شان کانری با بازی در هفت فیلم در نقش جیمز باند مامور ۰۰۷ به جایگاهی فراموش نشدنی در تاریخ سینما دست یافت. اما دوران حرفه ای طولانی این ستاره برنده جایزه اسکار که دو روز پیش در سن ۹۰ سالگی درگذشت، پر از بازی های بسیار پرهیجان در نقش هایی بسیار ماندگار است. شخصیت خود او نیز چنان بزرگ و قابل توجه بود که در شو تلویزیونی مشهور برنامه زنده شنبه شب نیز به آن پرداخته شد. در بیش از ۵۰ سال حضور در برابر دوربین ها، شان کانری با برخی از بزرگ ترین کارگردانان و بازیگران عصر خود در فیلم هایی پرفروش و گاهی ناموفق کار کرد. و اگر چی هیچگاه نتوانست از سایه جیمز باند فرار کند اما باز در برخی نقش های دیگر نیز بر اعتبار او افزود.
نقش جیمز باند در هفت فیلم که با Dr. No در سال ۱۹۶۲ آغاز شد
اگر چه برخی دیگر بعدها این نقش را بر عهده گرفتند اما شان کانری موفق ترین و محبوب ترین شخصیت جیمز باند بوده و همه او را با نام باند واقعی یا باند اورجینال می شناختند. ترکیب او از مردانگی، جدیت، جذابیت و بی باکی فراموش نشدنی است و برخی از دیالوگ های او نیز وارد واژگان روزمره مردم انگلیسی زبان شدند: «باند، جیمز باند» و «غافلگیر شده اما نه شوکه شده».
مارک راتلند در Marnie در سال ۱۹۶۴
در میان فیلم های اولیه اش در فرانچایز جیمز باند، شان کانری در تریلر روانشناسانه Marnie به همکاری با آلفرد هیچکاک، استاد تعلیق سینما، و تیپی هدرن پراخت. نقدها از فیلم و بازی کانری در این فیلم متفاوت بود اما نیویورک تایمز هر دو ستاره اصلی را «جذاب و آینده دار» خطاب کرد هر چند هر دو را کم تجربه دانست.
سرهنگ آربوثنات در Murder on the Orient Express در سال ۱۹۷۴
بعد از کناره گیری شان کانری از نقش جیمز باند ، سیدنی لومت با فیلم جنایی رازآلود Murder on the Orient Express و تیمی از ستارگان هالیوود آن زمان، وی را به خدمت گرفت. در این تصویر او را در سمت چپ آلبرت فینی می بینید در حالی که دستش روی شانه ونسا ردگریو است.
دانیل دراوو در The Man Who Would Be King در سال ۱۹۷۵
یکی دیگر از کارهای برجسته شان کانری فیلم The Man Who Would Be King به کارگردانی جان هیوستون بزرگ و در کنار ستارگانی مانند مایکل کین بود. او همان سال در فیلم The Wind and the Lion بازی کرد و سال بعد نیز در نقش رابین هود در کنار آدری هپبورن در فیلم Robin and Marion حاضر شد.
جیم مالونه در The Untouchables در سال ۱۹۸۷
شان کانری در فیلم The Untouchables در کنار کوین کاستنر و رابرت دنیرو، ستاره اصلی فیلم بود و به خاطر هنرنمایی خود در این فیلم که اقتباسی از زندگی آل کاپون بود برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. در یکی از دیالوگ های ماندگار فیلم، شخصیت کانری خطاب به کاستنر چنین می گوید: «می دانی چطور باید کاپون را بگیری؟ آن ها چاقو می کشند، شما تفنگ تان را بیرون بکشید. او یکی از شماها را روانه بیمارستان می کند شما یکی از مردان او را به سردخانه بفرستید. این روش شیکاگویی هاست!».
پروفسور هنری جونز در Indiana Jones and the Last Crusade در سال ۱۹۸۹
شان کانری وقتی در فیلم Indiana Jones and the Last Crusade در زمانی که در اوج قرار داشت نقش پدر هریسون فورد را بر عهده گرفت. جالب اینکه او در حالی نقش پدر فورد را بازی کرد که تنها ۱۲ سال از او بزرگ تر بود.
ناخدا مارکو رامیوس در The Hunt for Red October در سال ۱۹۹۰
شان کانری در سال ۱۹۹۹ در یک فیلم پرفروش دیگر در نقش فرمانده یک زیردریایی متعلق به شوروی که به ایالات متحده پناهنده می شود ظاهر شد و این بار نقش مکمل الک بالدوین را داشت.
