در هفته اخیر تقریبا همه ما ایرانی‌ها امکان دسترسی به شبکه‌های اجتماعی و اپ‌های پیام‌رسان را از دست داده‌ایم و کم و بیش زندگی‌مان رنگ و بوی دیگری گرفته است؛ برخی عصبی و ناراحت هستند و بعضی دیگر برایشان مهم نیست که از نقطه‌نظرات دیگر رسانه‌ها و افرادی که از طریق اینترنت با آنها در ارتباط بودند، بی‌اطلاع مانده‌اند.
برای انسان مدرن و امروز ساده نیست دل کندن از شبکه‌های اجتماعی آنلاین. اما با تایید این جمله در این مطلب قصد داریم از تجربه ۴ ماهه فردی بنویسیم که اتصال خود را به طور کامل از تمامی شبکه‌های اجتماعی قطع کرده بود.
«ایسرا گراسیا» وقتی برای اولین تصمیم گرفت از دنیای ارتباطاتِ لحظه‌به‌لحظه دست بکشد، فقط برای یک ماه برنامه‌ریزی کرده بود. این تصمیم پس از چندین سال اتصال دایم به جهانِ بی‌پایان برایش چندان هم آسان نبود. او این سوالات را از خودش می‌پرسید: چرا باید شبکه‌های اجتماعی را ترک کنم؟ آیا این کار فرصت‌های تازه‌ای در زندگی من ایجاد خواهد کرد؟ آیا چیزی تغییر خواهد کرد؟ آیا این تصمیم درستی است و من مطمئنم که می‌خواهم این کار را انجام دهم؟
در حال حاضر که حدود ۴ ماه از ترک شبکه‌های اجتماعی گراسیا گذشته، او شک دارد که آیا برگشت به دنیای مجازیِ ارتباط‌ها، درست است یا غلط؟ به این دلیل که قطع اتصال به شبکه‌های اجتماعی موفقیت‌های بسیاری برای او به همراه داشته است.
لازم است اشاره کنیم ادامه این مطلب از زبان کسی نوشته شده که تجربه‌ی ترک چهاره ماهه‌ی شبکه‌های اجتماعی را داشته است. همراهمان باشید.
تجربه‌ی قطع اتصال از شبکه‌های اجتماعی
گراسیا نوشته: پس از ترک دنیای وسیع شبکه‌های اجتماعی به طور ۱۰۰ درصد قانع شدم که بدون این شبکه‌های آنلاین هم می‌توان به زندگی خود ادامه داد.
تجربه ترک این شبکه‌ها تجربه فردی بسیار پرقدرتی را برای من به دنبال داشت. به این خاطر که دوری از جریان‌های روز که در شبکه‌های اجتماعی جاری است کمک می‌کند تا شما اتفاق‌هایی که به وقوع می‌پیوندند را با رضایت بیشتری قبول کنید. در ضمن، ما تقریبا به نیمی از اطلاعاتی که این شبکه‌ها دایما در اختیار ما قرار می‌دهند نیازی نداریم.
دانستن یا ندانستن نیمی از این اطلاعات هیچ اهمیتی ندارد، این در حالیست که به ما تلقین شده که این داده‌ها بسیار ضروری و بعضا، حیاتی هستند.
بعلاوه، وقتی ما هنوز نمی‌دانیم دقیقا چه کسی هستیم؟ نمی‌دانیم کجا می‌خواهیم برویم و حتی نمی‌دانیم راه درست زندگی چیست. بنابراین چطور می‌توانیم به واسطه شبکه‌های اجتماعی وضعیت شغل یا حتی کمپانی خود را تقویت کرد و بهبود ببخشیم؟
هسته اصلی این باور این است که بسیاری فکر می‌کنند شبکه‌های اجتماعی به ارتقای کار آنها کمک زیادی می‌کند.
اما این طرز فکر صحیح نیست. دلیلش را در پایین توضیح داده‌ایم.
