عید فطر ۹۸ با دو تعطیلی رسمی دیگر کشورمان، ۴ روز تعطیلات پیاپی را رقم زده که فرصت مناسبی برای سفر چندین روزه است.
در این راستا این سوال پیش میآید که در هوای خردادماه بهتر است به کدام مناطق کشورمان سفر کنیم؟ در حال حاضر آبوهوای کدام خطه از این سرزمین برای استراحت و لذت بردن از طبیعت مناسبتر است؟
پیشنهاد روزیاتو این است که در فصل زیبای خرداد، سراغ مناطق غربی، شمالغربی، شمالی و حتی شمالشرقی کشور بروید. از کردستان و لرستان گرفته تا آذربایجان و گلستان گزینههای خوبی برای سفر در خرداد ماه محسوب میشوند. به این خاطر که اغلب این مناطق علاوه بر آبوهوای نسبتا خوب و خنک، چشماندازهای طبیعی بینظیری دارند؛ دشتهای سبز، شالیزارها، جنگلها، کوههای پوشیده از درختان و گلهای بهاری و دریاچهها و جادههای زیبا فاکتورهایی هستند که بدون شک هر فردی را برای بستن کولهبار سفر تحریک میکنند.
احتمالا این سوال برایتان پیش آمده که از بین اینهمه شهر و روستا، چگونه بهترینشان را انتخاب کنیم؟ ما این کار را برایتان ساده کردهایم و چند پیشنهاد برایتان داریم که میتوانید بنا به سلیقه شخصی و مطابق با برنامه کاری خود یکی از این مقاصد را انتخاب کنید.
امیدواریم انتخابهای ما مورد توجهتان قرار بگیرند. برای آشنایی با آنها در ادامه همراهمان باشید.
جنگلهای بینظیر ارسباران؛ جنگل، تاریخ و چشمههای آبگرم
ارسباران بیش از هر چیز به خاطر طبیعت غنی این منطقه شهرت دارد، جنگلهای بینظیر، چشمههای آبگرم و رودهایی که در نهایت به ارس میریزند از محبوبترین بخشهای ارسباران برای گردشگران به حساب میآیند. همچنین برای دوستداران حیات وحش و طبیعتگردان تخصصی و حرفهای تماشای گونههای جانوری این منطقه از جمله سیاهگوش، پلنگ، خرس قهوه ای و … و همچنین مَرالهایی که از جنگل گلستان به منطقه حفاظت شده ارسباران آورده شدهاند فرصتی استثنایی است.
در ارسباران علاوه بر جاذبههای طبیعی، جاذبههای تاریخی نیز وجود دارد، قلعه بابک در این منطقه واقع شده است که برای رسیدن به آن باید از مسیر دالانی سنگی و باریک عبور کرد. این قلعه در ارتفاع ۲ هزار و ۳۰۰ متری برفراز جنگلهای سرسبز و زیبای ارسباران قرار دارد.
عمارت آینالو و آرامگاههای تاریخی و چنار کهنسال کوانق از دیگر جاذبههای دیدنی منطقه ارسباران است.
ارسباران چندین روستای ییلاقی و زیبا دارد که گردشگران برای اقامت در شب میتوانند به این روستاها بروند و در هتل و هتل آپارتمانهای احداث شده یا اقامتگاههای بومگردی اقامت کنند.
نزدیک به سه سال پیش پیش سازمان یونسکو این منطقه را بهعنوان زیستکره معرفی کرد. این زیستکره علاوه بر این که تحت تاثیر اقلیم مدیترانهای قرار دارد، در شعاع اقلیمهای خزری و قفقازی نیز واقع شده است و چون ارتفاع زیادی دارد، آب و هوای متفاوتی در آن حاکم است.
ارسباران در حال حاضر بهعنوان پارک ملی شناخته میشود و تنوع جانوری زیادی نیز در آن وجود دارد. اما باید توجه داشت که این منطقه بهدلیل شکنندگی و چشماندازهای بکر در سال ۱۳۵۰ و ۱۳۵۲ بهعنوان منطقه ممنوعه و سپس منطقه حفاظتشده، تحت حفاظت و نظارت اعلام شد. ۲۲۰ گونه پرنده، ۳۸ گونه خزنده، ۵ گونه دوزیست، ۴۸ گونه پستاندار و ۲۲ گونه ماهی در این منطقه زندگی میکنند.
