پرواز یک هواپیما به گوشه ای از فضا معمولاً با یک موتور جت، باکی بزرگ و پر از سوخت، مقدار زیادی نویز و یک خلبان با امکانات لازم برای رسیدن به ستارگان امکان پذیر است. اما برخی از مولفه های این معادله تغییر کرده اند. در هفته اخیر، هواپیمای آزمایشی ایرباس با نام «پرلان میشن ۲» (Airbus Perlan Mission II) توانست با سوار شدن بی سروصدا بر امواج فشاری اتمسفر به نقطه ای مشابه دست یابد. و البته به مسیر خود ادامه داده و رکورد پرواز انسان با یک وسیله بالدار را شکسته و به ارتفاع بیش از ۷۶.۰۰۰ پا برسد.
این موفقیت بزرگ بدین معناست که هواپیمای مذکور از خط موسوم به «خط آرمسترانگ» (Armstrong Line) عبور کرده است- خط آرمسترانگ نقطه ای در اتمسفر است که بالاتر از آن خون بدن انسان به جوش خواهد آمد مگر اینکه با تکنولوژی های پیشرفته از آن در برابر چنین مشکل کشنده ای محافظت کرد. این موفقیت بزرگ که در حساب توییتری Perlan 2 منعکس شده تنها چند روز پس از پرواز آزمایشی جیم پین (خلبان ارشد) و مورگان سندرکاک (کمک خلبان) به ارتفاع ۶۲.۰۰۰ پایی و یک سال پس از عبور از ارتفاع ۵۲.۲۲۱ پایی در همان منطقه، رخ می دهد.
دستیابی به غیرممکن
این تیم دو نفره از یک سیستم تنفسی منحصر بفرد مدار بسته برای کاهش مقدار اکسیژن مورد نیاز برای حمل کردن استفاده کردند. تام اندرز؛ مدیر ایرباس و اسپانسر این پروژه چنین می گوید:” پروژه پرلان به چیزی دست یافته که ظاهراً دست نیافتنی بود، و حمایت ما از این تلاش پیامی برای کارکنان، حمایت کنندگان و رقبای ما خواهد بود که ما به چیزی غیر از خارق العاده بودن راضی نخواهیم شد”. هواپیمای Perlan 2 که در اوریگون ساخته شده دارای طول بال ۸۴ فوت (۲۵.۶ متر) و وزن ۱.۸۰۰ پوند (۸۱۶.۵ کیلوگرم) است.
پین و سندرکوک اخیراً استفاده از یک هواپیمای با توانایی پرواز در ارتفاع بالا به مانند یک گلایدر را به پرواز با یک نسخه معمولی ترجیح داده و به ارتفاعات بسیار بالاتری دست یافتند. این گلایدر از تغییرات فشاری اتمسفر ایجاد شده در اثر گرداب های قطبی و پدیده جوی مرتبط با آن به نام «جت شب قطبی استراتوسفری» (stratospheric polar night jet) برای بالا و بالاتر رفتن استفاده می کند. این حالت تنها در نقاط مشخص و معدودی در جهان ممکن است که یک مورد آن در منطقه ای در حوالی الکالافاته در کوه های آند اتفاق می افتد.
پرواز به ارتفاعات بسیار بالا
هواپیمای Perlan 2 برای رفتن به ارتفاع ۹۰.۰۰۰ پایی طراحی شده بود. تیم پروازی این هواپیما قصد دارند که تا اواسط سپتامبر ۲۰۱۸ به ازتفاعات بالاتری در آرژانتین دست یابند. در حالی که هواپیمای Perlan 2 در چنین ارتفاعی به حداکثر سرعت ۲۸۰ مایل بر ساعت (۴۴۸ کیلومتر بر ساعت) می رسد اما نمایشگر سرعت پروازی گلایدر تنها سرعت ۴۱ مایل بر ساعت (۶۵.۶ کیلومتر بر ساعت) را نشان می دهد که این موضوع از هوای بسیار رقیق در چنین ارتفاعی ناشی می شود.
خلبان پین قبلاً در مصاحبه ای با سی ان ان در این باره چنین گفته بود:” در چنین ارتفاعی، ستاره ها حتی در طول روز نیز قابل رویت هستند. با اطمینان می توان گفت که بسیار جالب و سرگرم کننده خواهد بود”. دو صندلی که در کابین بسیار فشرده این گلایدر ساخته شده اند به اندازه یک صندلی راحتی برای لم دادن هستند. پین در این باره می افزاید:” بسیار راحت است. وقتی در ماموریت های پروازی چنین طولانی هستید همواره در حال تحلیل اتفاقات اطرافتان خواهید بود: شرایط جوی، جریانات باد، موقعیت کنترل ترافیک هوایی و غیره، از این رو زمان به سرعت می گذرد”.
تجهیزات علمی که روی این گلایدر نصب شده اند داده های زیادی را برای مطالعه شرایط آب و هوایی و پدیده های اتمسفری جمع آوری خواهند کرد که مهندسان می توانند از آن ها برای کسب دانش بیشتر در مورد عملکرد هواپیماهای در هوای بسیار رقیق استفاده نمایند.
بدون نظر