پس از تجربه‌ی قطع و ترک شبکه‌های اجتماعی من (گراسیا) به موضوعات مختلفی فکر کردم که در زیر نوشته‌ام:
ارتباط‌ها: من در ارتباط‌ها، رابطه معناداری نمی‌بینم. اینکه می‌گویند ارتباط دایمی و همیشه در دسترس بودن باعث می‌شود تا دیگران شما را فراموش نکنند را من قبول ندارم. به نظرم اینکه دایما در تلاش برای اثرگذاری مثبت روی دیگران باشید باعث می‌شود تا وقتی نیستید، آنها شما را به کل فراموش کنند.
بازاریابی: بهترین روش برای بازاریابی این است که نتیجه مثبت کارهایی که همیشه انجام می‌دهیم را به نمایش بگذاریم؛ بدون بزرگنمایی و تبلیغات گسترده. وقتی شما (به عنوان استارت‌آپ یا صاحب یک کسب‌وکار) بازاریابی اینترنتی را کنار بگذارید، همه تمرکزتان روی این خواهد بود که مشتری‌های خود را خشنود نگه دارید و اینجاست که معجزه روی می‌دهد. شما برای جذب مشتری بیشتر به شبکه‌های اجتماعی و تبلیغات دایمی نیازی نخواهد داشت.
پیام‌رسانی: به عنوان صاحب یک کسب‌وکار لزومی ندارد بیشتر از آنچه وجود دارد را اطلاع‌رسانی کنید. همین‌که نتیجه موفق کارهایتان را بگویید کافیست و به پیام‌های بیشتر نیازی نیست.
محتوا: وقتی شبکه اجتماعی وجود نداشته باشد، شما هم برای پروموت کردن، برای جلب نظرکردن، برای قانع کردن و برای رضایت مشتری‌ها محتوا تولید نخواهید کرد.
پلتفرم‌ها: محتوای برخی از پلتفرم‌های مشابه واقعا کسل‌کننده هستند. با ترک شبکه‌های اجتماعی جلوی این تکرارها گرفته خواهد شد. یعنی یک مطلب را در ده کانال و صفحه نمی‌بینید و نمی‌خوانید.
فالوئرها: بیشتر کاربران فضای مجازی فقط توئیت‌ها را می‌خوانند و زمانی را برای مطالعه پست‌های عمیق و اطلاع‌رسان صرف نمی‌کنند. اگر توجه کرده باشید اغلب کسانی که همیشه پیگیر شما، ایده‌ها، نظرها و سبک‌زندگیتان هستند هم افرادی هستند که نمی‌خواهید باشند و بدانند. پس چرا کسانی را دنبال می‌کنیم یا به اشخاصی اجازه می‌دهیم پیگیر زندگی و عقاید ما باشند که «شایستگی» آن را ندارند؟
توجه: هر چه زمان بیشتر جلو می‌رود، توجه ما انسان‌ها کمتر می‌شود. ما اغلب گزینشی رفتار می‌کنیم و هر چه را دلمان بخواهید پیگیری خواهیم کرد. همین سبب می‌شود همیشه مخاطبین، اعضای گروه، صفحه، اینفلوئنسر، کانال‌های زیادی را فالو کنیم و از آنها تاثیر بگیریم.
بیرون رفتن از مرز شبکه‌های اجتماعی و ورود به دنیایی جدید
ترک شبکه‌های اجتماعی برخلاف تصور عموم، چندان هم سخت و ناممکن نیست. از مزایای کناره گرفتن از داستان‌های زندگی و ماجراهای شغلی دیگران این است که تمرکز بیشتری روی زندگی خود خواهید داشت. فرصتی بیشتری برای تقویت مهارت‌های شغلی خود پیدا خواهید کرد. حتی برای خانواده نیز وقت بیشتری خواهید داشت و از منابع اصلی مقالات و وب‌سایت‌ها می‌توانید برای ارتقا سطح دانش و مهارت‌های خود کمک بگیرید.
بیرون آمدن از شبکه‌های اجتماعی با فعالیت‌های بشردوستانه هیچ تناقضی ندارد.