در کنار تنوع جانوری منطقه ارسباران، این منطقه از تنوع گیاهی زیادی نیز بهره میبرد. از درختان این منطقه میتوان به بلوط، کیکم، سماق، زرشک، انار وحشی، سیب وحشی، گلابی وحشی و بوتههای تمشک و زغالاخته اشاره کرد. میوه بومی این جنگل نیز قرهقات نام دارد که میوهای ترشمزه است و هر بوته آن در سال ۳ تا ۴ کیلو میوه میدهد و میوههای آن نیز در اواسط تابستان میرسند. در کنار درختان مختلف، ارسباران دارای تنوع گیاهی و قارچی بالایی است و گفتنی میشود که از ۲ هزار و ۴۰۰ گونهای گیاهی که در آذربایجان یافت شده، حدود هزار و ۴۰۰ گونه آن مربوط بهجنگلهای ارسباران هستند.
تنوع قارچهای شناساییشده در این منطقه نیز ۲۵۰ گونه بوده است. قارچ دنبلان که نوع سیاه و سفید آن قیمت بالایی دارند، به وفور در بیشههای ارسباران و بهخصوص در نزدیکی روستای دریلو یافت میشود. گفتنی است که قارچ دنبلان نوعی قارچ زیرزمینی است و واژه دنبلان نیز در ترکی بهمعنای «متورم» یا «بالا آمده» است و از آنجایی که این قارچ در زمان رشد، خاک روی خود را بالا میبرد، افراد از این نشانه قارچ مذکور را پیدا میکنند. این نام برای این نوع از قارچ حکایت از قدمت استفاده غذایی آن دارد.
برای سفر به ارسباران میتوانید با قطار به جلفا بروید و از آنجا با ماشین خود را به ارسباران برسانید، برای سفر با هواپیما نیز میتوانید به تبریز بروید و از آنجه به ارسباران سفر کنید. یا با اتوبوس مستقیم به کلیبر بروید و از آنجا با ماشینهای سواری به قلعه بابک بروید.
تنگه شیرِز؛ پله پله تا پل خدا
تنگه شیرز یکی از بینظیرترین مکانهایی است که در ایران میتوانید بازدید کنید. درهای که علاوه بر دیوارههای شگفتانگیز طبیعی، جنگل و رودخانه هم دارد و شما را در زیبایی بیحدش غرق میکند.
این تنگهی باشکوه در محل تلاقی سه استان کرمانشاه، ایلام و لرستان واقع شده است. چشمههای بینظیر، رودخانهی خروشان و آبشارهای زیبا طبیعتی بکر و دیدنی را به منطقه هدیه دادهاند.
تنگه شیرز حدود ۵ کیلومتر امتداد دارد. در میان آن رودخانهای در جریان است که در دهانه ورودی شیرز به رودخانه سیمره میریزد. تنگه موردبحث در ۵۵ کیلومتری شهر کوهدشت استان لرستان، در بخش زردلان و در منطقه ای به نام اولادقباد در ارتفاع ۱۱۰۰ متری دریا قرار دارد.
این تنگه وسط دیوارههایی با ارتفاع ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر محصور شده است. شیب این دیوارهها با ارتفاعی کمتر از ده متر در نزدیکی روستای گُدارگَه آغاز میشود و در پرتگاه هفت رَک و انتهای دره به اوج خود میرسد.
دیوارههای آهکی چینخورده که در اثر بارندگی دچار فرسایش شده و رگههایی از رنگ سیاه به خود گرفتهاند، جذابیت زیادی در این منطقه ایجاد کردهاند. این پدیده طبیعی بهعنوان یکی از جاذبههای ژئوتوریسم در ایران شناخته میشود و به ثبت ملی نیز رسیده است.
جالب است بدانید آثاری از زندگی غارنشینی را در شیرز میتوان دید. در تنگه شیرز غاری به طول ۱۵۰ متر وجود دارد که رودخانهای از میان آن عبور میکند. آبی که در این غار جاری است تا زانو می رسد و از محلی به نام نیزه میآید. محلیها این غار را «پل خدا» مینامند.
