مجله رولینگ‌استون در جدیدترین اخبار فرهنگی خود نوشته: وقتی زمان ارزیابی و بررسی آمار تجاوزهای جنسی فرا می‌رسد مسایل بسیار زیادی وجود دارد که کارشناسان نمی‌دانند. به طور مثال، آنها می‌دانند که بسیاری از تجاوزهای جنسی گزارش داده نمی‌شوند، اما نمی‌دانند که چه تعداد از زنان از مطرح کردن این مساله خودداری می‌کنند.
رسیدگی به این آمار زمانی دشوارتر می‌شود که این معضل اجتماعی در «منطقه خاکستری» قرار می‌گیرد، یعنی وقتی زنان از سوی همسر خود مجبور به تمکین می‌شوند یا با اجبار به رابطه جنسی تن می‌دهند.
با اینکه مطالعات و تحقیقات جدید نور امیدی به آمار نزدیک به واقعیت تجاوز جنسی تابانده است اما واقعیت این است که کارشناسان و محققان اطلاعات بسیار اندکی در این زمینه دارند.
بر اساس تحقیقات صورت گرفته در مرکز ملی پزشکی JAMA که ۱۳ هزار و ۳۰۰ زن در بازه سنی ۱۸ تا ۴۵ ساله‌ی آمریکایی را در خلال سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ مورد ارزیابی قرار دادند، به طور میانگین هر یک زن از ۱۶ زن (یعنی ۶ درصد از خانم‌هایی که مورد مطالعه قرار گرفتند) اعلام کردند که اولین رابطه جنسی آنها با رضایت خودشان نبوده است. (این عمل در این تحقیق«پذیرش رابطه جنسی اجباری» نامیده شده است.)
معمولا افراد قربانی ممکن است به دلیل ترس، اضطراب و نگرانی تا مدت‌ها در منزل گوشه‌گیر و دچار افسردگی شوند، علایم استرس پس از آسیب را از خود نشان دهند و به همین دلیل روابط بین فردی، عملکردهای اجتماعی، شغلی، تحصیلی و… آنها دچار اختلال و آسیب جدی شود.
از زنانی که گفته بودند اولین رابطه جنسی‌شان بدون رضایت آنها انجام شده، ۵۶ درصدشان گفته‌اند که به صورت شفاهی و کلامی برای برقراری رابطه جنسی تحت فشار قرار داشته‌اند. این در حالیست که ۲۵ درصد نیز بیان داشتند که برای انجام این کار مورد خشونت قرار گرفتند.
این تحقیق همچنین نشان داده زنانی که گفته‌اند بدون رضایت مجبور به برقراری رابطه جنسی شده‌اند با مشکلات متعددی در قاعدگی یا تخمک‌گذاری مواجه بوده‌اند و در معرض بارداری ناخواسته و سومصرف مواد قرار داشته‌اند.
شاید ناراحت‌کننده‌ترین یافته این تحقیقات این باشد که تقریبا همه این زنان در سنین بسیار پایین و حدود ۱۵ سالگی مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند.
تجاوز، رفتار خشونت آمیز جنسی بدون رضایت طرف مقابل است که با زور و اجبار انجام می‌شود.
دکتر «لائورا هاوکز»، مدیر تیم تحقیقاتی موسسه سلامتی کمبریج در دانشگاه کمبریج، ماساچوست در یکی از مصاحبه‌های خود گفته این یک تحقیق محدود و کوچک در رابطه با فراگیر بودن تجاوز جنسی است. او بیان داشت: «در سال‌های اخیر صحبت‌های بسیار در مورد نرخ فراگیر بودن و شیوع تجاوز جنسی در آمریکا صورت گرفته است، اما (مطالعات موجود) هرگز شامل شرکت‌کننده‌های زیادی نبوده و اطلاعات را نیز نمی‌توان همیشه به سطح ملی تعمیم داد.»
هاوکز همچنین با اشاره به اینکه که در دهه ۱۹۹۰ میلادی نیز تحقیقات دیگری این معضل را مورد بررسی قرار داده بود گفت این اولین بار بعد از آن تاریخ است که اثرات منفی و آسیب‌های ناشی از تجاوز جنسی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
با اینکه اختلاف‌نظرهای بسیاری درباره شیوع تجاوز جنسی در ایالت‌های مختلف آمریکا وجود دارد اما موسسه تحقیقاتی خشونت جنسی ملی (NSVRC) تخمین زده دست‌کم یک زن از هر ۵ زن در برهه‌ای از زندگی خود مورد تجاوز جنسی قرار گفته است. از این رو می‌توان گمانه‌زنی کرد شماری از این حملات در اولین رابطه جنسی افراد روی داده باشد.
به صورت کلی باید گفت، افرادی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند در خطر ابتلا به مشکلات روانی همچون افسردگی، اضطراب یا اختلال استرسی پس از آسیب روانی (PTSD) قرار دارند.
مطالعات پزشکی دیگری نیز نشان داده‌اند که رابطه جنسی اجباری می‌تواند به بروز مشکلات لگنی یا مشکلات زنان و زایمان در آینده دامن بزند.
جای تعجب ندارد اگر بگوییم که این تجاوز به تروما(ضربه روحی و روانی) نیز منتهی خواهد شد. مخصوصا در جوامعی که باکرگی زنان جایگاه خاصی در میان عموم مردم دارد، مورد تجاوز قرار گرفتن می‌تواند صدمات روحی و استرس‌های شدیدی را به فرد منتقل کند.
از اونجایی که حق واردشدن به رابطه جنسی به اختیار منظورم پیش قدم شدن در رابطه جنسی با مرد هست برای زنان به رسمیت شناخته نمیشه به دلایلی مثل اخلاق و مذهب و در تمام فرهنگهای بزرگ مطرح دنیا هم کم وبیش این طور هست برآیند اون میشه همون داستان همیشگی وظلم تاریخی به زنان و البه فراموش نشه ظلم به بخشی از مردان که این هم نکته مهمی هست.
از اونجایی که حق واردشدن به رابطه جنسی به اختیار منظورم پیش قدم شدن در رابطه جنسی با مرد هست برای زنان به رسمیت شناخته نمیشه به دلایلی مثل اخلاق و مذهب و در تمام فرهنگهای بزرگ مطرح دنیا هم کم وبیش این طور هست برآیند اون میشه همون داستان همیشگی وظلم تاریخی به زنان و البه فراموش نشه ظلم به بخشی از مردان که این هم نکته مهمی هست.