شما اگر هر روز و هر ساعت در توئیتر، واتس‌اپ، تلگرام، اینستاگرام و … دنبال اخبار و وقایع نباشید هم همچنان انسان هستید و تمایل شدیدی برای کمک به دیگران خواهید داشت.
حتما قبول دارید که شبکه‌های اجتماعی زمان زیادی از زندگی بشر امروزی را می‌بلعند و آن را در اغلب مواقع به هدر می‌دهند. بنابراین، وقتی از جهان مجازیِ ارتباط‌ها بیرون بیایید و به کشوری جدید از اینترنت قدم بگذارید، خواهید دید که چقدر زمان برای دیدار با دوستان دارید، چقدر راحت می‌توانید به کارهای روزمره خود برسید و حواس و تمرکزتان هم بیشتر می‌شود.
من بر اساس تجربه شخصی خودم دنیای بدون شبکه‌های اجتماعی را اینگونه توصیف می‌کنم:
نخواندن توییت‌ها
ندیدن عکس‌های فیسبوک
دنبال نکردن عکس‌های اینستاگرام
مطالعه نکردن فیدهای لینکداین
نادیده گرفتن ویدئوهای جالب و وایرال اسنپ‌چت
هفته‌ای یک بار گشت زدن در شبکه‌های اجتماعی
قوانین خودساخته‌ای برای استفاده از شبکه‌های اجتماعی داشته باشید و فقط در ساعات و روزهای مجاز در آن فعالیت کنید.
با محدود کردن دسترسی خود به شبکه‌های اجتماعی می‌توانید پیشرفت زیادی در شغل و زندگی خود داشته باشید.
از دیگر تجربه‌های زندگی بدون شبکه‌های اجتماعی این است که می‌آموزید که حضور شما در این شبکه‌ها ضروری و لازم نیست و نبودتان هم در آنها و در خودِ شما تغییری ایجاد نمی‌کند.
شک نکنید که هیچ‌کدام از فالوئرها دلشان برای شما تنگ نخواهد شد. البته تعداد معدودی شاید دلتنگتان شوند اما آنها همان‌هایی هستند که به شما نزدیکند و بدون شبکه‌های اجتماعی هم می‌توانند از حال و روزتان باخبر باشند. پس، بقیه آدم‌های غیر مهم را از زندگی حذف کنید.
مزایای ترک دنیایِ شبکه‌های اجتماعی
تجربه من از کنار گذاشتن شبکه‌های اجتماعی شامل موارد زیر است که با شما به اشتراک می‌گذارم:
۱- درک این جمله که هیچ کسی بهتر از من نیست
«تمایل به برنده شدن، علاقه برای کسب موفقیت، نیاز برای استفاده از همه استعدادها و پتانسیل‌ها … اینها شاه‌کلید گشایش درهای «رسیدن به کمال» است.» (کنفوسیوس – فیلسوف چینی)
وقتی کسی نیست که خودتان را با او مقایسه کنید، وقتی کسی نیست که شما را تایید یا لایک کند و برایتان کامنتی بنویسد، شما همه این کارها را به تنهایی انجام خواهید داد.
تجربه ثابت کرده و حتی دانشمندان نیز گفته‌اند انسان به هیچ‌کسی غیر از خودش و ۵ نفر از مهم‌ترین افراد زندگی‌‌اش گوش نمی‌سپارد.
بدون شبکه‌های اجتماعی، به صورت ناخودآگاه، شما بدون لایک و تایید و تکذیب زندگی خواهید کرد به این خاطر که کسی نیست که به شما بگوید چه بگویید، چه نگویید یا چه بکنید و چه نکنید. آیا برایتان مهم است نظرات غریبه‌ها؟
۲- پیدا کردن «منِ» بهتر
در شبکه‌های اجتماعی هر کسی یک نظری دارد. تقریبا همه علامه دهر هستند و در موضوعات مختلف زندگی اظهارنظر می‌کنند. وقتی شبکه‌های اجتماعی را ترک کنید، از این همه «نظر» دور خواهید ماند. این کمک می‌کند تا سریع‌تر و به سالم‌ترین روش ممکن «خودِ واقعی»تان را بیابید. نوتیفیکیشن‌های شبکه‌های آنلاین اجتماعی همیشه موجب حواس‌پرتی و به هم خوردن تمرکز افراد می‌شود، وقتی آنها را خاموش کنید، فرصت کافی برای تفکر عمیق به دست خواهید آورد.