از تهران تا تنگه شیرز ۶۰۰ کیلومتر فاصله است. شما باید از شهرستان کوهدشت، وارد جادهای باریک بشوید و در انتهای جاده، دیوارهای شیرز نمایان میشوند و پس از طی چند کیلومتر مسیر خاکی، به پارکینگ کوچکی میرسید که پس از آن باید بقیه مسیر را در دل این زیبایی طبیعیِ شگفتانگیز پیاده راه بروید و از این همه عظمت لذت ببرید.
روستای پلکانی پالنگان
پالنگان، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان کامیاران در استان کردستان ایران است و در ۴۷ کیلومتری شمالغرب این شهر و در دره تنگی ور قرار دارد. این روستا در میان کوه و به صورت پلکانی شکل گرفته و معماری آن به این صورت است که پشتبام منزل پائینی به عنوان حیاط منزل بالایی مورد استفاده قرار میگیرد.
این روستا در طول تاریخ حیات خود چندین بار ویران گشته است و بار دیگر بنا شدهاست. مصالح به کار رفته در ساخت خانهها اغلب سنگ است که به روش خشکهچینی روی هم قرار گرفتهاند. روش خشکهچینی به روی هم یا کنار هم چیدن سنگ یا عناصر ساختمانی گفته میشود که به شکل منظم بدون استفاده از ملات صورت میگیرد.
برای ساخت خانه ها بدنهی کوه را تراشیدهاند تا فضایی را ایجاد کنند و بعد در آن فضاها خانههای سنگی را بنا نمودهاند.
در فاصله ۸۰۰ متری جنوب شرقی روستای پالنگان در دره تنگیور و در محل چشمههای پرآب، قلعهای به نام قلعه پالنگان قرار دارد که آثار و بقایای اتاغها، آتشکدهها و پلهای قدیمی آن نمایان است.
۴- دریاچه آب شیرین زریوار
اگر اهل طبیعتگردی و لذت بردن از جاذبههای طبیعی و فرهنگی مناطق مختلف هستید، یکی از مناطقی که در فصل بهار و تابستان لحظات بینظیری را برای شما رقم میزند، دریاچه آب شیرین زریوار در ۳ کیلومتری غرب شهر مریوان، استان کردستان است.
زریوار بزرگترین دریاچه آب شیرین غرب ایران و یکی از زیباترین تالابهای آب شیرین جهان است.
این دریاچهی آرام و زیبا در غرب ایران حدود سه هزار هکتار مساحت دارد و به خاطر موقعیت جغرافیای خاص خود محل زندگی انواع آبزیان، پرندگان و حیوانات است. نکته جالب توجه در مورد زریوار این است که هیچ رودی به این دریاچه نمی ریزد و زریبار آب خود را از جوشش چشمهها و بارشهای فصلی تامین میکند.
ارتفاع آن از سطح دریا ۱۲۸۵ متر است. اطراف دریاچه را کوههای پوشیده از جنگل در برگرفته که بلوط ایرانی گونه غالب منطقه است. اما درختانی چون گلابی وحشی، زالزالک، بادام نیز دیده میشود.
ماهیگیری یکی از تفریحات رایج در دریاچه زریوار است.
زری در زبان کردی به معنای دریاچه و وار یا بار پسوندی تشبیهی است که ترکیب این دو کلمه به زبان کردی معنای دریاچه وار را میدهد. مردم مریوان و شهرهای اطراف قصههای جالبی را برای پیدایش دریاچه بیان می کنند که معروفترین آن دفن شدن شهری در زیر آب دریاچه زریوار است.
از شهر خود با هر وسیله نقلیهای که فراهم است به شهر سنندج رفته و از آنجا ۱۳۵ کیلومتر به مریوان راه است. دریاچه در غرب شهر مریوان واقع شده و حدود ۳ کیلومتر با مریوان فاصله دارد.
بهترین وسیله برای این سفر اتومبیل شخصی است چون مسیر سنندج به مریوان در فصلهای مختلف مملو از رنگهای متنوعی است که جاده را در آغوش گرفته برای مثال در اواسط تابستان که زمان برداشت گندم است، دامنه کوه ها زردرنگ می شوند و درختان بلوط در لابهلای مزارع به چشم می خورند.
