بدن انسان یک ترکیب بسیار حیرت انگیز و فوق العاده است. با این وجود حتی در شرایطی که تمام روز و تمام عمرمان را با بدنمان همراه هستیم اما چیزهای زیادی وجود دارد که در مورد این کالبد فیزیکی نمی دانیم. با پیشرفت دنیای پزشکی، هر روزه چیزهای عجیب و غریب جدیدی در مورد بدن انسان کشف می شود که تا مدت ها باور آن ها حتی برای دانشمندان دشوار بود.
از دیرباز می دانستیم که بدن انسان نمونه های خاص خود از برخی مواد مخدر شناخته شده را تولید می کند. برای مثال، بدن ما نوعی از اندوکانابیونیدها را تولید می کند، مولکول هایی که شباهت زیادی به مواد شیمیایی موجود در ماریجوآنا دارند. همچنین مغز انسان ترکیباتی شیمیایی به نام اندورفین تولید کرده که تاثیرات مُسکن مشابه مورفین دارد. اما انسان توانایی تولید دیگر مواد مخدر به صورت کاملاً طبیعی و در مقدار فراوان را نیز دارد که در واقع بسیار خطرناک بوده و در دنیای واقعی غیرقانونی هستند. یکی از این ترکیبات مخدر، دیمتیلتریپتامین یا DMT است که معمولاً از گیاهان بومی آمریکای جنوبی گرفته شده و می توان آن را نوشیده، دود کرده یا تزریق کرد.
این ترکیب شیمیایی تاثیرات توهم آور جدی داشته و مصرف کنندگان ادعا کرده اند که تحت تاثیر آن به جهان های دیگر سفر کرده و با موجودات الهی دیدار داشته اند. با این وجود، تحقیقات دانشمندان نشان می دهد که مغز انسان به طور مداوم مقادیر کمی از DMT را تولید می کند. دانشمندان بر این باورند که این ماده مخدر در طول خواب عمیق و یا در تجربیات نزدیک به مرگ در بدن انسان تولید می شود. یکی دیگر از مواد مخدری که در بدن انسان به طور طبیعی تولید می شود ماده مخدری به نام GHB است که از آن با عنوان اکستازی مایع نیز یاد می شود.
این ماده شیمیایی موارد استفاده متعددی دارد. ورزشکاران پرورش اندام از آن برای افزایش حجم عضله استفاده کرده و پزشکان آن را برای تجویز اختلالات خواب تجویز می کنند. اما در صورتی که به درستی مصرف نشود، GHB می تواند بسیار خطرناک باشد. برای مثال، خوردن GHB به همراه الکل می تواند باعث مرگ فرد شده یا او را به کما ببرد. با این وجود، مقدار این ماده مخدر در بدن بسیار کم بوده و به همین دلیل خطری ندارد. GHB را می توان در بافت های متعددی از بدن یافت، برای مثال در مغز و خون، در غلظت های بیش از یک میلیگرم در لیتر. دو ماده مخدری که به آن ها اشاره شد از جمله مواد مخدر غیرقانونی به شمار می آیند که مصرف آن ها در بسیاری از کشورها ممنوع اعلام شده است.
۴- میدان های مغناطیسی
خاصیت مغناطیسی برای تداوم حیات بسیار ضروری است. برای مثال، تاثیر میدان مغناطیسی خورشید از سیاره زمین در برابر تشعشعات کیهانی محافظت می کند. بدون میدان مغناطیسی زمین، تشعشعات خورشیدی باعث از بین رفتن جو زمین شده و مانند مورچه هایی که زیر ذره بین شیشه ای قرار می گیرند، همه انسان ها و حیات روی کره زمین به طور کلی در کسری از ثانیه برشته شده و از بین می رفتند. اما میدان های مغناطیسی تنها به اجسام کهکشانی منحصر نمی شوند و اشکال مختلف حیات نیز خاصیت مغناطیسی خود را داشته که انسان نیز از این قاعده مستثنی نیست. جریان های الکتریکی باعث ایجاد خاصیت مغناطیسی می شوند، از این رو هر شیئی که در درون خود دارای جریان های الکتریکی باشد دارای میدان مغناطیسی است.
