بسیاری از ما گاه سوالاتی ساده از خود یا دیگران می پرسیم که پاسخی برای آن ها نداریم. این بدان دلیل نیست که پاسخی برای این سوالات وجود ندارد بلکه بیشتر به این دلیل است که این سوالات آن چنان رایج و معمول هستند که کسی برای پیدا کردن پاسخشان دست به کار نمی شود. با این وجود پازل های معمولی همیشه پاسخ هایی حیرت انگیز دارند. برای مثال یک راز جالب در مورد رژیم غذایی صرفاً بامبویی پانداها یا علاقه پشه ها به گروهی از افراد خاص وجود دارد. کودکان هنگام یادگیری زبان جدید نسبت به بزرگسالان برتری هایی دارند و اگر چه باران بی بو است اما اینکه انسان ها قبل از باریدن باران نیز می توانند بوی طوفان را حس کنند دلایل خاص خود را دارد.
۱۰- آیا گاو نر واقعاً از رنگ قرمز متنفر است؟
در سال ۲۰۰۷، کانال دیسکاوری یک بار برای همیشه به این سوال پاسخ داد. در یک برنامه به نام MythBusters، سعی شد که با سه تست یک گاو نر را تحریک کرد. در طی تست اول، محققان سه پرچم را در یک فضای بسته محل قرارگیری گاو نر قرار دادند. تنها یکی از این پرچم ها قرمز رنگ بود و حیوان به سمت آن حمله برد. اما گاو با همان خشونت به سمت پرچم های سفید و آبی نیز حمله کرد. در تست دوم، سه آدمک در وسط میدان قرار داده شدند که یکی سفید، دیگری آبی و سومی نیز قرمز رنگ بود. گاو نر به سمت هر سه این آدمک ها هجوم برد اما ابتدا آدمک های سفید و آبی را مورد حمله قرار داد.
در طی تست آخر، او مردی که با لباس های قرمز در وسط میدان انتظار او را می کشید را نادیده گرفته و دو مردی که با لباس های متفاوت در حال فرار بودند را تعقیب کرد. واقعیت این است که گاوها رنگ قرمز را تشخیص نمی دهند و چیزی که باعث عصبانیت گاو می شود حرکت اشیاء است. گاوبازها معمولاً در طول نمایش های خود از دو نوع شنل استفاده می کنند. شنل بزرگ تر که در بخش اعظم نمایش مورد استفاده قرار می گیرد قرمز رنگ نیست. شنل قرمز رنگ که کوچکتر نیز هست در آخرین دقایق نمایش عیان می شود و آن بدین دلیل است که از دیده شدن خون حیوان نگون بخت جلوگیری کند.
۹- چرا مفاصل ما صدا می دهند؟
بازی با مفاصل و صدایی که از آن ها تولید می شود بسیار رایج است و پزشکان از آن با عنوان «crepitus» به معنای صدای مفصل یاد می کنند. وقتی که مفاصل از هم جدا می شوند، حباب هایی از گاز در مایع بین استخوان ها ایجاد می شود. اولین تحقیق در مورد این پدیده در سال ۱۹۴۷ صورت گرفت و نتیجه این شد که این صداها در اثر شکل گرفتن حباب ها بین مفاصل رخ می دهد. گروهی دیگر از محققان بر این باور بودند که این صدا در اثر ترکیدن حباب ها رخ می دهد. در سال ۲۰۱۵، تحقیقی در این زمینه صورت گرفته و مشخص شد که صدای مذکور در هنگام شکل گرفتن حباب های مفصلی ایجاد می شود و نه ترکیدن آن ها. مفاصل می توانند از هم جده شده و به دلایل مختلف باعث ایجاد حباب های گازی شوند.
این دلایل می تواند حرکات طبیعی، حرکات عمدی از سوی فرد،شرایطی نیز فعالیت و تحرک بیش از حد یک مفصل، آرتروز یا حتی پیری باشند. سوال مهم دیگری در مورد این صدا وجود دارد و آن این که آیا شکستن انگشتان یا همان قولنج گرفتن از آن ها باعث ابتلا به آرتروز می شود. پاسخ منفی است و چندین تحقیق این موضوع را تایید کرده اند. در یکی از این موارد، یک محقق متعهد به مدت ۶۰ سال این کار را با تنها یکی از دست های خود انجام داد و پس از اسکن مشخص شد که هیچ نشانه ای از آرتروز یا بیماری های مفصلی در دست او دیده نمی شود.
۸- چرا افراد دچار شوک الکتریسیته ساکن می شوند؟
بسیاری از افراد با شوک الکتریسیته ساکن آشنا هستند. این ترس های ناخوشایند از تماس دست با دستگیره در، دیگر اشیاء فلزی و حتی از تماس انگشتان دو فرد نیز ایجاد می شود. علاوه بر این، به نظر می رسد که تعداد این شوک ها در فصل زمستان بیشتر است. در بطن این نیش بی خطر الکتریسیته ساکن قرار دارد.این نوع از انرژی الکتریسیته روی سطح اشیایی مانند فرش ایجاد می شود. وقتی که فردی روی یک فرش راه می رود، این جریان الکتریسیته توسط او برداشته می شود. در واقع میلیون ها الکترون اضافی جذب بدن فرد شده و وقتی او با شیئی رسانا تماس برقرار می کند، این الکترون ها به شیء مذکور منتقل شده و حسی شوک آور را به فرد منتقل می کنند. گاهی اوقات این فرآیند به ترتیبی عکس رخ می دهد.