از اینکه دایما همه چیز را با دیگران به اشتراک بگذارید دست می‌کشید و این سبب نزدیکی شما به خودتان می‌شود. زیرا به جای جلب رضایت بقیه به دنبال خود خواهید گشت.
۳- رشد و پیشرفت در سایه‌ای از سکوت
وقتی شبکه اجتماعی نباشد، شما هم کارهایتان را انجام می‌دهید، بدون اینکه دیگران مطلع شوند. شما صرف اینکه ارتباط‌های لحظه‌ای خود را قطع کرده‌اید، از کارهایی که دوست دارید دست نخواهید کشید. این است که در سایه‌ی سکوت به رشد ادامه خواهید داد و فرقش این است که کسی از پیشرفت شما مطلع نخواهد شد. آیا مهم است همه دنیا بدانند چه می‌کنید؟
۴- یافتن دوستان واقعی
وقتی از اینستاگرام، توئیتر و پیام‌رسان‌ها دست بکشید تقریبا بیشتر آدم‌هایی که به صورت آنلاین با آنها در تماس هستید، حذف خواهند شد. اینجاست که فقط دوستان واقعی و نزدیک در کنارتان خواهند ماند، کسانی که ارزش وقت شما را دارند. واقعا لزومی دارد افراد دور و غریبه‌ها و همکارهایمان بدانند کدام شهر رفته‌ایم یا کجا غذا خورده‌ایم؟
۵- بیشتر از همیشه در حال زندگی کردن
وقتی دنبال این نباشید که ببینید چه کسی چه چیزی توئیت کرده یا چه کسی چه عکسی در اینستاگرام گذاشته، وقتتان را صرف لحظه‌های واقعی زندگی خود خواهید کرد. یعنی در لحظه زندگی خواهید کرد و از همه ۲۴ ساعت خود به طور مفید بهره خواهید گرفت.
۶- برقراری ارتباط سالم‌تر با بقیه
دوری از شبکه‌های اجتماعی به شما کمک می‌کند به خودتان نزدیک‌تر باشید. این باعث می‌شود تا متوجه شوید دوست دارید واقعا با چه کسانی در ارتباط باشید و با چه کسانی نباشید. همچنین از همدردی، همراهی و احساسات دروغین که مختص دنیای مجازی هستند دور خواهید شد و همه احساسات شما واقعی و اصیل خواهند بود.
نتیجه‌گیری این همه صحبت در مورد ترک شبکه‌های اجتماعی
قطع اتصال از شبکه‌های اجتماعی، پیامدهای مثبت فراوانی دارد. چرا؟ زیرا ترک یک دنیا باعث می‌شود وقت بیشتری برای دنیای دیگر داشته باشید. البته این مساله به سبک زندگی شما ارتباط مستقیم دارد.
بد نیست برای پی بردن به این مزیت‌ها دو تا چهار هفته، همه شبکه‌های اجتماعی را ترک کنید و ببینید چه اثری در زندگی شما دارد.
گفتنی است که این تصمیم فقط مختص کسانی است که از شبکه‌های اجتماعی برای موارد غیرکاری استفاده می‌کنند. بدون شک، افرادی که کارشان خبر و سوشال نتورکینگ است در دایره پیشنهادی ما نمی‌گنجند.
در آخر هم اشاره کنیم که در حال حاضر ما در ایران به صورت ناخواسته از همه شبکه‌های اجتماعی بیرون افتاده‌ایم. پس شاید این زمان فرصت خوبی برای رسیدگی به اموری باشد که ماه‌ها و حتی شاید سال‌ها عقب افتاده‌اند و وقتی برایشان نداشته‌ایم.
