بر اساس گزارشی که توسط یک مرکز معتبر پژوهشی وابسته به دولت چین منتشر شده، چین در دهه های آینده با بحران کاهش «توقف ناپذیر» جمعیت مواجه شده و هر سال با افزایش جمعیت مسن کشور، نیروی کار کمتر و کمتری وجود خواهند داشت تا پشتیبانی از این جامعه پیر را بر عهده بگیرند. این گزارش که ۳ سال پس از ملغی شدن رسمی سیاست تک فرزندی چندین دهه ای و البته بحث برانگیزش منتشر می شود، هشدار می دهد که «عصر رشد منفی جمعیت نزدیک است» و پیش بینی می کند که جمعیت این کشور در سال ۲۰۲۹ به بیشترین میزان خود یعنی ۱.۴۴ میلیارد نفر رسیده و پس از آن روند کاهش در پیش خواهد گرفت.
گزارش آکادمی علوم اجتماعی چین تصریح می کند که کاهش در میزان باروری در سال ۲۰۶۵ به حدی خواهد رسید که جمعیت کشور با جمعیت دهه ۱۹۹۰ یعنی ۱.۱۷۲ میلیارد نفر برابر خواهد شد. داده های بانک جهانی برای سال ۲۰۱۷ نشان می دهند که جمعیت این کشور در سال مذکور ۱.۳۸۶ میلیون نفر بوده است. جمعیت دارای قدرت کار کشور، بر اساس این گزارش، راکد باقی مانده در حالی که نسبت وابستگی- تعداد افراد شاغل و دارای قدرت کار در مقایسه با افراد ناتوان از کار که اغلب آن ها را کودکان و افراد سالمند و بازنشسته تشکیل می دهند- به طور مداوم در حال کوچکتر شدن است.
در این گزارش، بدون اشاره به نتایج و عواقب این کاهش نیروی کار، چنین آمده است: «در تئوری، کاهش درازمدت جمعیت، بخصوص در صورت همراه شدن با افزایش مداوم جمعیت مسن کشور، بدون شک نتایج اجتماعی و اقتصادی بسیار منفی در پی خواهد داشت». کارشناسان هشدار داده اند در حالی که نیروی کار چین در حال کاهش است مصرف داخلی نیز کاهش خواهد یافت که این موضوع می تواند نتایج پیش اجتناب ناپذیری برای اقتصاد جهانی داشته باشد، اقتصادی که به اقتصاد چین به عنوان یک موتور محرک تکیه دارد. در این گزارش آمده که دولت چین باید خود را آماده این معضل کرده و برای مقابله با چالش های این کاهش جمعیت خطرناک تدبیری بیندیشد.
بعد از دهه ها دنبال کردن سیاست سخت گیرانه تک فرزندی، پکن در سال ۲۰۱۵ اعلام کرد که این سیاست بحث برانگیز دیگر ادامه نخواهد یافت، سیاستی که برای دهه های متوالی به خاطر کشتن نوزدان «اضافی» و عقیم سازی های اجباری مورد انتقاد داخلی و خارجی قرار داشت. بر طبق قوانین برنامه ریزی خانوادگی حاضر، اکثر زوجین چینی می توانند تنها دو فرزند داشته باشند که پس از ملغی شدن قانون تک فرزندی و در سال ۲۰۱۶ به تصویب رسیده است. با این وجود، قانون جدید نتوانسته رشد قابل توجهی در تعداد زاد و ولدهای کشور ایجاد کند.
در سال ۲۰۱۷، میزان باروری در کشور ۱.۶ فرزند به ازای هر زن بوده است که بسیار پایین تر از سطح ۲.۱ فرزند به ازای هر زن بوده که برای ثابت نگه داشتن رشد جمعیت کشور حیاتی خوانده می شود. بدین ترتیب به نظر می رسد که بزودی قانون تسهیل کننده دیگری در زمینه فرزند دار شدن زوجین تصویب شده و برای اولین بار در چند دهه طولانی، زوجین اجازه داشتن چندین فرزند را داشته باشند.
علیرغم کاهش مورد انتظار ساکنان پرجمعیت ترین کشور جهان، سازمان ملل متحد انتظار دارد که تعداد انسان ها همچنان افزایش یابد، البته با سرعتی آهسته تر نسبت به گذشته. بر اساس گزارشی که در سال ۲۰۱۷ توسط این سازمان منتشر شده جمعیت جهان در این سال ۷.۶ میلیارد نفر بوده است که انتظار می رود تا سال ۲۰۳۰ به ۸.۶ میلیارد نفر، تا سال ۲۰۵۰ به ۹.۸ میلیارد نفر و در پایان قرن بیست و یکم به ۱۱.۲ میلیارد نفر برسد. هند که دومین کشور پرجمعیت جهان بعد از چین است، بر اساس این گزارش، در سال ۲۰۲۴ جای چین را به عنوان پرجمعیت ترین کشور جهان خواهد گرفت.
برای اطلاعاتی جالب از جمعیت کشورهای جهان در سال های آینده به این لینک که آمارهایی زنده و لحظه ای ارائه می کند مراجعه کنید. بر اساس اطلاعات ارائه شده در این لینک، جمعیت ایران در سال ۲۰۵۰ به بالاترین حد خود یعنی بیش از ۹۲.۲ میلیون نفر رسیده و پس از آن روند کاهشی در پیش خواهد گرفت و در پایان قرن بیست و یکم به کمتر از ۷۰ میلیون نفر خواهد رسید. ایران در حال حاضر دارای ۸۱.۸۱۰ میلیون نفر جمعیت است و میزان فرزندآوری به ازای هر زن ۱.۶۹ فرزند تخمین زده می شود. رشد سالانه جمعیت در سال گذشته ۱.۲۳ درصد بوده و از جمعیت نزدیک به ۸۲ میلیون نفری کشور، ۵۰.۳۵ درصد را در مردان تشکیل می دهند.
بدون نظر