هشتم مارس روز جهانی زنان است. شعار مراسم امسال «تعادل برای زندگی بهتر» (#balanceforbetter) است و به سنت سالهای گذاشته بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی مدافع حقوق زنان از هم اکنون ویژه برنامه‌هایی را در این راستا به اجرا گذاشته‌اند.
از جملۀ این سازمان‌ها می‌توان به «کارزار روبان سفید» اشاره کرد. قرار است به کمک این کارزار، مردان نیز به موج گستردۀ تغییرات اجتماعی برای جلوگیری از وقوع خشونت علیه زنان بپیوندند.
کارزار روبان سفید چیست؟
کارزار روبان سفید (WRC) جنبشی جهانی است که توسط مردان و پسرانی راه اندازی شده که در تلاش برای پایان دادن به خشونتها علیه زنان و دختران هستند.
کارزار روبان سفید از مردان می‌خواهد که هرگاه خشونتی را علیه زنان دیدند، وارد عمل شوند. با پلیس تماس بگیرند و از ادامۀ خشونت جلوگیری کنند.
این کارزار نخستین بار در نوامبر ۱۹۹۱ میلادی توسط گروهی از مردانِ مدافع حقوق زنان و در واکنش به قتل عام دانشجویان دختر دانشکده پلی‌تکنیک مونترال راه اندازی شد و به سرعت به دیگر کشورهای جهان گسترش یافت. در چهارچوب این جنبش مردانی از سراسر جهان با دیدگاههای سیاسی، مذهبی و اجتماعی متفاوت گرد هم آمدند.
عامل کشتار دختران این دانشکده مارک لپین نام داشت. این شهروند کانادایی که در زندگی شخصی با ناکامی‌های متعددی روبرو شده بود و از مخالفان فعالیت زنان در کارهای «غیرسنتی» محسوب می‌شد، سرانجام پس از چند ماه برنامه‌ریزی و خرید یک تفنگ نیمه‌اتوماتیک، بعد از ظهر ۶ دسامبر ۱۹۸۹ وارد دانشکده پلی‌تکنیک شد، زنان و مردان را در یکی از کلاس‌ها از یکدیگر جدا کرد و در حالی که فریاد می‌زد «از فمینیست‌ها متنفرم» تیراندازی به سمت زنان را آغاز کرد و در نهایت نیز خود را کشت. در جریان این حمله ۱۴ زن کشته و ۱۰ زن و ۴ مرد نیز زخمی شدند.
شوک ناشی از این واقعه سراسر کانادا را در بر گرفت و کارزار روبان سفید را نیز بنیان نهاد.
همراهی با زنان قربانی پس از وقوع خشونت، کمک به آنها برای کاستن از تاثیرات منفی خشونت، بازسازی یک محیط امن برای زنان قربانی و استفاده از ابزارهای دولتی برای جلوگیری از وقوع دوباره خشونت علیه آنها از جمله اهداف این کارزا است.
این کارزار که در حال حاضر در بیش از ۶۰ کشور جهان فعال است، در تلاش برای بالا بردن آگاهی‌ها دربارۀ افزایش خشونتها علیه زنان، ترویج روابط سالم میان زنان و مردان، آموزش مردان و ترویج برابری جنسیتی است.
نماد اعضای این کارزار روبان سفیدی است که مردان بر لباس خود می آویزند و به این ترتیب تعهد خود را به مبارزه با خشونت علیه زنان، به همگان اعلام می‌کنند.
در بروشورهای منتشر شده توسط این جنبش آمده است: «مردان طبیعتا خشن نیستند. آنها رفتارهای خشونت آمیز و سوء استفاده را می‌آموزند.
کارزار روبان سفید به دنبال آن است که در نهایت در جامعه جهانی امکانی بوجود آید تا تمام زنان بتوانند در امنیت خاطر و به دور از هر گونه خشونت و سوء استفاده زندگی کنند.
کارزار روبان سفید در بخش‌های مختلفی فعال است. از جمله:
پیشگیری از بروز خشونت که این کار را با آموزش پسران و مردان در مدارس و محل کار انجام می دهد.
همراهی با زنان قربانی پس از وقوع خشونت، کمک به آنها برای کاستن از تاثیرات منفی خشونت، بازسازی یک محیط امن برای زنان قربانی و استفاده از ابزارهای دولتی برای جلوگیری از وقوع دوباره خشونت علیه آنها.