حتی فرصت خوبی برای خودشناسی است و بهترین زمان برای محک زدن اطرافیان و تصمیم‌گیری در مورد حذف یا نگهداری آنها در دایره دوستان و نزدیکان.
واقعاً مقاله فوق العاده ای بود! زندگی بدون اینترنت زندگی مردم رو مختل می کنه ولی زندگی بدون شبکه های اجتماعی (اینستاگرام، توییتر و فیسبوک) زندگی رو زیباتر می کنه.
چند سال پیش به مدت تقریبا ۱ سال فیس بوک داشتم. واقعا بعد از یکساعت که پای فیس بوک بودم بلند می شدم و می گفتم خب حالا که چی ؟ بعد از یکسال پاک کردم اکانتم رو و واقعا هیچ اتفاق بدی نیفتاد. الان تو هیچ شبکه اجتماعی عضو نیستم و راحت تر دارم زندگی می کنم. هرچند که برخی از اطرافیام بهم لقب دور از اجتماع رو دادن.
زندگی بدون اینترنت با زندگی بدون شبکه اجتماعی فرق میکنه، من عضو هیچ شبکه اجتماعی داخلی یا خارجی نیستم و این موضوع هیچ تاثیری در زندگی من نداشته، اتفاقا اعصاب راحت‌تر و مشغله فکری کمتری داشتم، ولی قطع اینترنت حتی برای چند دقیقه منو فلج میکنه، چون هیچ عکس یا موزیک یا فیلمی روی هارد دیسک ندارم، حتی ماهواره هم ندارم و تلویزیون از کار میوفته!
من هم امروز به عبارتی ۱۳۰امین روزی هست که گشت‌وگذار در شبکه‌های اجتماعی رو کنار گذاشتم. واقعاً احساس بهتری دارم. به درس‌ها و پیشرفت فردی بیشتر اهمیت میدم و از همه مهم‌تر ضمیر ناخودآگاهم بسیار کمتر از گذشته درگیر مسائلی هست که شاید کوچک‌ترین اهمیّتی هم برای زندگی من ندارند. شما زمانی که دائماً درحال بررسی کردن پست‌ها و نظرات دیگران و تلاش برای ارتباط برقرار کردن با افراد جدید و همچنین به‌صورت مداوم درگیر پیگیری کردن زندگی شخصی خاص هستید، به‌صورت ناخودآگاه، هرچقدر هم که به خود تلقین کنید، مسائل و مشکلات شخص مربوطه در فکر و تمرکز شما تأثیر می‌گذارد و بعدها اگر روزی، به هر دلیلی، قادر به ادامه‌ی آن ارتباط و یا مثل شرایط حال کشور، مدتی به‌دور از شبکه‌های اجتماعی به‌سر بردید، قطع به یقین متوجه اثرات منفی و اتلاف وقت بیش‌اندازه‌ای که شبکه‌های اجتماعی برای شما داشته‌اند خواهید شد.
بنده بارها در جمع‌های مختلف سعی بر این داشتم که از تجربیات خودم بگم، بلکه بتونم دیگران رو قانع کنم شبانه‌روز در شبکه‌های اجتماعی بودن چه ضررهایی می‌تونه برای اون‌ها داشته باشه، اما درست مثل خودم، زمانی که جزء آن دسته از افرادی بودم که باور قلبی داشتم زندگی بدون شبکه‌های اجتماعی معنایی نداره و هیچ‌گونه راضی به پذیرفتن این موضوع که این اعتیاد می‌تونه ضررهایی هم داشته باشه، هیچ تلاشی برای پذیرش صحبت‌های من نمی‌کردند. به‌یاد داشته باشید شما هیچ فرقی بین اعتیاد فردی که روزانه ده عدد قرص مخدر مصرف می‌کند، فردی که در روز پنج عدد قرص مصرف می‌کند و فردی که در روز یک عدد قرص مصرف می‌کند، نمی‌گذارید. فساد و اعتیاد هرچند به میزان اندک، قادر است زیان‌هایی غیراندک بسیاری برای افراد داشته باشد.
