حماسه‌های تراژدی کرونا: از لیسیدن ضریح تا حمله به حرم مطهر

علی زمانی چهارشنبه، ۲۸ اسفند ۱۳۹۸

حماسه های ویروس منحوس کرونا که از بهمن ماه سال ۹۸ تا به امروز، ده ها هزار هموطن را مبتلا کرده و جان حدود یک هزار تن از عزیزانمان را گرفته است، همچنان ادامه دارد. در بیش از ۲۰۰ کشور جهان، وضعیت فوق العاده اعلام شده است و مدارس، دانشگاه ها فعالیت های ورزشی، فرهنگی هنری، مجامع شرکت ها و نشست های ملی و بین المللی تعطیل شده است.

قریب به ۸ میلیارد جمعیت کره زمین، در معرض این ویروس سرما دوست هستند و برای کووید ۱۹، فقیر و غنی و مسیحی و مسلمان و پیر و جوان و باسواد و بیسواد، فرق چندانی ندارد. ده ها هزار نفر در سراسر جهان، در اثر ابتلا به این ویروس، جان خود را از دست داده اند و این رقم در هفته های آینده نیز روند صعودی را ادامه می دهد.

در ایران، کلیه فعالیت های بقاع متبرکه و نمازهای جمعه و جماعت طبق اعلام ستاد ملی مبارزه با کرونا، تعطیل شده است. طبق اعلام رهبری، نظرات و مصوبات ستاد ملی مبارزه با کرونا، حکم قانون دارد و تخطی از آن، پیگرد قانونی دارد.

تقریبا هر فرد عاقل و بالغی تا کنون به اهمیت پیشگیری در مبارزه با ویروس کرونا، پی برده است. کمتر شهروندی در ایران سراغ داریم که درباره تلفات و اثرگذاری این ویروس، شک داشته باشد.

اما چرا وقتی میدانیم که این ویروس، ساعت به ساعت در حال تلفات گرفتن است، همچنان به توصیه های پزشکی، بی توجه هستیم؟ چرا با وجود اعلام ستاد ملی مبارزه با کرونا مبنی بر قرنطینه خانگی و پرهیز از تردد غیر ضروری در سطح شهر، همچنان عده ای، اسفند ۹۸ را مثل اسفند ۹۷ گرامی می دارند؟

چند هفته پیش، ویدئوهایی که بعضی افراد، نسبت به لیسیدن ضریح در نقاط مختلف کشور اقدام می کردند، موجی از انتقادات را در پی داشت. چند روز پیش، این تراژدی دوباره تکرار شد و با وجود تعطیلی بقاع متبرکه در سراسر کشور، افرادی با فحاشی، به حرم های مطهر در قم و مشهد یورش بردند و دوباره فیلم این اتفاق نامیمون، رسانه ای شد و موجی از تاسف ملی را در پی داشت.

این که چرا هنوز بعضی از هموطنان که دم از مذهب و توجه به مسائل مذهبی و ارادت به ساحت مقدس ائمه اطهار دارند، تا این اندازه بی توجه به مسائل پزشکی و اخطار عمومی هستند، موضوعی است که باید جامعه شناسان، روانشناسان و متخصصان علوم اجتماعی به این مبحث وارد شوند.

حمله چند روز پیش به درب های بسته حرم مطهر رضوی در مشهد نشان داد که هنوز، جامعه ایران با بیسوادی مدرن، دست و پنجه نرم می کند. از لیسیدن ضریح تا حمله به حرم، یک پیام مهم دارد: ما حالمان خوب نیست و بیسوادی مدرن، هم‌چنان جولان می دهد. چه باید کرد؟ چرا هنوز جاده ها و آزاد راه ها شلوغ است؟ چرا هنوز فروشگاه های زنجیره ای مملو از جمعیت است؟

عده‌ای در دو شهر مقدس، حیدرحیدرگویان به سمت درهای بسته حرم حضرت معصومه سلام الله علیها و سپس ساعتی بعد حرم امام رضا علیه السلام هجوم بردند تا آنها را باز کنند که با ممانعت پلیس و نیروهای امنیتی رو به رو شدند.

درها چرا بسته شده اند؟ همه می دانند که چرا. برای جلوگیری از تجمع انسانی و شکستن زنجیره شیوع ویروس کرونا. مدرسه ها هم یک ماه است بسته شده و ورزشگاه ها نیز. نماز جمعه ها هم تعطیل شده و نماز جماعت در مساجد نیز. مختص حرم نیست.

هر چه تجمع ها کمتر باشد احتمال فایق آمدن بر این بیماری مهلک که تاکنون جان ۸۰۰ هموطن ما را گرفته، بیشتر می شود؛ وگرنه بیش از این سرایت می کند و جان‌های بیشتری را می گیرد. این جماعت اما انگار نمی‌فهمد یا خود را به نفهمی می زند که بستن درها را اهانت تلقی می کند.

ویدیو زیر لحظه حمله به گیت های ورودی حرم مطهوری رضوی برای باز کردن درب های صحن مطهر را نشان می دهد.

مهاجمان به درب های بسته حرم مقدس در نقاط مختلف کشور، با جهل مقدس طرف هستند یا لمپنیسم یا هر دو؟ حمله جماعتی افراطی به حرم حضرت معصومه (س) و حرم مطهر رضوی (ع) در شامگاه دوشنبه، تاسف ملی را در پی داشت. پلیس اعلام کرد که ۲۵ تن از هتاکان به حرم های مقدس را دستگیر کرده است.

لیسیدن ضریح و حمله به درب های بسته حرم های مطهر در قم و مشهد نشان گر این واقعیت است که بخشی از جامعه ایران، همچنان کم تحمل است، همچنان خود خواه است و هم‌چنان، از جهل رنج می برد که در برابرش، تراژدی آیلاین، هیچ است. . . چرا ایرانیان لج بازی می کنند؟