گذراندن کلاس های مارکسیسم دیر زمانی است که در تمامی دانشگاه های چین اجباری بوده و دانشجویان چینی معمولاً این درس ها را برای این که شانس خوبی برای به پایان رساندن دوره تحصیلی و ورود به بازار کار داشته باشند انتخاب می کنند. اما اکنون کارگران و دانشجویان چینی با یک اجبار جدید روبرو شده اند: نیاز اجباری به مطالعه افکار و ایدئولوژی شی جین پینگ، رییس جمهور کشور و رهبر حزب کمونیست. مطالعه ایدئولوژی و افکار شی جین پینگ، که قدرتمندترین شخصیت سیاسی کشور از زمان مائو زدونگ تاکنون به شمار می آید کاملاً اجباری بوده و حتی در قانون اساسی دائماً در حال تغییر کشور نیز گنجانده شده است.
از بیرون اما افکار شی جین پینگ ممکن است ترکیبی از افکار و ایده های منسوخ خودکامگی و کالت شخصیت باشد. این اجبار تا آنجا پیش رفته که حتی دوره آنلاین این درس نیز در خارج از کشور و از طریق یک پلتفرم یادگیری آمریکایی نیز با عنوان «افکار شی جین پینگ در مورد سوسیالیسم با ویژگی های چینی برای عصر جدید». در این دوره آنلاین، مدرس درس مذکور کسی نیست جز هو آنگانگ که به خاطر روابط نزدیکش با رهبران ارشد دولت چین و حزب کمونیست و همچنین ادعایش مبنی بر این که چین جای ایالات متحده به عنوان ابرقدرت جهان را گرفته شناخته می شود. در تبلیغ این درس گفته شده که دانشجویان از طریق آن «دانشی سیستماتیک و کامل از اصول بنیادین متمرکز بر خلق حزب کمونیست چین» و همچنین «درک عمیق تری از رویکرد سوسیالیسم با ویژگی های خاص چینی» را بدست خواهند آورد.
بعد از تماشای این کلاس درس به صورت آنلاین که بیش از ۴ ساعت به طول انجامیده و تکرار مکررات است به این نتیجه می رسید: اندیشه های کمونیستی شی جین پینگ بزرگ ترین اختراع بشر بعد از پختن نان است. این درس خود به ۶ بخش مجزا تقسیم شده است که هر کدام اگر چه ظاهراً مجزا از هم هستند اما همپوشانی آن ها را به خوبی می توان درک کرد: توسعه مردم محور، توسعه خلاقانه، توسعه سبز، توسعه همکاری، توسعه گشایشی و توسعه مشارکتی. دانشجویان و کارگران چینی این دوره را از بخش توسعه مردم محور آغاز کرده که به گفته استاد هو، بنیان سیستم حکومتی و سیاسی حزب کمونیست چین محسوب می شود. در بخشی از این قسمت، استاد هو چنین می گوید: «کاملاً صادق است اگر بگوییم که جامعه چین از جوامع غربی متمایز است. در چین یک جامعه انسانی و مردمی تاسیس شده است».
این عبارت بر این معنی است که دولت چین به واقع نماینده مردم کشور بوده و نظرات و خواست های آنان را بیان می کند. در این بخش به کررات از واژه «خلق» و «مردم» استفاده می شود تا نشان دهد که مردم در رأس امور قرار داشته و با سیاست ها و ایدئولوژی های حزب حاکم موافق هستند. استاد هو می گوید که جمهوری چین جمهوری خلق است، بانک ملی همان بانک مردم است، پلیس نیز پلیسی مردمی و ارتش نیز ارتشی مردمی. او با غرور می گوید که شی جین پینگ در گزارش خود در سال ۲۰۱۷ در نوزدهمین کنگره حزب کمونیست ۲۰۳ بار از واژه «خلق» استفاده کرده است که تعداد آن بیشتر از هر واژه دیگری در این متن است.
