دو خواهر که دهه ها از هم دور افتاده بودند در اتفاقی باور نکردنی در یک مرکز نگهداری از سالمندان و پس از ۵۳ سال جستجو، یکدیگر را یافتند. دوریس کریپن ۷۳ ساله زنی اهل نبراسکا بود که در ماه می تست کرونای او مثبت شده بود. بعد از ضعف بدنی شدید به خاطر ابتلا به کرونا، کریپن از تختخواب افتاده و دستش می کشند. بعد از شکست دادن کرونا و منفی شدن تست او، این زن در یک مرکز محلی نگهداری از سالمندان در فاصله یک ساعتی لینکلن، نبراسکا بستری می شود.
برای بیش از دو دهه، خواهر ناتنی کریپن، بو بورو، ۵۳ ساله به عنوان دستیار درمانی در این مرکز کار می کرد. یک روز بورو با نام کریپن در فهرست بیماران خود برخورد می کند. وی در مصاحبه با سی ان ان در این باره چنین گفته است: «با خود گفتم، اوه خدای من، من این اسم را می شناسم. و سپس همه چیز را به یاد آوردم. فکر می کنم این خواهر من است». روز ۲۷ ژوئن، بورو برای تایید هویت خواهرش دست به کار شد که در نهایت به ملاقات دوباره این دو خواهر پس از بیش از نیم قرن منتهی گردید. او تصمیم گرفت که همان شب که شیفت دارد به دیدار خواهرش برود. قلب او به شدت می تپید اما ذره ای تردید به دل نداشت. از آنجایی که کریپن ناشنوا بود، بورو اسم پدرشان را روی یک تخته وایت برد نوشت و برابر چشمان خواهرش گرفت.
سپس این دو به هم نگاه کرده و سپس یکدیگر را شناختند. این دو خواهر دارای پدر مشترک بوده اما مادرشان یکی نبوده و در طول ۵۳ سال عمر بورو یکدیگر را ندیده بودند. این دو علیرغم اینکه در نبراسکا بزرگ شده بودند هیچگاه نتوانسته بودند همدیگر را ببینند و تلاش هایشان برای پیدا کردن یکدیگر ناموفق بود، تا اینکه ابتلا به ویروس کرونا آن ها را به هم رساند. کریپن تمام دردهایی که از زمان ابتلا به کرونا چشیده بود را یک «موهبت» دانسته زیرا همین ویروس او را به خانواده و خواهرش بازگردانده است. او در مصاحبه با روزنامه واشنگتن پست و در حالی که دستان خواهرش را در دست داشت گفت: «این همه چیز را جبران می کند».
بدون نظر