کیسه صفرا یکی از اندام های مهم بدن است اما اگر کیسه صفرا پاره شود چه اتفاقی می افتد؟ این سؤالی است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت و می خواهیم بینیم چه عواملی باعث پارگی کیسه صفرا می شوند، این مشکل چه نشانه هایی دارد و در صورت وقوع آن باید چه کرد.
اگر کیسه صفرا پاره شود چه اتفاقی می افتد؟
صفرا اندام کوچکی است که در نزدیکی کبد قرار دارد. این اندام زردآب را در خود ذخیره می کند، مایعی که توسط کبد تولید می شود. کیسه ی صفرا با ترشح زردآب به درون روده ی کوچک، به تجزیه ی چربی ها کمک می کند.
پارگی کیسه صفرا به مشکلی پزشکی اطلاق می شود که با سوراخ شدن یا ترکیدن دیواره ی کیسه صفرا همراه است. این پارگی معمولاً در اثر ملتهب شدن کیسه صفرا رخ می دهد. عامل این التهاب می تواند سنگ کیسه صفرا باشد که درون کیسه صفرا گیر می کند. عفونت هم می تواند باعث التهاب کیسه صفرا و در نتیجه پارگی آن شود. در موارد نادر، وارد آمدن ضربه هم می تواند باعث پارگی کیسه صفرا شود.
پارگی کیسه صفرا ممکن است یک شکم درد تند و تیز و شدید و ناگهانی را به دنبال داشته باشد. بعد از وقوع پارگی، درد شاید چندان ادامه پیدا نکند، اما با بیشتر شدن مقدار زردآبی که از کیسه صفرا به بیرون نشت می کند یا ملتهب و عفونی شدن محل پارگی، درد اغلب برمی گردد.
پارگی کیسه صفرا مشکلی بسیار جدی است و نباید به آن بی توجهی شود. زردآب درون کیسه صفرا هرگز نباید به بیرون این اندام نشت کند. پارگی کیسه صفرا اگر درمان نشود می تواند باعث بروز مشکل به نام سندرم پاسخ التهابی سیستماتیک (SIRS) درون بدن شود. این سندرم اگر بروز سپسیس یا همان عفونت خونی را به دنبال داشته باشد، عفونت مذکور می تواند جان شخص را به خطر اندازد. در این شرایط ممکن است بدن دچار شوک شود یا در صورتی که کار درمان فوراً انجام نشود، ممکن است اندام های بدن از کار بیفتند. کسانی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند ریسک بروز این مشکل در آن ها بیشتر است.
عوامل پارگی کیسه صفرا
پارگی کیسه صفرا معمولاً در اثر التهاب یا وارد شدن ضربه به این اندام رخ می دهد.
عواملی که باعث التهاب کیسه صفرا می شوند عبارتند از:
سنگ صفرا، که عمده دلیل التهاب کیسه صفرا است.
آسکاریازیس، که در اثر نوعی کرم انگلی آسکاریس به وجود می آید و می تواند کیسه صفرا را دچار بیماری کند.
عفونت های باکتریایی، مثل عفونت های ناشی از باکتری های ای کولای، کلبسیلا یا استرپتوکوک فکالیس.
لجن صفراوی، که ترکیبی از زردآب و ذرات معلق است که می تواند کیسه صفرا را مسدود کند.
عواملی که باعث ضربه دیدن کیسه صفرا می شوند عبارتند از:
تصادفات رانندگی
سقوط روی شکم
وارد آمدن ضربه به طور مستقیم در ورزش های تماسی ای مثل فوتبال یا کشتی
نشانه های پارگی کیسه صفرا
به نشانه های پارگی کیسه صفرا هرگز نباید بی توجه بود. در صورت مشاهده ی این علائم در خود فوراً به پزشک مراجعه کنید. نشانه ها عبارتند از:
حالت تهوع و استفراغ
درد تند و تیز در یک چهارم بالایی سمت راست شکم
یرقان یا زردی، که به زرد شدن پوست و چشم ها اطلاق می شود
تب
تشخیص پارگی کیسه صفرا
تشخیص پارگی کیسه صفرا برای پزشک ممکن است دشوار باشد چون این مشکل علائمی شبیه به التهاب کیسه صفرا دارد. اگر مشکل شما پارگی کیسه صفرا باشد اما تشخیص پزشک التهاب کیسه صفرا باشد، در اینصورت ممکن است روش درمانی اشتباهی برای شما تجویز شود.
