نیروی هوایی ایالات متحده برای توسعه دو سیستم جدید تسلیحاتی هایپرسونیک (مافوق صوت) با کمپانی لاکهید مارتین، غول دنیای تسلیحات نظامی، قراردادهایی بزرگ امضا کرده است. این قراردادها در واقع پاسخی به توسعه سریع سلاح های هایپرسونیک روسیه و چین هستند، دو کشوری که با پیشرفت های اخیر خود توانسته اند برتری ایالات متحده در حوزه سلاح های هایپرسونیک را به چالش بکشند.
اولین سلاح هایپرسونیک که توسط کمپانی لاکهید مارتین ساخته خواهد شد، سلاح واکنش سریع پیشرفته AGM-183A است (AGM-183A Advanced Rapid Response Weapon ) که به اختصار «ARRW» نامیده شده و «Arrow» تلفظ می شود و البته از محصولات فرعی برنامه Tactical Boost Glide مربوط به گروه تحقیقاتی DARPA است. سلاح مافوق صوت Arrow یک راکت است که توسط هواپیماهای نظامی مانند بمب افکن بی-۵۲ حمل شده و سرعت آن در نهایت به بیش از ۲۰ ماخ (۲۱.۲۴۰ کیلومتر بر ساعت) خواهد رسید.
این سرعت دستکم ۴ برابر بیشتر از سلاح های هایپرسونیک جدید روسیه و چین یعنی موشک Kinzhal و هواپیمای Starry Sky-2 خواهد بود. نیروی هوایی ایالات متحده اخیراً قراردادی به مبلغ ۴۸۰ میلیون دلار با کمپانی لاکهید مارتین برای توسعه راکت ARRW امضا کرده که قرار است در سال ۲۰۲۱ توانایی های عملی خود را نشان دهد.
سلاح هایپرسونیک دوم نیز سلاح تهاجمی متعارف هایپرسونیک (Hypersonic Conventional Strike Weapon ) است که به اختصار HCSW نامیده شده و Hacksaw تلفظ می شود. این راکت سوخت جامد با قابلیت هدایت جی پی اس نیز طوری طراحی شده که توسط هواپیماهای نظامی ایالات متحده حمل شده و قرار است در سال ۲۰۲۲ وارد سرویس شود. لاکهید مارتین برای توسعه این راکت نیز قراردادی به مبلغ ۹۲۸ میلیون دلار با نیروی هوایی ایالات متحده منعقد کرده است.
البته این دو راکت هایپرسونیک تنها پروژه های مافوق صوت پنتاگون نیستند زیرا پروژه موسوم به Tactical Boost Glide از گروه تحقیقاتی DARPA مربوط به یک سلاح با برد بیش از ۵۰۰ مایل دریایی (۹۲۶ کیلومتر) قرار است اولین تست های پرواز خود را در سال ۲۰۱۹ آغاز کند. همچنین این گروه تحقیقاتی در حال کار بر روی یک سلاح مفهومی هایپرسونیک با قابلیت تنفس هوا (Hypersonic Air-breathing Weapon Concept (HAWC)) است که از موتورهای اسکرمجت برای پرواز در سرعت های مافوق صوت استفاده می کند. نیروی دریایی ایالات متحده نیز یک سلاح فعلاً بدون نام با قابلیت هایی مشابه را نوامبر سال گذشته آزمایش کرد.
سلاح های هایپرسونیک مرزی جدید در دنیای جنگ های آینده هستند که عموماً در دو گروه قرار می گیرند: سلاح های موسوم به «بوست گلاید» (boost glide) و سلاح های قدرتی اتمسفری. سلاح های بوست گلاید -شامل راکت Arrow، تکتیکال بوست گلاید و ظاهراَ Hacksaw- سلاح هایی بدون سوخت هستند که توسط راکت ها به ارتفاعات بسیار بالا منتقل شده و با سرعت هایی مافوق صوت روی اهداف از پیش تعیین شده فرود خواهند آمد. سلاح های دارای سوخت اتمسفریک از موتورهایی مانند اسکرمجت برای تامین قدرت پیشرانه خود استفاده می کنند.
