بارش شهابی برساوشی یکی از مهم‌ترین بارش‌های شهابی است که هر سال تقریبا از ۲۷ تیر ماه تا سوم شهریور ماه رخ می‌دهد. البته اوج این بارش‌ها حدود ۲۲ مرداد اتفاق می‌افتد که بعد از غروب خورشید می‌توان در هر ساعت تقریبا یکصد شهاب را در آسمان رصد کرد. البته برای تماشای بارش شهابی باید از آلودگی نوری ساختمان‌ها و خیابان‌ها دور شد. هوا نیز باید عاری از غبار و آلودگی باشد.
کانون بارش شهابی برساوشی که یکی از جذاب‌ترین پدیده‌های نجومی بشمار می‌رود صورت فلکی برساوش است. به همین خاطر آن را به نام برساوشی می‌شناسند.
بد نیست بدانید بارش شهابی مجموعه‌ای از بقایای اجرام کیهانی است که با سرعتی بسیار زیاد و در مسیری موازی وارد اتمسفر زمین می‌شود. طی این پدیده، درخشش و حرکت شهاب‌های زیادی را در آسمان زمین می‌توان مشاهده کرد.
بارش‌های شهابی اغلب در اثر بقایای اجرام دنباله‌دار به وجود می‌آیند. وقتی زمین در مسیر حرکت دنباله آنها قرار می‌گیرد، ما می‌توانیم این اجرام دنباله‌دار را مشاهده کنیم.
کانون بارش شهابی نقطه‌ای از آسمان شب است که به نظر می‌رسد شهاب‌ها همه از آن نقطه سرچشمه می‌گیرند و در آسمان پخش می‌شوند.
عکاسی از بارش شهابی برساوشی
فرداشب بهترین زمان رصد برای بارش برساوشی است. در نتیجه برای عکاسی هم بهترین زمان خواهد بود.
اگر علاقه‌مند به عکاسی هستید، دوربین حرفه‌ای و سه‌پایه دارید و می‌توانید خود را به مکانی برسانید که آلودگی نوری در کمترین حالت خود هستند، از شما دعوت می‌کنیم تا ادامه این مطلب را از نظر بگذرانید.
سیاره های زهره و مشتری از آغاز شب در افق غربی حاضرند، زهره حدود ساعت ۱۰.۵ شب و مشتری حدود نیمه شب غروب می کنند که بعد از غروب دیگر قابل رصد نخواهند بود. همچنین نیمه های شب سیاره های زحل و مریخ در وسط آسمان قرار می گیرند که مریخ بسیار پرنور و درخشان است. زحل ساعت ۳ بامداد و مریخ ساعت ۵ بامداد غروب می کنند.
در آخر هم بگوییم در تمام پهنه ایران می توان بارش شهابی را دید و فرقی نمی کند در کدام شهر یا روستا قرار دارید.
وسایل موردنیاز
دوربین عکاسی حرفه‌ای
لنز واید
سه‌پایه دوربین
آمادگی برای عکاسی از بارش شهابی
مکانی تاریک و عاری از هرگونه نور را انتخاب کنید.
از محکم و ثابت بودن سه‌پایه دوربین مطمئن شوید. اگر سه‌پایه به اندازه کافی سنگین نیست، در زیر اهرم مرکزی آن سنگ یا بطری آب یا هر چیزی که آن را ثابت نگه‌می‌دارد بگذارید.
دوربین‌های DSLR بهترین گزینه برای این منظور هستند. برای لنز هم سراغ لنزهای واید بروید. البته توصیه می‌کنیم برای دوربین فول‌فریم سراغ لنزی با عرض بیشتر از ۱۵ میلی‌متری نروید. دوربین با لنز فیش‌آی هم برای عکاسی از بارش شهابی گزینه مناسبی است. البته در مقایسه با لنز فیش‌آی و واید، بدون شک واید گزینه مناسب‌تری است. لنزهایی که دیافراگم آنها تا f/2.8 یا بیشتر باز می‌شوند نیز برای عکاسی از بارش شهابی مناسب هستند. شهاب‌ها سرعت بسیار بالایی دارند و حتی زمانی که با چشم معمولی آنها را شفاف و روشن می‌بینید، ممکن است در دوربین تار ببینید.
نکاتی که باید برای عکاسی از بارش شهابی بدانید
توجه داشته باشید که هنگام عکاسی از بارش شهابی، مناظر اطراف را نیز در کادر خود بگنجانید. به این خاطر که عکس‌های بسیار زیباتری به ثبت خواهید رساند. وقتی زمین و آسمان در یک کادر باشند، زیبایی بصری بیشتری خواهند داشت و فوق‌العاده عالی به‌نظر خواهند رسید.