جاده اسالم به خلخال
اَسالِم یکی از شهرهای استان گیلان در شمال ایران است. نام این شهر با جاده اسالم به خلخال اجین شده و بیشتر ما ایرانیها دستکم یکبار این نام را شنیدهایم. از نام جاده مشخص است که از اسالم در استان گیلان شروع شده و به خلخال در استان اردبیل ختم میشود. تقریبا همه گردشگران، اسالم به خلخال را یکی از زیباترین جادههای ایران میدانند.
یک مسیر پیچ در پیچ و حدودا ۷۰ کیلومتری که طبیعت بکر، آبشار، دشت، دریاچه و گیاهان کمیاب در همگی آنها مزیدی بر زیبایی شگفتانگیز این مسیر هستند. علاوه بر اینها، در نزدیکی شهر خلخال، آبگرمی موسوم به «گیوی» نیز وجود دارد که میتوانید تنی به آب زده و از مزایای آبهای معدنی بهرهمند شوید.
به دلیل قرار گرفتن جاده اسالم به خلخال در شمال کشور، در اغلب فصول سال شاهد بارش باران خواهید بود. مزیت دیگر این مسیر در این است که در تابستان نیز خنک است بهطوری که لازم است یک لباس گرم هم همراه خود داشته باشید. در ماههای اردیبهشت و خرداد، در این مسیر گلهای شقایق زیبایی میرویند که جلوه خاصی به مسیر میبخشند و این زیبایی با حضور مه دو چندان میشود.
توجه داشته باشید که در طول این ۷۰ کیلومتر پمپ بنزینی وجود ندارد پس حتما پیش از حرکت باک ماشین را پر کنید.
از آنجا که اسالم یکی از شهرهای استان گیلان بشمار میرود، تنوع غذا و خوراکی در آن بسیار زیاد است و در طول سفر میتوانید از طعمهای متنوع غذاهای گیلانی لذت ببرید. علاوه بر صنایع دستی و خوراکیهای متنوع، اسالم برای داشتن سفالهای بدون لعاب هم شهرت دارد. سفالگران گیلانی در ساخت صنایع دستی خود از لعاب استفاده نمیکنند تا اصالت هنرشان بر جا بماند.
شهرستان خلخال نیز دارای جاذبههای گردشگری متنوعی همچون تفرجگاه ازنو و پارک اللر باغی است.
از تهران تا خلخال ۴۵۰ کیلومتر راه است. البته اگر میخواهید سفر خود را از اسالم شروع کنید، باید از سمت قزوین وارد اتوبان رشت بشوید و پس از پشت سر گذاشتن پلیس راه سراوان به سمت رضوانشهر و چوکار حرکت کنید تا به اسالم برسید.
ماسال و ییلاق اولسبلانگاه
ماسال به معنی «کنار کوه» شهری در استان گیلان و در جوار کوههای تالش است. پدیدههایی مانند مراتع و نواحی ییلاقی و سرسبز، آبشارهای خروشان، غارهای کهن و ناشناخته، چشماندازهایی بر فراز منطقه، اماکن زیارتی و همچنین محل شهادت میرزا کوچک خان، هر یک به تنهایی میتوانند به عنوان جاذبهای دیدنی برای این منطقه در نظر گرفته شوند.
شهرستان ماسال از شمال به رضوانشهر، از شرق به فومن و صومعه سرا، از غرب و جنوب به خلخال و در نهایت استان اردبیل محدود میشود. ماسال در غرب رشت قرار گرفته است؛ از همین رو فاصلهی رشت تا ماسال از مسیر صومعه سرا در حدود ۵۵ کیلومتر است. فاصله آن با تالش هم تقریبا ۶۰ کیلومتر است.
روستای ییلاقی «اولسبلانگاه» در ۲۵ کیلومتری جنوب ماسال و در ارتفاع ۱۸۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد.
باید بدانید که این روستا مجهز به شبکهی برقرسانی نیست و برق برای همهی مصارف با موتور برق تامین میشود؛ اما جای نگرانی نیست زیرا در محل اسکان بازدیدکنندگان امکانات مورد نیاز فراهم است.
با کمی قدم زدن عصر گاهی در ییلاق و فاصله گرفتن از جاده به ارتفاعات این روستای زیبا میرسید. دقیقا جایی که شهر ماسال دیده میشود. اگر کمی صبور باشید و تا غروب آفتاب منتظر بمانید منظرهی خیالانگیز و تکرار نشدنی غروب ارتفاعات تالش را خواهید دید.
بدون نظر