پزشکان برای اطمینان از پارگی کیسه ی صفرا از تست های تشخیصی مختلفی استفاده می کنند، از جمله:
سونوگرافی از کیسه صفرا
سونوگرافی داپلر رنگی
سی تی اسکن
اسکن مجاری صفراوی (هایدا)، که در این روش یک ماده ی ردیاب رادیواکتیو را به درون بدن تزریق می کنند و از طریق آن با یک دوربین مخصوص از درون بدن عکسبرداری می کنند.
علاوه بر این ها، ممکن است پزشک تعدادی آزمایش خون هم برای شما تجویز کند. این آزمایش ها که برای بررسی نشانه های التهاب ناشی از عفونت شدید انجام می شوند، عبارتند از:
آزمایش شمارش گلبول های سفید خون
آزمایش سطح پروتئین واکنشی سی
آزمایش سرعت رسوب گلبول های قرمز خون
اگر نتیجه ی هر کدام از این آزمایش ها از افزایش سطح حکایت داشته باشد و در عین حال علائم مورد نظر را داشته باشید یا تصاویر پزشکی از وجود بیماری صفراوی در شما خبر دهند، این مسأله احتمالاً به معنای التهاب کیسه صفرا در شما است که ریسک پارگی کیسه صفرا را بالا می برد.
درمان پارگی کیسه صفرا
الف) برداشتن کیسه صفرا: پزشک بعد از تشخیص مشکل اصلی بهترین روش درمانی را تجویز خواهد کرد. معمولاً بعد از تشخیص، کار درمان فوراً آغاز می شود. پزشکان ترجیح می دهند قبل از پاره شدن کیسه صفرا، آن را با جراحی بردارند. چون اگر کار برداشتن کیسه صفرا بعد از پاره شدن آن انجام شود، احتمال بروز مشکل برای بیمار بسیار بیشتر می شود.
برای برداشتن کیسه صفرا می توان از روش جراحی لاپاروسکوپی استفاده کرد. لاپاراسکوپی نوعی روش جراحی است که در آن با حداقل تهاجم و با استفاده از برش های کوچک و ابزارهای مخصوص، کیسه ی صفرا برداشته می شود. این تکنیک ریسک بروز مشکل کمتری دارد و معمولاً به دوره ی نقاهت کمتری هم نیاز دارد. در صورتی که شدت التهاب کیسه ی صفرا یا آسیب پذیری آن، کار برداشتن کامل کیسه صفرا را دشوار کرده باشد، یک گزینه ی پیش روی پزشکان روش جراحی پارشال کولسیستکتومی (برداشتن قسمتی از کیسه صفرا) است.
ب) مراقبت بعد از جراحی: بعد از جراحی، احتمالاً نیاز به مراقبت خواهید داشت. برای این منظور ممکن است با تجویز پزشک برای از بین بردن عفونت باکتریایی، آنتی بیوتیک مصرف کنید و در بیمارستان بستری شوید تا وضعیت شما کنترل شود. علاوه بر این ممکن است لازم باشد به طور موقت رژیم غذایی کم چربی ای در پیش بگیرید. بعد از برداشتن کیسه صفرا ممکن است تا مدتی کوتاهی در هضم چربی دچار مشکل باشید.
علاوه بر این، ممکن است پزشک دستورالعمل هایی برای مراقبت از جای برش های جراحی در خانه داشته باشد و داروهای مسکن تجویز کند. همچنین ممکن است برای جلوگیری از عفونت، با تجویز پزشک یک دوره آنتی بیوتیک مصرف کنید. به علاوه ممکن است پزشک انجام بعضی فعالیت ها را تا مدت کوتاهی برای شما ممنوع کند.
بدون نظر