گردش در روستای سرخی به نام ابیانه [تماشا کنید]

گردش در روستای سرخی به نام ابیانه [تماشا کنید]

روستای سرخ ابیانه، از قدیمی‌ترین زیست‌گاه‌های بشر در حاشیه دشت کویر ایران است که گفته می‌شود بیش از یکهزار و ۵۰۰ سال قدمت دارد. این روستای کوچک و دیدنی در ۳۵ کیلومتری شمال غربی نطنز در استان اصفهان واقع شده و شما می‌توانید برای سفر یک روزه روی آن حساب کنید.

از تهران تا روستای ابیانه حدود ۳۳۰ کیلومتر است. بیشتر مسیر بزرگراه است، شما از تهران باید به سمت کاشان بروید، بعد از عوارضی کاشان وقتی به بزرگراه کاشان-نظنز وارد شدید پس از طی حدود ۵۰ کیلومتر به یک سه راهی می‌رسید که باید وارد آن بشوید. در ورودی این مسیر هیچ تابلویی که نشان‌دهنده مسیر ابیانه باشد وجود ندارد. بهتر است با نقشه یا اپلیکیشن‌های مسیریاب بقیه راه را ادامه دهید زیرا پس از طی چندین کیلومتر باید به سمت راست پیچیده و در انتها به ابیانه برسید.

برای سفر به ابیانه از پایتخت، فقط یک روز زمان نیاز دارید و می‌توانید در آخر هفته از صبح زود سفر خود را آغاز کنید تا شب قبل از ۱۰، ۱۱ شب در خانه باشید. حداکثر ۴ ساعته به روستا می‌رسید و دو ساعت برای گشت و گذار در تمام بخش‌های روستا کافیست.

جاده‌ی منتهی به ابیانه بسیار سرسبز با چشم‌اندازهای نیمه کوهستانی است که مسیرِ جاده وردیج تهران را در ذهن تداعی می‌کند. پس از عبور از این جاده‌ی زیبا، تابلوی ورودی روستای ابیانه و خانه‌های سرخ‌رنگی که به صورت پلکانی ساخته شده‌اند به چشم می‌خورد. روستا، ۱۰ هزار تومان ورودی دارد و یک نقشه راهنما برای مکان‌های دیدنی ابیانه در اختیارتان گذاشته می‌شود.

نمای خارجی خانه‌ها با خاک رس که از معادنی در نزدیکی روستا قابل استخراج است پوشیده شده که رنگ سرخ ابیانه را ایجاد می‌کند. این پوشش رسی علاوه بر زیبایی با خیس شدن در گذر زمان استحکام بیشتری نیز پیدا می‌کنند.

در ابیانه غذاهای خیابانی همچون آش و خوراکی‌های همچون بستنی سنتی عرضه می‌شود. رستوران بزرگی نیز در ورودی روستا هست، اما خوراکی‌ها تنوع خاصی ندارند و بهتر است آبمیوه یا میان‌وعده همراه خود داشته باشید.

غذاهای محلی ابیانه

غذاهای مردم ابیانه به سایر مناطق کویری ایران شباهت دارند و بسیار خوشمزه‌اند. غذای محلی روستا گِپا نام دارد که نوعی قرمه با گوشت گوسفند قربانی است. کاروانی غذای دیگر ابیانه است که شبیه به کله‌جوش می‌باشد و از کشک ساییده شده با نعناع و پیازداغ تهیه می‌شود. جوبن غذایی لذیذ است که با جوی ترش درست می‌شود و آردینه را نیز با سبزی‌های محلی و دوغ تهیه می‌کنند. از سایر غذاهای محلی روستای ابیانه می‌توان به حلیم جو، برستوک، حلیم برگ مو، آش سیرابی، دلمه برگ مو، قلیه، آش کشک، حلوای دوشاب، پلوی جو، پوره سیب‌زمینی، کابجوش، کاچی، اوماچ، اشکنه و قل‌قله دوشاب اشاره کرد.

گردش در روستای سرخی به نام ابیانه
در این روستا می‌توانید لباس محلی کرایه کنید و در روستا گشت بزنید و در آخر آن را به همان مغازه دوباره تحویل دهید.

در ابیانه بناهایی از دوره‌های مختلف تاریخی مانند ساسانی، سلجوقی، صفوی و قاجار بجای مانده که عمر دراز روستا را نشان می‌دهند. ساکنین ابیانه به کشاورزی، باغداری و دامداری مشغولند و محصولاتشان شامل گندم، جو، سیب‌زمینی، و انواع میوه مخصوصا سیب، آلو، گلابی، زردآلو، بادام و گردو است.

برای کسب اطلاعات بیشتر از جاذبه‌های روستای ابیانه از شما دعوت می‌کنیم تا ویدئوی زیر را مشاهده کنید.

روستای ابیانه را روی نقشه موبایل خود سنجاق کنید.

دیجیاتو
بدون نظر

ورود