پاینده باشید
واقعاً مقاله فوق العاده ای بود! زندگی بدون اینترنت زندگی مردم رو مختل می کنه ولی زندگی بدون شبکه های اجتماعی (اینستاگرام، توییتر و فیسبوک) زندگی رو زیباتر می کنه.
چند سال پیش به مدت تقریبا ۱ سال فیس بوک داشتم. واقعا بعد از یکساعت که پای فیس بوک بودم بلند می شدم و می گفتم خب حالا که چی ؟ بعد از یکسال پاک کردم اکانتم رو و واقعا هیچ اتفاق بدی نیفتاد. الان تو هیچ شبکه اجتماعی عضو نیستم و راحت تر دارم زندگی می کنم. هرچند که برخی از اطرافیام بهم لقب دور از اجتماع رو دادن.
زندگی بدون اینترنت با زندگی بدون شبکه اجتماعی فرق میکنه، من عضو هیچ شبکه اجتماعی داخلی یا خارجی نیستم و این موضوع هیچ تاثیری در زندگی من نداشته، اتفاقا اعصاب راحت‌تر و مشغله فکری کمتری داشتم، ولی قطع اینترنت حتی برای چند دقیقه منو فلج میکنه، چون هیچ عکس یا موزیک یا فیلمی روی هارد دیسک ندارم، حتی ماهواره هم ندارم و تلویزیون از کار میوفته!
این محملات برا معتادان شبکه اجتماعی خوبه و این متن بصورت هدفمند و هوشمند=موشمند و جهت دار و بودار تهیه و ارسال شده…
من هم امروز به عبارتی ۱۳۰امین روزی هست که گشت‌وگذار در شبکه‌های اجتماعی رو کنار گذاشتم. واقعاً احساس بهتری دارم. به درس‌ها و پیشرفت فردی بیشتر اهمیت میدم و از همه مهم‌تر ضمیر ناخودآگاهم بسیار کمتر از گذشته درگیر مسائلی هست که شاید کوچک‌ترین اهمیّتی هم برای زندگی من ندارند. شما زمانی که دائماً درحال بررسی کردن پست‌ها و نظرات دیگران و تلاش برای ارتباط برقرار کردن با افراد جدید و همچنین به‌صورت مداوم درگیر پیگیری کردن زندگی شخصی خاص هستید، به‌صورت ناخودآگاه، هرچقدر هم که به خود تلقین کنید، مسائل و مشکلات شخص مربوطه در فکر و تمرکز شما تأثیر می‌گذارد و بعدها اگر روزی، به هر دلیلی، قادر به ادامه‌ی آن ارتباط و یا مثل شرایط حال کشور، مدتی به‌دور از شبکه‌های اجتماعی به‌سر بردید، قطع به یقین متوجه اثرات منفی و اتلاف وقت بیش‌اندازه‌ای که شبکه‌های اجتماعی برای شما داشته‌اند خواهید شد.
بنده بارها در جمع‌های مختلف سعی بر این داشتم که از تجربیات خودم بگم، بلکه بتونم دیگران رو قانع کنم شبانه‌روز در شبکه‌های اجتماعی بودن چه ضررهایی می‌تونه برای اون‌ها داشته باشه، اما درست مثل خودم، زمانی که جزء آن دسته از افرادی بودم که باور قلبی داشتم زندگی بدون شبکه‌های اجتماعی معنایی نداره و هیچ‌گونه راضی به پذیرفتن این موضوع که این اعتیاد می‌تونه ضررهایی هم داشته باشه، هیچ تلاشی برای پذیرش صحبت‌های من نمی‌کردند. به‌یاد داشته باشید شما هیچ فرقی بین اعتیاد فردی که روزانه ده عدد قرص مخدر مصرف می‌کند، فردی که در روز پنج عدد قرص مصرف می‌کند و فردی که در روز یک عدد قرص مصرف می‌کند، نمی‌گذارید. فساد و اعتیاد هرچند به میزان اندک، قادر است زیان‌هایی غیراندک بسیاری برای افراد داشته باشد.
پاینده باشید