از آنجایی که در سیستم عصبی انسان نیز جریان الکتریسیته وجود دارد، در درون بدن ما و اطراف آن نیز میدان های مغناطیسی ایجاد می شود. هر یک از اندام های دورنی بدن ما با مقدار خاصی از جریان الکتریسیته کار می کند، به همین دلیل هر بخش از بدن نیز میدان مغناطیسی خاص خود را دارد. دانشمندان محاسبه کرده اند که قدرت میدان مغناطیسی سطح بدن انسان به اندازه ده میلیونم قدرت میدان مغناطیسی زمین است. در همین حال، قدرت میدان مغناطیسی مغز انسان حدود ۲۰۰ میلیون بار ضعیف تر از میدان مغناطیسی سیاره است.
در این میان، قدرتمندترین اندام داخلی بدن از لحاظ میدان مغناطیسی، قلب انسان است که قدرت آن تنها یک میلیون برابر ضعیف تر از میدان مغناطیسی زمین بوده و آنچنان قدرتمند است که تاثیر آن به بیرون از بدن نیز کشیده شده و برخی فرآیندهای بیولوژیکی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. همانطور که می بینید قدرت میدان های مغناطیسی بدن انسان نسبتاً ضعیف است اما این باعث نشده که برخی افراد ادعا کنند میدان مغناطیسی بدن آن ها آنقدر قوی است که فلزات را به خود جذب می کند.
۳- گرد و غبار ستاره ای
این یکی کمی قابل درک تر است زیرا نه تنها ما در بدن خود گرد و غبار ستاره ای داریم بلکه از آن نیز ساخته شده ایم. این ایده که انسان از ترکیبات ستاره ای ساخته شده اکنون دهه هاست که وجود دارد اما تنها به تازگی توانسته ایم شواهد کافی برای اثبات آن را بدست آوریم. در ابتدای شکل گیری جهان هستی، تنها عناصر پایه ای و اساسی مانند هیدروژن و هلیم وجود داشتند. وقتی که این ترکیبات شیمیایی با هم ترکیب شده تا اولین ستاره ها متولد شوند، عناصر سنگین تر و پیچیده تری شروع به شکل گیری در درون این اجسام کردند. برخی از این عناصر عبارتند از کربن، نیتروژن، اکسیژن، فسفر، آهن و سولفور. این عناصر به نوبه خود باعث شکل گیری بدن انسان شدند.
اما این ترکیبات چگونه به زمین راه یافتند؟ وقتی که ستارگان به پایان عمر خود نزدیک می شوند، معمولاً منفجر شده و لایه بیرونی آن ها با مقادیر مختلفی از عناصر متفاوت در فضا پخش می شوند. بعد از طی کردن مسافت های طولانی در زمان های دراز، این عناصر بازمانده از انفجار ستاره ها روی سطح زمین فرود می آیند و با خاک ترکیب می شوند. سپس اشکال حیات روی زمین این عناصر را جذب کرده و ما نیز با خوردن این اشکال حیات (برای مثال گیاهان) این گرد و غبارهای ستاره ای را وارد بدن خود می کنیم.
بدین ترتیب در طی سال ها، عناصری که در ستارگان شکل گرفته بود به بخشی از بدن ما تبدیل می شوند. دو سال پیش، محققان دریافتند که ۹۷ درصد از اتم های بدن انسا همان هایی هستند که در ستارگان یافت شده اند. علاوه بر این، ۹۳ درصد از مواد تشکیل دهنده بدن انسان نیز در گرد و غبار ستاره ای وجود دارد.
