گزارش سازمان ناظر بر آزادی‌های اجتماعی؛ آزادترین و بسته‌ترین کشورهای جهان در سال ۲۰۱۹

موسسه Freedom House که یک سازمان ناظر مستقل به شمار می آید، گزارش سالانه خود در مورد آزادی در سطح بین المللی را منتشر کرده تا در آن شرایط سیاسی و اجتماعی که شهروندان کشورهای جهان با آن روبرو می شوند را با هم مقایسه می نماید. بر اساس فاکتورهایی مختلف به هر کشور نمره ای از ۱۰۰ داده شده که بر اساس بیشتر یا کمتر بودن این نمره، آن کشور از لحاظ آزادی و آزادی بیان «آزاد»، «نسبتاً آزاد» یا «بسته» (بدون آزادی) رده بندی خواهد شد.

از معیارهای اصلی این رده بندی می توان به آزادی انتخابات، مقدار محدودیت های دولتی برای شرکت ها، شرایط اقلیت های قومی و نژادی، آزادی بیان، امنیت شهروندان خارجی و حقوق مهاجران اشاره کرد. هر چه نمره کشورها بیشتر بوده و به ۱۰۰ نزدیک تر باشد آن کشور آزادتر و هر چه نمره دریافتی به صفر نزدیک تر باشد آن کشور بسته تر خواهد بود. به طور کلی کشورهایی که نمره ای کمتر از ۶۰ دریافت کرده اند جزو کشورهای نسبتاً آزاد یا بسته قرار دارند. برای مثال ایالات متحده در این رتبه بندی نمره ۸۶ را دریافت کرده که رتبه ۵۱ را در میان ۸۷ کشور آزاد این رده بندی به خود اختصاص داده و رتبه اش نسبت به سال گذشته افت داشته است.

در این میان کشورهایی مانند نروژ، فنلاند و سوئد توانسته اند با کسب نمره ۱۰۰ از ۱۰۰ آزادترین کشورهای جهان لقب بگیرند و پس از آن ها نیز هلند و کانادا با نمره ۹۹، لوگزامبورگ، نیوزیلند، استرالیا و اروگوئه با نمره ۹۸، ایرلند جنوبی و دانمارک با نمره ۹۷ و ژاپن، سوییس، پرتغال، بلژیک و باربادوس با نمره ۹۶ در رتبه های بعدی بالای این فهرست قرار گرفته اند. در انتهای فهرست نیز کشور سوریه با امتیاز صفر قرار دارد. از دیگر رتبه های پایین این جدول می توان به تبت با نمره ۱، اریتره، سودان جنوبی و ترکمنستان با نمره ۲، کره شمالی با نمره ۳، صحرای غربی با نمره ۴، گینه استوایی با نمره ۶، سومالی، عربستان سعودی و سودان با نمره ۷، کریمه با نمره ۸، جمهوری آفریقای مرکزی، لیبی، ازبکستان و تاجیکستان با نمره ۹ و اوستیای جنوبی با نمره ۱۰ اشاره کرد که بدترین شرایط را از لحاظ آزادی دارند.

ایران در این رتبه بندی نمره ۱۸ را دریافت کرده است. در این میان برخی از کشورهای جهان نسبت به سال گذشته و از لحاظ آزادی با تغییراتی فاحش (اعم از مثبت و منفی) مواجه شده اند. برای مثال شرایط آزادی در کشورهای آنگولا، ارمنستان، اکوادور، اتیوپی و مالزی نسبت به سال گذشته بسیار بهتر شده (بین ۵ تا ۷ نمره بیشتر نسبت به سال گذشته) و در کشورهایی مانند ترکیه، ، نیکاراگوئه، برزیل، مکزیک، ونزوئلا و مجارستان شرایط آزادی بسیار بدتر شده است. این گزارش نشان می دهد که آزادی در کشورهای جهان رو به افول است به طوری که درصد کشورهای غیرآزاد از سال ۲۰۰۵ تاکنون ۲۶ درصد افزایش را نشان می دهد در حالی که سهم کشورهای آزاد ۴۴ درصد کاهش یافته است.

بیشتر بخوانید: وضعیت بغرنج شاهدخت‌های جهان عرب با انتخاب اولین سفیر زن در عربستان [قسمت اول]

در کل ۲۳ کشور در ۱۳ سال اخیر به سمت بدتر شدن رفته و از کشورهای آزاد به کشورهایی نسبتاً آزاد یا بسته تبدیل شده اند. همچنین در این رده بندی دیده می شود که ۵۰ کشور نسبت به سال گذشته شرایط آزادی را بهبود داده و در ۶۸ کشور نیز شرایط بغرنج تر و بدتر شده است. برای مثال کشورهای مجارستان و صربستان از کشورهایی آزاد به کشورهایی نسبتاً آزاد تبدیل شده و کشورهای نیکاراگوئه و اوگاندا از کشورهایی نسبتاً آزاد به کشورهایی بسته تبدیل شده اند.

کشوری مانند زیمبابوه نیز که تا پارسال کشوری بسته با مقدار کمی آزادی شناخته می شد پس از کنار گذاشته شدن رابرت موگابه و برگزاری انتخابات وارد کشورهای نسبتاً آزاد شده است. جایگاه ایالات متحده در این فهرست پایین تر از جایگاه کشورهای اروپایی مانند فرانسه، آلمان و بریتانیا است هر چند در میان کشورهای آزاد رده بندی شده است. چین و روسیه نیز در این رتبه بندی به ترتیب نمره های پایین ۱۱ و ۲۰ را دریافت کرده اند که آن ها را در میان کشورهای بدون آزادی قرار می دهد.

از دیگر مناطق مهم می توان به افغانستان با نمره ۲۷، ترکیه با نمره ۳۱، نوار غزه و یمن با نمره ۱۱، مصر با نمره ۲۲، بحرین با نمره ۱۲، امارات با نمره ۱۷، آذربایجان با نمره ۱۱، ونزوئلا با نمره ۱۹، کوبا با نمره ۱۴، عراق با نمره ۳۲، کرانه باختری و قطر با نمره ۲۵، کویت با نمره ۳۶، اردن با نمره ۳۷، پاکستان با نمره ۳۹، عمان با نمره ۲۳ و لبنان با نمره ۴۵ اشاره کرد. بر اساس این گزارش، اسراییل نیز در این رده بندی نمره ۷۸ را دریافت کرده است. رتبه بندی های کامل این گزارش را می توانید در این لینک مشاهده کنید.

بیشتر بخوانید: چگونه حزب کمونیست چین خاطره کشتار میدان«تیان آن من» را از ذهن مردمش پاک کرد؟