مشارکت دادن مردان در فراهم آوردن محیطی امن برای زنان، تقویت روحیۀ مردان برای ایستادن، اعتراض کردن و سکوت نکردن در مقابل خشونت‌هایی که علیه زنان رخ می‌دهد.
توسعۀ این دیدگاه که اکثر مردان افرادی خشن در مقابل زنان نیستند بلکه تنها معدود مردانی در سراسر جهان وجود دارند که مقابل زنان دست به خشونت می‌زنند و اکثر مردان اعتقاد دارند که خشونت علیه زنان قابل قبول نیست.
اعضای این جنبش به دنبال آن هستند که سازمان‌های و نهادهای دولتی مختلف متعهد شوند ساز و کارها را به گونه‌ای تغییر دهند که فضا برای خشونت علیه زنان فراهم نباشد و ارتباطات متقابل بر احترام و مشارکت همه‌جانبه مبتنی شود.
از نظر طرفداران این جنبش اگرچه زنانی شجاع در سراسر جهان هستند که همواره برای مقابله با خشونت مردان و سنتهای قدیمی خشونت برانگیز و ساختارهای قدرتی که تداوم خشونتها را ممکن می‌کند، مبارزه می‌کنند و اگرچه در بسیاری از کشورها قوانین در راستای حمایت از حقوق زنان تغییر کرده است اما همچنان روزانه میلیون‌ها زن در سراسر جهان مورد آزار و اذیت فیزیکی و جنسی قرار می‌گیرند و توسط شرکای زندگیشان به قتل می‌رسند.
در بروشورهای منتشر شده توسط این جنبش آمده است: «مردان طبیعتا خشن نیستند. آنها رفتارهای خشونت آمیز و سوء استفاده را می‌آموزند. برای آنها خشونت راهی برای نشان دادن مردانگی‌شان است؛ یک رفتار عمدی برای کسب قدرت و کنترل».
این جنبش از مردان می‌خواهد با هرنوع گفتار و رفتار توام با نگاه جنسیتی (سکسیسم) برخورد کنند از جمله با جوک‌های توام با نگاه جنسیتی. زیرا رفتار و گفتارهای توام با نگاه جنسیتی این شائبه را بوجود می‌آورد که زنان مقامی پایین‌تر از مردان دارند و همین موضوع خطر سوء استفاده از آنها را افزایش می‌دهد.
کارزار روبان سفید از مردان می‌خواهد که هرگاه خشونتی را علیه زنان دیدند، وارد عمل شوند. با پلیس تماس بگیرند و از ادامۀ خشونت جلوگیری کنند. البته این کمپین تاکید می‌کند که نباید در این راه، اعضا خودشان دست به خشونت بزنند یا خود را به خطر بیندازند. کمپین به مردان می‌گوید: «سکوت نکنید. بایستید، سخن بگویید و به خشونت مردان علیه زنان پایان دهید.»
کمپین از مردان می‌خواهد که داوطلبانه با سازمان‌های مدافع حقوق زنان همکاری کنند؛ از جمله مراکزی که به زنان قربانی پناه می‌دهند، به آنها مشاوره‌های روحی و قانونی می‌دهند یا از آنها بصورت مالی حمایت می‌کنند.
کمپین به مردان هشدار می‌دهد: «مراقب رفتار خود باشید و اگر خود شما نیز مرتکب خشونتی علیه زنان شده‌اید با مشاوران تماس گرفته و درصدد اصلاح رفتار خود برآیید. به الگویی برای دیگر مردان و زنان و کودکان تبدیل شوید.»
فقط مهریه و پول میخوان. قهوه و کیکشون رو حساب کنیم.
خود من دیدم دوستم چطور به طلاق رسید کارشون. ازدواج کردن یک سال پیش طلاق. کلا ۳ ماه زندگی نکردن. دختره با زبون خودش گفت فقط خواسته مهریه بگیره و بعدم طلاق.
اینجا برعکسه
زنان هم برای خشونت علیه مردان تلاشی میکنن؟
فقط مهریه و پول میخوان. قهوه و کیکشون رو حساب کنیم.
خود من دیدم دوستم چطور به طلاق رسید کارشون. ازدواج کردن یک سال پیش طلاق. کلا ۳ ماه زندگی نکردن. دختره با زبون خودش گفت فقط خواسته مهریه بگیره و بعدم طلاق.
اینجا برعکسه