۲- نور
خیلی وقت است که انسان می داند بدنش تولید نور می کند. برای مثال، گرمای بدن ما باعث ایجاد نور فرابنفش می شود، نوعی از تشعشعات الکترومغناطیسی که برای انسان قابل رویت نیست اگر چه برخی دیگر از حیوانات توانایی دیدن آن را دارند. وقتی پای نورهای قابل رویت به میان می آید، شاید فکر کنید که انتشار چنین نوری برای انسان غیرممکن است. شاید بگویید که مانند هر ماده و شیئی در جهان، ما نیز نور را منعکس می کنیم اما از خود نور تولید نمی کنیم. اما این طور نیست! در سال ۲۰۰۹، یک محقق از موسسه تکنولوژی توهوکو در ژاپن به نام ماساکی کوبایاشی تصمیم به بررسی این مسئله گرفت.
برای این کار، او از ۵ نفر کمک گرفته و هر سه ساعت یک بار به مدت ۲۰ دقیقه از بدن عریان آن ها عکس گرفت و این کار را به مدت سه روز متوالی انجام داد. تصاویر با استفاده از دوربین هایی با حساسیت بسیار بالا نسبت به نور گرفته شد و نتایج نشان داد که بخش های خاصی از بدن افراد مانند گردن و سرشان به طور مداوم از خود نور منتشر می کرد و این روشنایی در حدود ساعت ۴ بعدازظهر به بالاترین سطح خود می رسید. به نظر می رسد که این نورافشانی بدن منطبق بر ساعت بیولوژیکی بدن انسان بود که بر اساس آن بدن در ساعات پایانی بعدازظهر بیشترین مقدار انرژی را مصرف می کند.
محققان بر این باورند که نور زیستی بدن انسان توسط مولکول های کوچکی به نام فلوئوروفور تولید می شود که بعد از برخورد با الکترون هایی که در نتیجه تنفس سلولی آزاد می شوند از خود فوتون های نوری منتشر می کنند. با این وجود، نوری که توسط بدن تولید می شود آنقدر ضعیف است که با چشم غیرمسلح قابل رویت نیست و در واقع هزاران برابر ضعیف تر از آنی است که چشم بتواند آن را شناسایی کند.
۱- ضدماده
ماده و ضدماده از یکدیگر بیزارند، به محض برخورد با هم از بین می روند و از این تلاقی تنها انرژی بر جای می ماند. اما علیرغم بی ثباتی و فرار بودن ضدماده در جهان هستی، بدن ما در همه حال مقداری ضدماده در درون خود دارد. برای درک چگونگی امکان پذیر بودن این موضوع، باید به سراغ پتاسیم-۴۰ برویم که در قسمت اول این مطلب گفتیم در بدن ما موجود است. همانطور که گفته شد، پتاسیم-۴۰ یکی از ایزوتوپ های رادیواکتیو یا انشعابات پتاسیم است که خود نوعی فلز نرم به شمار می آید. این ایزوتوپ خیلی زود تجزیه شده و بعد از اینکه اتم هایش انرژی شان را از دست می دهند به عناصر دیگر تبدیل می شود.
برای این کار، پتاسیم-۴۰ را می توان از طریق فرآیندی به کلسیم-۴۰ تبدیل کرد. در طی این فرآیند، یک اتم پتاسیم-۴۰ برخی از اجزای خود را از دست داده و ترکیبات دیگری تولید می کند، از جمله ذرات ضدماده ای که آنتی‌نوترینو نامیده می شود. و این آغاز ماجراست. برآورد می شود که در بدن انسان و در هر ثانیه بیش از ۵.۰۰۰ اتم پتاسیم-۴۰ تخریب می شوند. حدود ۹۰ درصد از این اتم ها فرآیند تخریب یا فرسایش بدون بتا را تجربه می کنند که بر اساس آن هر ساعت دستکم ۱۶ میلیون اتم آنتی‌نوترینو تولید می شود.
![۱۰ ماده سمی یا گرانقیمت که باور نمی‌کنید در بدن شما وجود داشته باشند [قسمت دوم]](https://rooziato.com/wp-content/uploads/2020/02/1111111111111.jpg)
بدون نظر