با جدیدترین ظرفیت‌های ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو در سال ۲۰۱۸ آشنا شوید

فروغ بیداری چهارشنبه، ۲۰ تیر ۱۳۹۷

طبیعت شگفت‌انگیز، گنجینه‌های باستانی بی‌نظیر یا شهرهای تاریخی، چه عواملی باعث می‌شوند تا یک ظرفیت گردشگری به عنوان میراث جهانی یونسکو انتخاب و نامش به فهرست بلندبالای این سازمان اضافه شود؟

میراث جهانی یونسکو، به مجموعه مکان‌های فرهنگی یا طبیعی ثبت‌شده در سازمان جهانی یونسکو مانند جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه، ساختمان، مجموعه یا شهر گفته می‌شود که بصورت فهرستی توسط کمیته میراث جهانی یونسکو همه ساله برگزیده شده‌اند.

سایت‌هایی که در این فهرست قرار می‌گیرند بر اساس کنوانسیون حفاظت از میراث جهانی فرهنگی و طبیعی متعلق به تمام انسان‌های زمین، فارغ از نژاد، مذهب و ملیت خاص، محسوب می‌شوند و دولت‌ها موظف به حفظ و نگهداری این آثار هستند.

در سال ۲۰۱۸ نیز به رسم همیشگی، ظرفیت‌های گردشگری جدیدی به این فهرست اضافه شده‌اند تا عاشقان سفر و گردشگری، برای بازدید از آنها برنامه‌ریزی کرده و برگ تازه‌ای از تاریخ جهان را ورق بزنند و از دیدن آن کیفور شوند.

اعضای کمیته میراث جهانی یونسکو امسال در شهر منامه کشور بحرین گرد هم جمع آمده بودند تا مکان‌های جدیدی را به فهرست جهانی این سازمان بیفزایند.

در میان ظرفیت‌های گردشگری جدیدی که امسال در فهرست جهانی یونسکو ثبت شده‌اند باید به «محور ساسانی فیروزآباد» در استان فارس اشاره کرد که ثبت جهانی شد.

چهل و دومین اجلاس میراث جهانی یونسکو که از سوم تیر ماه در منامه بحرین شروع به کار کرده بود، در روز نهم تیرماه «محور ساسانی» (منظر باستانی ساسانیان) واقع در منطقه فیروزآباد استان فارس را به عنوان بیست و سومین اثر تاریخی کشور و چهارمین اثر جهانی شده‌ی این استان در یونسکو به ثبت رساند.

بیشتر بخوانید: یونسکو ۹ مکان و اثر باستانی دیگر را ثبت جهانی کرد

از دیگر ظرفیت‌های گردشگری ثبت شده در فهرست میراث جهانی می‌توان به شهر باستانی قلهات در کشور عمان اشاره کرد که به خاطر بقایای تاریخی خود شهرت دارد. همچنین، احساء در در کشور پادشاهی عربستان سعودی واقع در شبه جزیره عربستان را می‌توان نام برد که جایگزین شهر باستانی «هجر» است که خرمای فراوانی دارد.

سایت باستانی Thimlich Ohinga در کنیا نیز جدیدترین میراث جهانی یونسکوست.

ظرفیت‌های گردشگری بی‌نظیر

با جدیدترین ظرفیت‌های ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو در سال 2018 آشنا شوید — جمهوری کره: سانسا، معابد بودایی کوهستانی در کره جنوبی

کمیته میراث جهانی سازمان یونسکو که ترکیبی از ۲۱ کشور است، هر سال طی جلسه مشترکی به بررسی آثار ارائه شده به این سازمان می‌پردازد و در نهایت گزینه‌هایی برجسته که دارای ارزش جهانی هستند را انتخاب و معرفی می‌کند.

خوب است بدانید که کمیته میراث جهانی یونسکو توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد، هر چهار سال یکبار تعیین می‌شود.

اولین فهرست میراث در سال ۱۹۷۸ میلادی به‌طور رسمی معرفی شد که شامل پارک ملی یلواستون در ایالت متحده آمریکا و جزایر گالاپاگوس در اکوادور بود.

چندین دهه پس از آن، میراث جهانی یونسکو اعتبار بسیار زیادی در میان گردشگران سراسر جهان پیدا کرد به‌طوری که بسیاری از توریست‌ها بر مبنای این فهرست مقاصد سفرهای خود را تعیین می‌کنند.

امسال نیز به رسم همیشه، ظرفیت‌های جدید به این فهرست افزوده شد. شاید بد نباشد بدانید که برای انتخاب و معرفی یک میراث جهانی جدید، ابتدا کشور متقاضی بایستی فهرستی از مکان‌های مهم طبیعی و فرهنگی خود را تهیه کند.

این فهرست، «فهرست احتمالی» نامیده می‌شود. در صورتی که مکانی در این فهرست نباشد نمی‌تواند بعداً نیز برای ثبت در فهرست میراث جهانی نامزد شود.

سپس آن کشور می‌تواند مکان مورد نظر را از فهرست احتمالی در پروندهٔ نامزدی قرار دهد. پروندهٔ نامزدی توسط شورای بین‌المللی ابنیه و محوطه‌ها و اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت ارزیابی می‌شود.

نتایج و توصیه‌های به دست آمده از این ارزیابی به کمیته میراث جهانی یونسکو تحویل داده می‌شود. این کمیته سالانه یک بار برای بررسی امکان پذیرش مکان‌های نامزد شده تشکیل می‌شود که گاهی اوقات تصمیمات نهایی را جهت کسب اطلاعات بیشتر به تعویق می‌اندازند یا به کشور درخواست دهنده ارجاع می‌دهند.

ده معیار برای پذیرش یک مکان به عنوان میراث جهانی یونسکو وجود دارد که مکان مورد نظر بایستی حداقل یکی از آن‌ها را دارا باشد. مثلا نشان دهنده یک شاهکار از نبوغ و خلاقیت انسانی یا نمونه برجسته از مراحل و تغییرات تاریخ زمین‌شناسی باشد.

کمیته موردبحث امسال، دومین صخره مرجانی جهان یعنی منطقه حفاظت شده صخره‌های مرجانی بلیز را از فهرست میراث جهانی در معرض خطر خارج کرد.

این منطقه به مدت ۹ سال در فهرست میراث‌های در خطر تخریب قرار داشت اما با تمهیدات صحیح سازمان یونسکو و دولت Belize کارشناسان موفق به احیای این منطقه شدند تا سرانجام امسال از وضعیت بحرانی به شرایط نرمال تغییر کاربری دهد.