شیوع مختصر یک بیماری مرگبار در بولیوی اطلاعات جدیدی درباره ی یک ویروس مرموز به دست داده که در سال ۲۰۰۴ کشف شد.
این ویروس که به خاطر اولین جایی که مشاهده شد «ویروس چپر» (Chapare) نامگذاری شده، باعث یک تب خونریزی دهنده شبیه به ابولا می شود. ۵ مورد ابتلا به این ویروس در نزدیکی شهر لاپاز، پایتخت بولیوی در سال ۲۰۱۹ تأیید شد که ۳ تای آن ها منجر به مرگ شد.
۳ مورد از این نفرات از کادر درمان بودند که ممکن است این ویروس را از بیماران خود گرفته باشند. یکی از این افراد که یک رزیدنت پزشکی بود و جان خود را بر اثر این بیماری از دست داد، ممکن است هنگام ساکشن کردن بزاق دهان یک بیمار به این ویروس مبتلا شده باشد. یکی دیگر از آن ها یک راننده ی آمبولانس بود که ممکن است هنگام احیای آن رزیدنت پزشکی به ویروس مذکور مبتلا شده باشد.
از آنجایی که شواهد و قرائن حاکی از انتقال فرد به فرد این بیماری است، این مسأله باعث احتیاط کادر درمان این منطقه شده و محققان خواسته اند هر کسی که با موارد مشکوک به ویروس چپر سر و کار پیدا می کند از تماس با مایعات بدنی بیمار خودداری کند.
پیدا شدن سرو کله ی ویروس چپر بعد از ۱۵ سال محققان را متعجب کرده
ماریا مورالس-بتول، ویروس شناس مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا می گوید کسانی که به ویروس چپر مبتلا شدند نشانه هایی از جمله تب، سردرد، بدن درد، حالت تهوع و خونریزی لثه داشتند. او و همکارانش تصور می کردند علت این بیماری دانگ باشد، یک ویروس شایع تر با نشانه های مشابه.
مورالس-بتول می گوید: «به طور کلی در آمریکای جنوبی وقتی موردی با چنین نشانه هایی می بینند، فوراً فکر می کنند که دانگ است و لزوماً فکرشان به سمت ویروسی مثل چپر نمی رود. اما شما چیزی که دنبالش نباشید را پیدا نمی کنید.»
وقتی این گروه در بولیوی متوجه شدند که علت بیماری ویروس دانگ نیست، نمونه های بیماران را به آزمایشگاه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در آمریکا فرستادند که امکانات توالی یابی پیشرفته ی ژنوم ویروس را دارد. در آنجا بود که در کمال تعجب محققان معلوم شد ویروس مورد نظر چپر است.
ویروس چپر تهدیدی برای تبدیل شدن به یک همه گیری جهانی نیست
ابتلا به ویروس چپر دشوارتر از ویروس کرونا است. ویروس کرونا به راحتی از راه تنفس منتقل می شود، اما ویروس چپر از طریق تماس مستقیم با مایعات بدنی در اوج بیماری انتقال پیدا می کند.
خطر ابتلا به ویروس چپر کسانی را تهدید می کند که تماس نزدیک با افراد بیمار دارند، مثل کادر درمان و اعضای خانواده که در خانه از بیمار مراقبت می کنند.
به علاوه ویروس چپر وضعیت جغرافیایی بسیار خاصی دارد. شواهد و قرائن نشان می دهد موش های برنج کوتوله گوش کوچک ممکن است حامل این ویروس باشند و این موش ها تنها در برخی مناطق آمریکای جنوبی وجود دارند.
کارشناسان می گویند ویروس چپر از آن دست ویروس هایی نیست که باید نگران باشیم که آغازگر همه گیری جهانی بعدی باشد یا شیوع زیادی داشته باشد.
بدون نظر