جان پاتریک میسون در The Rock در سال ۱۹۹۶
در دهه ۱۹۹۰، شان کانری در چندین نقش قابل توجه در فیلم هایی مانند Entrapment و The League of Extraordinary Gentlemen ظاهر شد اما بلاک باستر اکشن The Rock بود که جایگاه او را در میان نسل جدید مخاطبان سینمایی و تلویزیونی که با آثار قبلی او آشنایی زیادی نداشتند تثبیت کرد.
مختصری از زندگینامه و حواشی زندگی شان کانری
مرگ سر شان کانری پایانی بر یکی از ماندگارترین زندگی های تاریخ معاصر بریتانیا بود. شان کانری با نام کامل توماس شان کانری در یک خانواده کارگر در منطقه فونتن‌بریج در ادینبرو، اسکاتلند به دنیا آمد و در سن ۱۴ سالگی پس از ترک تحصیل به عنوان شیرفروش مشغول به کار شد. در ادامه کانری جوان به شغل های دیگری نیز پرداخت؛ از جمله کارگری ساختمان و رانندگی کامیون. سپس مدتی را در نیروهای دریایی بریتانیا گذارند تا به دلایل پزشکی از خدمت مرخص شد.
شان کانری در ادامه به پرورش اندام علاقمند شده و در سال ۱۹۵۳ برای شرکت در رقابت های Mr Universe به لندن آمد که آغاز کار بازیگری اش را رقم زد. در مدت حضور در لندن، بازیگر آینده فیلم های جیمز باند در یک تست بازیگری شرکت کرده و نقشی در گروه کُر نمایش بدست آورد. بعد از چند بازی دیگر در تئاتر، شان کانری وارد عرصه سینما و تلویزیون شده و در نهایت در سال ۱۹۵۹ در فیلم Darby O’Gill And The Little People از کمپانی دیزنی نقش قابل توجهی بدست آورد.
اما حضور در نقش مامور ۰۰۷ بود که کانری را به شهرت بین المللی رساند. با توجه به کارنامه نه چندان شناخته شده اش در آن زمان، وی گزینه مناسبی برای ایفای نقش یک مامور مخفی زبده به نظر نمی رسید اما از لحظه ای که تصویر او در سال ۱۹۶۲ در فیلم Dr No به نمایش درآمد، نقش مامور ۰۰۷ به خاطر ترکیب کاریزمای جذب کننده و شخصیت مردانه وسوسه کننده اش به او چسبید.
او بعد از بازی در چند فیلم جیمز باند از این نقش خسته شده و در نهایت بازیگری را به کلی کنار گذاشت و سال های اخیر در خلوت خود در جزیره ای در کارائیب زندگی می کرد. او در هنگام مرگ بیش از ۲۶۶ میلیون پوند ثروت داشت. همسر اولش، دیان کیلنتو که یک مدل اتریشی بود در کتاب زندگینامه خود مدعی شده که شان کانری از شهرت همسر خود خوشنود نبوده و نتوانسته با شهرت خودش کنار بیاید. وی همسر سابق خود را به اذیت و آزار جسمی و روحی متهم کرده و گفته که در یک مورد در سال ۱۹۶۴ در اتاق هتلی در اسپانیا دو بار او را کتک زده و به زمین انداخته است. شان کانری این ادعاها را رد کرده و همسر سابقش را یک «زن دیوانه» خطاب قرار داد که هیچگاه با جدایی شان از هم کنار نیامد.
اما صحبت های کانری بعد از ماجرا خبرساز شد، صحبت هایی که وی در آن ها چنین گفته بود: «به نظر من زدن یک زن به یک شکل خاص اشکالی ندارد، اگر چه توصیه نمی کنم که این کار به سبک زدن یک مرد انجام شود. سیلی زدن با دست باز قابل قبول است، به شرطی که تمام گزینه های دیگر به شکست بینجامند و هشدارهای زیادی وجود داشته باشد. اگر یک زن مرتباً بددهنی کند یا هیستریک باشد یا دیوانگی کند، این کار را خواهم کرد».
کسب نشان Sir از ملکه الیزابت دوم، ملکه بریتانیا در سال ۲۰۰۰ میلادی از کلکسیون افتخارات جهانی شان کانری است. نخست وزیر اسکاتلند در پی درگذشت شان کانری گفته بود که اسکاتلند، امشب یکی از مردان محبوب خود را از دست داد.
بدون نظر