برای تاکید بر این موضوع، عدد ۲۰۳ بر روی صفحه نمایشگر دانشجویان حک می شود. به گفته آقای هو، توسعه مردم محور، هسته اصلی فعالیت های حزب کمونیست چین است و تاکنون هیچگاه از این ایده و محور اصلی تخطی نکرده است. همچنین وی این روش را تنها راه حل برای حل تناقضاتی که در مسیر توسعه روی می دهد می داند. این رویکرد، به ادعای آقای هو، از دیرباز مورد توجه قرار گرفته اما از زمان روی کار آمدن آقای شی جین پینگ عینیت کامل یافته و بیش از هر زمان دیگری در تصمیم گیری های توسعه ای تمرکز بر روی توسعه مردم محور بوده است. بیش از ۵ دهه بعد از انقلاب فرهنگی چین، استاد هو ادعا می کند که ایدئولوژی و افکار مردم محور شی جین پینگ یک «بمب اتمی روحانی» می داند که تکرار افکار و گفته های لین بیائو، دوست قدیمی مائو زدونگ در مورد افکار رهبر چین در آن زمان است که البته بعدها توسط همین مائو زدونگ به خیانت متهم و در حین فرار کشته شد.
در سراسر این کلاس درس از اختراعات و نوآوری های بزرگ و جدید، تحقق توسعه سبز و توسعه مشارکتی بهتر میان استان ها صحبت شده و در ادامه به این نقطه می رسیم که چین به سیاست های سیستم باز اقتصادی خود ادامه داده و میوه های حاصل از این توسعه را به شیوه ای متفاوت از دیگر قدرت های جهانی با دیگر مردم جهان به اشتراک خواهد گذاشت. در پایان می توان گفت که هیچ تفاوتی بین ایدئولوژی و افکار شی جین پینگ و دیگر رهبران پیشین چین دیده نمی شود. کسانی که در ۴ دهه اخیر در پکن بوده اند بدون شک واژه های خلق، توسعه، انقلاب، تمدن اکوسیستمی، نوآوری، سیستم باز و غیره را به کررات شنیده و حفظ کرده اند.
اما تاکید بر تازه بودن افکار شی جین پینگ کاملاً متفاوت است که می خواهد بگوید زندگی سیاسی و روشنفکرانه تحت رهبری شی جین پینگ کاملاً متفاوت از گذشته شده است. دولت چین ادعا می کند که تا سال ۲۰۴۹ که یکصدمین سالگرد به قدرت رسیدن حزب کمونیست در این کشور است ۴۲ دانشگاه «در کلاس جهانی» تاسیس خواهد کرد. بدین ترتیب دولت چین قصد دارد که تزکیه و پالایش ایدئولوژی در سطح آموزش عالی کشور را به سطح جدیدی برسانند به نحوی که در سال های جدید برخی از بزرگ ترین دانشگاه های کشور موسساتی را برای تحقیق در مورد افکار و باورهای ژی جین پینگ تاسیس کرده اند.
در هر عرصه ای که از ژی جین پینگ تمجید و تعریف شود بودجه کافی در اختیار قرار می گیرد و در مقابل، هر گونه تخطی از خطوط فکری رهبر این کشور به معنای منزوی شدن و تحت تعقیب قرار گرفتن خواهد بود. استادان دانشگاه در صورت ابراز عقایدی که کوچکترین تضادی با ایدئولوژی ژی جین پینگ داشته باشد مورد بازجویی قرار گرفته و ناچار به عذرخواهی رسمی و کتبی و البته اظهار ندامت و تصحیح صحبت های خود خواهند بود.
به نظر می رسد تاسیس دانشگاه هایی در طراز جهانی که این درس را به صورت اجباری در اختیار دانشجویان خود قرار می دهند و بر قداست و بی نظیر بودن ایدئولوژی ژی جین پینگ تاکید دارند به وضوح یک رفتار دیکتاتورمآبانه و با هدف شستشوی مغزی و خفه کردن کوچکترین صدای انتقادی است آن هم توسط رهبری که صدها وکیل مدافع حقوق بشر را به زندان انداخته، جامعه مدنی را در کشورش از بین برده و دستگیری و بازجویی و بازآموزی میلیون ها مسلمان این کشور در اردوگاه های مخصوص را به رویه ای معمول تبدیل کرده است.
دیکتاتورها همیشه رفتنی هستند
حیف چین که دست ایناست. خودمونو باید اماده کنیم علاوه بر اندیشه های امام راحل اندیشه های مائوی مقدس رو هم یاد بگیریم