در روزهای اخیر بازداشت یک پارکورکار شناخته شده ایرانی در اینستاگرام به نام علیرضا جاپلقی جنجالی شده است، فردی که عکس های هنجارشکن او در اینستاگرام در حال انجام حرکات پارکور دلیل بازداشتش اعلام شده است. بدین بهانه در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با اطلاعاتی خلاصه وار در مورد ورزش پارکور و ریشه و قواعد آن آشنا کنیم.
علیرضا جاپلقی
ورزش پارکور (Parkour) یک ورزش پرجنب و جوش و یک شیوه تمرینی است که از موانع مورد استفاده در تمرینات نظامی الهام گرفته شده است. کسانی که حرکات ورزشی پرتحرک و جذاب را انجام می دهند قصد دارند در یک فضای پیچیده از نقطه ای به نقطه دیگر بروند بدون اینکه از وسایل کمکی سود برده و به سریع ترین و موثرترین شکل ممکن. پارکور شامل دویدن، بالا رفتن، پیچ و تاب خوردن، پریدن، جهیدن، کشیدن بدن، خزیدن و بسیرای حرکات دیگر است که برای هر موقعیت می تواند مناسب و متفاوت باشد.
نشأت گرفتن این ورزش از تمرینات نظامی باعث شده که پارکور به عنوان یک هنر رزمی غیر درگیری فیزیکی با یک رقیب باشد. پارکور ورزشی است که می توان آن را به صورت انفرادی یا جمعی انجام داد. این ورزش را می توان تمرین حرکت منطقی و خلاقانه دانست که عموماً در یک فضای شهری و با سرعتی بسیار بالا انجام می شود. این ورزش شامل پیروزی فیزیکی بر موانع در هر مسیر، خلق روش های خلاقانه اما عملی برای رسیدن از نقطه ای به نقطه دیگر به سریع ترین و کارآمدترین روش ممکن است. کسانی که در این ورزش فعالیت دارند را تراسور (tracuer) می نامند که تقریباً معادل کلمه راه‌یاب است.
واژه پارکور از کلمه فرانسوی le parcours گرفته شده است که ریموند بل، پدر دیوید بل که از وی به عنوان پدر ورزش پارکور یاد می شود به روش های تمرینی فراوان خود اطلاق می کرد، روش هایی مانند بالا رفتن، دویدن، پریدن، حفظ تعادل، خزیدن و بسیاری حرکات دیگر. دیوید بل که یک سرباز فرانسوی در جنگ ویتنام بود به دنبال روشی موثر و کارآمد برای تعقیب و فرار بود که به اصول این ورزش دست یافت. نام این ورزش در ابتدا Art du Deplacement بود اما امروزه از آن با نام های پارکور و Freerunning یاد می شود، ورزشی که به شکل منسجم امروزی، اولین بار در دهه ۱۹۸۰ توسط گروهی نه نفر، از جمله دیوید بل، چاو بل، سباستین فوکان، ویلیام بل و تعدادی دیگری شکل گرفت.
واژه Parkour برای اولین بار توسط دیوید بل در سال ۱۹۹۸ ابداع شد که معادل واژه فرانسوی Parcours به معنای راه یا مسیر بود. واژه Freerunning یا دویدن آزاد نیز توسط گیلم پلتیه و بدنبال ساخت یک مستند به نام Jump London در سال ۲۰۰۳ ابداع شد. این واژه برای معرفی ورزش پارکور به مخاطبان انگلیسی زبان مورد استفاده قرار گرفت. پارکور یک ورزش فیزیکی غیردرگیرانه است که فرد در آن برای عبور از هر گونه مانعی تنها با استفاده از توان فیزیکی خود تمرین می کند. کسی که می خواهد این ورزش را انجام دهد باید از قدرت هسته بدنی بالا، تناسب اندام، تعادل، آگاهی فضایی، جسارت، هماهنگی، دقت، کنترل و دید خلاقانه بالایی برخوردار باشد.
پارکور ورزشی است که در تمامی سطوح بهبود شرایط فیزیکی و روانی فرد را می طلبد که همزمان محدودیت های فیزیکی و روانی فرد را عیان کرده و روش های برای غلبه بر آن ها در اختیار فرد قرار می دهد. پارکور روشی برای تمرین دادن بدن و ذهن فرد به منظور کارآمدی، موثر بودن و آزادی فرد تا سرحد ممکن در هر فضایی است. هدف این ورزش ایجاد اعتماد به نفس، قدرت تصمیم گیری، انضباط و خوداتکایی و البته مسئولیت در برابر رفتارهای فرد است.
پارکور ورزشی برای دیدن محیط از دیدی بسیار تازه و حرکت روان در محیط با کمترین انرژی است، بدون این که باعث آسیب دیدی درازمدت یا کوتاه مدت شود. کسانی که ورزش پارکور انجام می دهند، یا همان تراسورها می توانند براحتی از روی ارتفاع بپرند، از دیوار راست بالا بروند و در هوا معلق بزنند بدون آنکه سرشان گیج برود یا در حین حرکت زمین بخورند.
بدون نظر