونی اغلب مردم از خانه کارهای خود را انجام می‌دهند، بیشتر وقت خود را پای تلویزیون سپری می‌کنند و اعتیاد شدیدی هم به وسایل الکترونیک دارند. همه این موارد دست به دست هم سبب افزایش انزوای اجتماعی افراد می‌شود حتی اگر این مساله اولویت یا علاقه‌مندی فرد هم نباشد.
این روزها همه تلاش مردم این است که همه کارهای خود را به‌گونه‌ای پیش ببرند که تا حد امکان به خارج شدن از خانه مجبور نباشند.
در تحقیقی که در سال ۲۰۱۳ روی ۶ هزار و ۵۰۰ زن و مرد کهن‌سال در کشور انگلستان صورت گرفت نیز همین نتیجه بدست آمد. به موجب این تحقیق، دانشمندان نشان دادند کسانی که تنها زندگی می‌کنند احتمال مرگ زودرس در آنها بیشتر است.
هر چه جوان‌تر باشید، احتمال اینکه بیشتر حس تنهایی داشته باشید بیشتر است
با اینکه همیشه بیشترین تمرکز روی تنهایی افراد مسن بوده است، اما تحقیقات جدید ثابت کرده است که نسل زی (بین ۱۸ تا ۲۲ سال) تنهاترین نسل جوامع بشری محسوب می‌شوند که این برای سلامتی این افراد بسیار خطرناک است.
به گزارش Cigna تصور نکنید که دلیل چنین امری این است که نسل جوان بشدت معتاد دنیای مجازی است و این امر او را از جامعه منزوی کرده است. واقعیت این است که تنهایی نسل زی (Z) با تنهایی کسانی که هرگز از وسایل الکترونیک استفاده نکرده‌اند یکی است و تفاوتی در جنس این انزوا وجود ندارد.
با بررسی پاسخ‌های ۲۰ هزار شهروند آمریکایی که پرسشنامه‌ی Cigna را پر کرده بودند، این انجمن نتیجه‌گیری کرده که ۴۶ درصد از افراد اذعان داشتند که همیشه احساس تنهایی دارند و ۴۷ درصد نیز گفته بودند که اغلب این حس به سراغشان می‌آید.
بر اساس این گزارش مشخص شده، دو نفر از ۵ نفر بر این باور هستند که روابط کنونی انسان‌ها خالی از هرگونه مفهومی شده است و یک نفر از ۵ نفر هم هرگز یا به‌ندرت احساس نزدیکی به فرد دیگری را تجربه کرده‌اند.
فقط نیمی از این گروه گفته بودند که با دیگران ارتباط‌های روزانه و همیشگی دارند.
بدون شک می‌توانید حدس بزنید افراد متاهلی که در این پرسشنامه شرکت کرده بودند کمتر از مجردها حس تنهایی داشتند.
مدیر عامل انجمن Cigna، دیوید کردانی در این رابطه گفته: «در نتیجه تحلیل داده‌ها مشخص شده که کمبود تعامل‌های اجتماعی مردم به کاهش شور و شعف انسان‌ها منجر می‌شود که در نهایت رابطه بین مغز و بدن را از بین می‌برد. مردم باید با تغییر سبک زندگی و رویه‌ای که در پیش گرفته‌اند به ارتباط دوباره مغز و بدنشان کمک کنند. وقتی جسم و ذهن با هم در یک راستا قرار بگیرند، بدون شک نتایج بی‌نظیری را شاهد خواهد بود و دستاوردهای زیادی در زندگی افراد شکل خواهد گرفت.»
نظر شما در رابطه با افزایش روزافزون نرخ تنهایی و انزواطلبی مردم در عصر حاضر چیست؟ آیا تصور می‌کنید که شبکه‌های اجتماعی یا دنیای مجازی در تشدید این امر دخیل هستند؟ دیدگاه‌های خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.
سلام
پیشنهاد می کنم کتاب « چگونه از تنهایی لذت ببریم ؟» از سارا میتلند رو بخونید
نظرتون درباره تنهایی عوض میشه و نتیجه این تحقیق رو طوره دیگه ای می بینیم
سلام
پیشنهاد می کنم کتاب « چگونه از تنهایی لذت ببریم ؟» از سارا میتلند رو بخونید
نظرتون درباره تنهایی عوض میشه و نتیجه این تحقیق رو طوره دیگه ای می بینیم