به این نکته توجه داشته باشید که هر چه شهاب به کانون خود نزدیک‌تر باشد، دنباله کوتاه‌تری خواهد داشت. بنابراین اگر می‌خواهید شهابی با دنباله طولانی و پرنور را در قاب دوربین خود ثبت کنید، بهتر است دوربین را با زاویه ۱۸۰ درجه‌ای از کانون بارش شهابی تنظیم کنید.
از خلاقیت‌هایی که هنگام عکاسی از بارش شهابی می‌توانید به خرج دهید، عکاسی از دودی است که بدنبال شهاب در آسمان دیده می‌شود. برای این منظور به لنز تله‌فوتو (۱۳۵ تا ۲۰۰ میلی‌متری) و سه‌پایه نیاز دارید. برای ثبت رد دود، بدنه دوربین را از واید انگل به تله فوتو تغییر دهید . دوربین را روی سه‌پایه بگذارید. ایزو را روی بالاترین حد یعنی ۶۴۰۰ بگذارید، و خیلی سریع و بی فوت وقت شات بزنید. توجه داشته باشید که زمان نوردهی باید کوتاه باشد تا دنباله ستاره‌ها ثبت نشود.
فوکوس
برای بدست آوردن بهترین فوکوس در شب تنظیمات زیر را انجام دهید:
دوربین خود را روی LiveView بگذارید.
لنز را روی فوکوس دستی بگذارید.
حلقه فوکوس را تا زمانی که به علامت بی‌نهایت لنز برسید، بچرخانید.
ISO را در بالاترین حد خود بگذارید.
دیافراگم را تا آخر باز کنید (عدد کوچک‌تر)
کادر خود را تنظیم کنید.
زوم دوربین را روی ۱۰x روی نمایشگر دوربین بگذارید.
فوکوس را تا زمانی که ستاره‌ها کاملا شفاف و واضح دیده شوند، بچرخانید و تنظیم کنید.
از این مرحله به بعد دیگر نباید زوم و فوکوس را دستکاری کنید.
دوربین را در حالت و تنظیمات صحیح قرار دهید
برای اینکه بهترین عکس را از آسمان شب داشته باشید، فرمت عکس‌ها را روی RAW تنظیم کنید.
ایزو را در بازه ۸۰۰ تا ۳۲۰۰ انتخاب کنید. وقتی ایزو بیشتر باشد، نویز تصویر هم بیشتر خواهد بود.
باز گذاشتن دیافراگم تا وایدترین درجه‌ای که لنز اجازه می‌دهد این اجازه را به عکاس می‌دهد تا زمان نوردهی را با توجه به آلودگی‌های نوری موجود در محیط تنظیم کند تا کمترین نویز در عکس ثبت شود.
زمان زیادی را صرف نوردهی دوربین نکنید زیرا ممکن است لحظه‌های مهمی را حین بارش شهابی از دست بدهید.
زمان نوردهی را بیشتر از ۵۰۰ تقسیم بر نقطه کانونی برای لنز انتخاب نکنید.
اگر از لنز ۱۶ میلی‌متری استفاده می‌کنید، حداکثر زمان اکسپوژر برای هدف‌گیری ستاره‌ها ۵۰۰/۱۶ = ۳۰ ثانیه است.
اگر دوربین فول‌فریم ندارید، فاصله کانونی لنز را ضربدر کراپ‌فاکتور کنید. یعنی اگر مثلا دوربین کنون با کراپ‌فاکتور ۱.۶ و ۱۶ میلی‌متری دارید، حداکثر نوردهی شما باید ۵۰۰ تقسیم بر (۱.۶×۱۶) یعنی ۱۹ ثانیه باشد.
توجه داشته باشید که برای عکاسی از بخش‌های کیهانی آسمان باید زمان نوردهی را کاهش دهید.
برای عکاسی از بارش شهابی خوب است از ریموت شاتر کمک بگیرید. اگر کنترل از راه دور شاتر ندارید، بهتر است دوربین را روی زمان‌بندی بگذارید تا دوربین خودش عکس بگیرد و شما کلید فیزیکی شاتر را فشار ندهید. این فشار می‌تواند لرزش ایجاد کرده و سبب تار شدن عکس بشود.
عکس از Alex Conu
نکات ضروری برای عکاسی از بارش شهابی
پیشگیری از بخار گرفتن لنز: برای پیشگیری از بخار گرفتن لنز یا نشستن شبنم روی آن حتما از هود لنز استفاده کنید. این کلاهک علاوه بر این سبب کاهش نورهای ناخواسته هم می‌شود.
لباس مناسب بپوشید: برای اینکه در طول انتظار کشیدن برای بارش شهابی گرم یا سردتان نشود با توجه به فصل و مکانی که در آن حضور دارید لباس بپوشید تا کاملا راحت باشید. کفش راحتی به پا داشته باشید.
بدون نظر