خیلی عجیب است که یک «دریاچه» با همکاری مه و درختان خشک و صدای حیوانات وحشی شکل بگیرد نه؟ اما واقعیت دارد.
دریاچه ارواح در نزدیکی شهر نوشهر یکی از مکان‌های عجیب، ترسناک و جالب در ایران است که در اکثر روزهای سال آمیخته با مه و صدای حیوانات وحشی است که در هر لحظه به گوش می‌رسد. همین مساله سبب شده درختان خشکیده در میان دریاچه صحنه‌ی وهم‌آلودی ایجاد کنند و لقب «دریاچه ارواح» به آن داده شود؛ با اینکه اصلا روح ندارد و هیچ اثری هم از روح در آن نیست.
دریاچه ممرز(دریاچه ارواح) در بخش مرکزی نوشهر به عنوان میراث طبیعی این شهرستان در فهرست ملی ثبت شده است.
دریاچه ارواح به پایتخت‌نشین‌ها خیلی دور نیست. برای رفتن به آنجا اول باید به سمت نوشهر حرکت کنید، در کیلومتر ۱۲ مسیر نور به نوشهر پس از جاده ونوش، باید وارد جاده فرعی روستای چلندر و صلاح الدین کلای سفلی شوید و بعد از عبور از روستا به محیط‌بانی برسید. بعد از آنجا، جاده شمالی را به طول ۱۰ کیلومتر ادامه دهید. پس از مشاهده تابلوی دشت و بند ممرز وارد جاده فرعی شوید. این جاده فرعی شما را به دریاچه بند ممرز یا همان دریاپه ارواح می رساند.
دریاچه ارواح یا ممرز، یک پدیده نمونه طبیعی تاریخی است که به منظور حفظ گونه‌های جانوری و گیاهی آن به شماره ۴۰۲ ثبت ملی شده‌است.
اما چند نکته را باید در این رابطه برایتان متذکر شویم.
مسیر جنگلی تالاب ارواح بسیار ناهموار است و پستی و بلندی‌های زیادی دارد، در نتیجه فقط می‌توان با ماشین‌های کمک‌دار به آنجا رسید. اما مساله مهم این است که در ورودی مسیر، نگهبانی حضور دارد که به ماشین‌های آفرودی و کمک‌دار اجازه ورود نمی‌دهد! خیلی عجیب است، اما گردشگری که از تهران یا دیگر شهرها با ماشین آفرودی به قصد دریاچه ارواح آمده باشد، بدون داشتن مجوز از اداره منابع طبیعی شهرستان نوشهر اجازه ورود نخواهد داشت.
این دریاچه از نظر زمین‌شناسی احتمالاً مربوط به دوره «کرتاسه میانی» تا «کواترنری» است. اطراف آن از درختان توسکا و ممرز پوشیده شده است.
برای کسب این مجوز باید با اداره منابع طبیعی با شماره‌ای زیر تماس بگیرید.
۰۱۱-۵۲۳۵۴۲۳۹
۰۱۱-۵۲۳۵۰۰۸۱
۰۱۱-۵۲۳۳۶۳۰۱
یا به صورت حضوری به این اداره بروید، ماشین و پلاک را اعلام کنید تا نامه‌ای مهر و امضا شده به شما بدهند و با در دست داشتن آن راهی دریاچه ارواح شوید.
ممرز نامی یک نوع درخت بومی منطقه است با ارتفاع ۱۵ تا ۲۵ متر، تنه ای شیاردار و پوست صاف و مایل به رنگ سبز خاکستری که سالیان سال در دل دریاچه ریشه داشتند و به دلیل مجاورت دائم با آب اکنون پوسیده‌اند.
البته نگهبان محیط‌بانی به روزیاتو گفت اغلب تورهای گردشگری یا تیم‌های چندنفره موفق به اخذ مجوز می‌شوند و تاکنون هیچ ماشین شخصی برای اخذ این مجوز اقدام نکرده است. این مساله دور از ذهن نیست زیرا در هیچ رسانه‌ای به این موضوع اشاره‌ای نشده است. گردشگری که فقط با دیدن عکس و فیلم از این تاالاب راهی شمال کشور می‌شود، نمی‌داند که:
به دلیل جنگلی بودن مسیر، با ماشین سواری نمی‌توان به دریاچه ارواح رسید.
محیط‌بانی اجازه ورود ماشین‌های کمک‌دار را نمی‌دهد. ورود ماشین‌های آفرود به این مسیر ممنوع است، مگر با اخذ مجوز از اداره منابع طبیعی نوشهر!
با این دو حالت این طور به نظر می‌رسد که تنها هدف مسئولین این است که هیچ گردشگری پایش به این منطقه باز نشود!