در این مورد الکترون های اضافی آن شیء به انگشت های فرد منتقل می شوند و به دلیل خشکی هوا در فصل سرد، شوک الکتریسیته در زمستان بیشتر رخ می دهد. در فصل تابستان، رطوبت جوی مانند یک رسانا عمل می کند و این رطوبت مانند یک کانال، الکترون های بدن را به شکل انفجارهایی کوچک که قابل درک و مشاهده نیستند از بدن خارج می کند. از آنجایی که در فصل زمستان رطوبت کمتر است، الکترون ها به جای منتقل شدن، روی هم جمع شده و انفجارهایی بزرگ و قابل حس را ایجاد می کنند که از آن ها با عنوان شوک الکتریسیته ساکن یاد می کنیم.
۷- چرا برخی افراد پشه ها را بیشتر به خود جلب می کنند؟
بدون شک شما نیز یکی از افراد خانواده یا دوستانتان را دیده اید که بیشتر از شما پشه ها را به خود جلب می کند. حتی در مواردی که افراد دیگری نیز در کنار این فرد حضور دارند، پشه های بیشتری به این فرد خاص جذب می شوند. بدین ترتیب محققان به این نتیجه رسیده اند که پشه ها برخی افراد را به دیگران ترجیح می دهند. عادات غذایی پشه ها به طور کامل مورد بررسی قرار گرفته است به خصوص به این دلیل که این حشرات بیماری های زیاد و مهمی را از طریق همین عادات غذایی منتقل می کنند. در این تحقیقات مشخص شده که فاکتورهایی مانند گروه خونی و رنگ پوست که بسیاری آن ها را در جذب شدن پشه ها به برخی افراد خاص دخیل می دانند هیچ تاثیری در این موضوع ندارند بلکه این حشرات به چیزی که در درون پوست افراد زندگی می کند جذب می شوند.
در واقع بدن و پوست انسان ها میزبان میلیون ها قارچ و باکتری مختلف است. تنوع و ترکیب این موجودات به مکانی که شخص این موجودات را از آنجا گرفته وابسته است، مانند چیزهایی که به آن ها دست می زنیم، غذاهایی که می خوریم و لباس هایی که می پوشیم. هر یک از این گروه های جمعیتی کوچک روی پوست، ترکیباتی ارگانیک از خود ترشح می کنند و این بو بر اساس ترکیب این گروه های میکروسکوپی نیز متفاوت خواهد بود. بوی برخی از این ترکیبات خاص برای پشه ها جذاب است اما محققان هنوز کشف نکرده اند که چرا پشه ها یک بوی خاص را به دیگر بوها ترجیح می دهند.
۶- آیا قوم مایا بازندگان مسابقات ورزشی را قربانی می کردند؟
مایاها و دیگر تمدن های آمریکای مرکزی یک بازی توپی مشترک داشتند. این توپ از لاستیک ساخته شده و دو تیم در یک زمین بازی بلند و باریک به شکل حرف L انگلیسی با هم رقابت می کردند. در این بازی، توپ تا حد ممکن باید در هوا نگه داشته می شد و افراد حق نداشتند با دست یا پا آن را لمس کنند. رساندن توپ به هر دو انتهای زمین بازی می توانست منجر به امتیاز می شد و معمولاً هنگام اشتباه هر یک از تیم ها رخ می داد. این بازی ارتباطاتی سمبلیک با خدایان و جهان هستی نیز داشت. وقتی که اسپانیایی ها در دهه ۱.۵۰۰ میلادی برای اولین بار با این ورزش آشنا شدند، حیرت زده شده اما خیلی زود تصمیم به از بین بردن آن گرفتند زیرا ارتباط این بازی با قربانی کردن انسان ها و پرستش بت ها را غیرقابل قبول دیدند.
در واقع باور بر این بود که در پایان بازی یکی از دو تیم که معمولاً تیم بازنده بود قتل عام می شدند. در افسانه های بجای مانده از مایاها به گردن زدن یکی از اعضای تیم بازنده توسط تیم برنده خدایان اشاره شده است. با این وجود محققان بر این باورند که بازندگان بازی برای خدایان قربانی نمی شده اند. در واقع چیزی که اسپانیایی ها مشاهده کردند کشته شدن افراد دشمن بود که در جریان مسابقه صورت گرفت.
برای مطالعه قسمت دوم این مطلب به این لینک مراجعه نمایید.
بیشتر بخوانید: ۹ پاسخ علمی به سوالاتی مهم که از پرسیدن آن ها خجالت می کشید
بدون نظر