اینگونه سلاح های هایپرسونیک بسیار مفید و قدرتمند هستند زیرا سرعت های مافوق صوت آن ها باعث کاهش فرصت مورد نیاز مدافعان برای واکنش نشان دادن شده و سرعت و قدرت پرواز آن ها نیز باعث می شود که سیستم های دفاع موشکی و هوایی مرسوم نتوانند به راحتی این سلاح ها را رهگیری و منهدم نمایند. یک سلاح با سرعت ۲۰ ماخ با سرعت خیره کننده ۱۵.۳۴۰ مایل در ساعت حرکت خواهد کرد که مسافت بین شهر پورتلند در ایالت غربی اوریگون و شهر پورتلند در ایالت شرقی مین را تنها در کمی بیش از ۱۰ دقیقه طی خواهد کرد. چنین سرعتی باعث می شود که دشمن فرصت بسیار کمی برای کشف، ردیابی و رهگیری و انهدام موشک مذکور داشته باشد.
علاوه بر این، خط سیر سلاح های هایپرسونیک باعث می شود که ساقط کردن آن ها از لحاظ تکنیکی کاری بسیار دشوار باشد. یک سلاح بوست گلاید در ارتفاع بسیار بالایی رها می شود اما محدودیت های موشک های بالستیک در ورود به جو را ندارد. در نتیجه، رهگیرهای موشک های بالستیک توانایی هدف قرار دادن آن ها را دارا نخواهند بود. حتی در جو نیز، جت های جنگنده و موشک های سطح به هوا زمان بسیار کم و کار بسیار سختی برای منهدم کردن چنین هدف سریعی خواهند داشت. سلاح های هایپرسونیک Arrow، Hacksaw و تاکتیکال بوست گلاید ظاهراً بسیار شبیه هم هستند اما تفاوت هایی کلیدی در آن ها وجود دارد که باعث شده پنتاگون برای هر کدام سرمایه گذاری هایی جداگانه انجام دهد.
یکی از تفاوت های بالقوه این است که تاکتیکال بوست گلاید برای هدف قرار دادن اهداف متعارف دشمن در خط مقدم نبرد- مراکز فرماندهی، موشک های دفاع هوایی، موشک های بالستیک- و هر هدف متحرک و مهمی طراحی شده است. راکت Hacksaw نیز برد بسیار بیشتری برای حمله کردن به اهداف دشمن در آنسوی قاره آمریکا دارد. از لحاظ قابلیت های متعارف یا تاکتیکال در نام سلاح هایپرسونیک Arrow نیز هیچ نشانی وجود ندارد که می تواند به معنای داشتن سیستم هسته ای این سلاح باشد. با توجه به سروصدای اخیر سلاح های هایپرسونیک روسی و چینی می توان چنین نتیجه گیری کرد که ایالات متحده در این زمینه از دو رقیب خود عقب افتاده و قصد دارد هر چه سریع تر این عقب افتادگی را جبران نماید.
اما این موضوع را نمی توان با قاطعیت تایید کرد زیرا هم اکنون نیروی دریایی و گروه تحقیقاتی DARPA در حال توسعه سلاح های هایپرسونیک جدیدی بوده و دو برنامه تحقیقاتی اشاره شده نیز به سرعت در حال پیشرفت هستند. اگر چه در سال ۲۰۱۷ تنها یک نمونه از این سلاح های هایپرسونیک در نیروی دریایی ایالات متحده آزمایش شده اما آزمایش ۴ مورد دیگر از این سلاح های قدرتمند در سال ۲۰۲۲ به پایان رسیده و وارد سرویس خواهند شد، پروژه هایی که همگی طبق برنامه در حال پیشرفت هستند.
چین و روسیه حالا حالا ها باید برن جلو بوق بزنن