جاذبه‌های گردشگری دریاچه ارواح
پس از گذر از پستی و بلندی های جاده و پشت سر گذاشتن انبوه درختان، در نهایت این دریاچه است که چشمان هر بیننده ای را مسحور خود می‌کند.
طول دریاچه در حدود ۷۰۰ متر و عرض آن ۳۰۰ متر است. در درون دریاچه درختان خشک شده‌ای قرار دارند که منظره جالبی ایجاد کرده‌اند. اما به دلیل بکر بودن این منطقه، باید مواظب حیوانات وحشی بود.
با توجه به اینکه این دریاچه در منطقه حفاظت شده قرار گرفته‌است هنوز هیچ گونه امکاناتی در اطراف آن وجود ندارد.
بهترین زمان برای سفر به دریاچه ممرز، بهار و تابستان است. در این فصل‌ها میزان سفرها به شمال کشور به حداکثر خود می‌رسد چرا که طبیعت بسیار زیبا جلوه می‌کند.
به سبب قرارگیری دریاچه در میان انبوه درختان، جلوه آن در پاییز بسیار زیباست اما به دلیل نامناسب بودن مسیر دسترسی، سفر در این فصل احتیاط زیادی را می‌طلبد. در این فصل جاده برفی و گلی یکی از موانع شما برای دیدن این دریاچه است.
باید توجه داشته باشید که اطراف دریاچه امکاناتی برای خرید وجود ندارد. پس آب، غذا و خوراکی‌های لازم را از قبل تهیه کنید.
کفش مناسب برای پیاده روی، لباس مناسب فصل ( برای مثال بارانی و پانجو برای فصول بارانی)، ظروف شخصی (ترجیحا از ظروف یکبار مصرف استفاده نکنید تا زباله کمتری تولید شود و به محیط زیست آسیبی وارد نشود)، کیسه خواب، چادر و وسایل روشنایی (برای اقامت در شب و کمپینگ در طبیعت)، پاور بانک و سایر وسایل رفاهی که فکر می‌کنید نیازتان می‌شود را با خود ببرید.
مهم‌ترین مساله که در سفر به دریاچه ارواح و هر سفر دیگری باید به آن توجه کنیم آسیب نزدن به طبیعت و زشت نکردن چهره آن به وسیله زباله است. کار سختی هم نیست کافیست کیسه زباله با خود ببرید و زباله‌ها را در آن بریزید، اما کیسه‌ها را در طبیعت رها نکنید و آن‌ها را به شهر بیاورید.
مسیریابی دریاچه ارواح
در اپ‌های مسیریاب یا نقشه گوگل اگر دریاچه ارواح را جست‌وجو کنید هیچ نتیجه‌ای حاصل نخواهد شد زیرا نام اصلی این منطقه دریاچه مَمرَز است که به «دریاچه ارواح» یا «تالاب ارواح» مشهور شده است. بنابراین، برای مسیریابی صحیح کافیست نام دریاچه مَمرَز را جست‌وجو کنید.
بنظرم خیلی کار خوبی میکنن که اجازه ورود ماشین متفرقه رو نمیدن. الان خیلیا ماشین افرود دارند و چون افرود دارند فکر میکنن هرجور که شده و هرجا که شده باید با ماشینشون برن و خلوت طبیعت رو بهم بزنن. ماشین های افرودی الان اکثرا در دسته های بیست تایی حتی میرن در جنگل و بیابان و بعضی وقت ها خیلی به جاهای بکر اسیب میزنن. اینکه ورود به اونجا رو به نحوی محدود کردند خوبه کاش همه جا اینکار رو بکنن. همینکه مجبور شی با وانت نیسان های محلی بری هم سطح و اندازه این ورود به حیات بکر کم شده هم اینکه اون راننده محلی هم به یه درآمدی میرسه. کسی که ماشین شاسی بلند داره..پرداخت ۴۰ هزار تومن پول وانت براش چیزی نباید باشه!
بنظرم خیلی کار خوبی میکنن که اجازه ورود ماشین متفرقه رو نمیدن. الان خیلیا ماشین افرود دارند و چون افرود دارند فکر میکنن هرجور که شده و هرجا که شده باید با ماشینشون برن و خلوت طبیعت رو بهم بزنن. ماشین های افرودی الان اکثرا در دسته های بیست تایی حتی میرن در جنگل و بیابان و بعضی وقت ها خیلی به جاهای بکر اسیب میزنن. اینکه ورود به اونجا رو به نحوی محدود کردند خوبه کاش همه جا اینکار رو بکنن. همینکه مجبور شی با وانت نیسان های محلی بری هم سطح و اندازه این ورود به حیات بکر کم شده هم اینکه اون راننده محلی هم به یه درآمدی میرسه. کسی که ماشین شاسی بلند داره..پرداخت ۴۰ هزار تومن پول وانت براش چیزی نباید باشه!