اکثر انسان ها یک سوم زندگی خود را در خواب یا در حال تلاش برای خوابیدن می گذرانند. به گفته کارشناسان، وقتی که می خوابیم، وارد مراحل مختلفی می شویم که همه آن ها شامل خواب دیدن نخواهند بود. اما سوال این است که چرا می خوابیم و خواب می بینیم؟ برخی می گویند که خوابیدن به ما کمک می کند مشکلات را حل کنیم و تعدادی دیگر بر این باورند که خوابیدن به بدن کمک می کند استراحت کرده و توان خود را بازیابد. در ادامه این مطلب می خواهیم به بررسی برخی تئوری ها در مورد خوابیدن و خواب دیدن بپردازیم.
خوابیدن برای بازیابی توان بدن و تجدید قوا
فرآیند تجدید قوای بدن عموماً در طول خواب رخ می دهد. از این موارد می توان به رشد عضلات، ترمیم بافت ها، سنتر پروتئین و آزادسازی هورمون های رشد اشاره کرد. از این رو، یکی از دلایل نیاز به خوابیدن مرتبط با بازیابی توان بدن و جوان سازی است. وقتی که خوب نخوابید این موضوع با حلقه های سیاه رنگ در صورت خود را نشان خواهد داد. یک ترفند برای کاهش این حلقه های سیاه فشار دادن آرام روی این نقاط است تا خون به آن ها منتقل شود.
کار بر روی حل مسائل
تئوری دیگری نیز در مورد خواب وجود دارد که می گوید خواب دیدن ممکن است برای حل دو نوع اصلی مسائل بوجود آمده باشد. اولین نوع این مسائل آن هایی هستند که باید در ذهن تجسم شوند (مانند مخترعی که یک ابزار جدید را تجسم می کند). دومین نوع نیز مسائلی هستند که به یک رویکرد غیرمعمول و متفاوت نیاز دارند. تحقیقات نیز نشان داده که خوابیدن می تواند به افراد در حل مسائل کمک کند.
برای تثبیت خاطرات و یادگیری
یک تئوری دیگر در مورد خواب به اهمیت آن در حافظه باز می گردد، هم قبل و هم بعد از یادگیری یک کار جدید. بر اساس تحقیقات، تثبیت حافظه در طول خواب و با تقویت ارتباطات عصبی که خاطرات را شکل می دهند اتفاق می افتد. به همین ترتیب، خواب نامناسب و استراحت ناکافی می تواند باعث خستگی نورون ها شده و تنظیم خاطرات و اطلاعات را با مشکل همراه سازد. از این رو، توانایی ما در دسترسی به چیزهایی که یاد گرفته ایم کاهش می یابد. علاوه بر این، این موضوع می تواند اخلاق، انگیزه و حتی قضاوت و درک فرد را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
اجرای عملکرد تمیزکاری در مغز
در طول زندگی، ما به طور مداوم حجم بالایی از اطلاعات را دریافت می کنیم که بسیاری از آن ها ضروری نیستند. برای درک این موضوع گروهی از محققان مکانیزم حافظه را به طور ویژه در طول خواب و استراحت عمیق بررسی کردند. نتایج نشان می داد که ارتباطات عصبی که اطلاعات مرتبط را جمع آوری می کنند در طول خواب تقویت شده و ارتباطات عصبی که اطلاعات کم اهمیت و غیرمرتبط را شکل می دانند تضعیف شده و از بین می رفتند.
شبیه سازی اتفاقات
کارکرد بیولوژیکی خواب دیدن می تواند برای شبیه سازی اتفاقات تهدید کننده باشد و تمرینی برای جلوگیری از آن ها. از این رو امکان دارد که محتوای خواب ها در واقع سازمان یافته و انتخابی باشد. این بدان معناست که در طول خواب، مغز یک مدل پیچیده از جهان را می سازد که در آن انواع خاصی از عناصر در نسخه هایی ضعیف شده از دنیای واقعی به تصویر کشیده می شوند. همزمان، برخی عناصر دیگر تقویت شده و بر اساس تجربیات حالت بیداری تنظیم می شوند.
دلایل نیاز به خواب با گذر عمر تغییر می کند
عملکرد خواب با تغییر سن می تواند متفاوت باشد یا دستکم این چیزی است که محققان می گویند. تحقیقات نشان می دهد که نوزادان که خواب بسیار زیادی دارند، در طول خواب مغز آن ها ارتباطات جدیدی بین نورون های عصبی ایجاد می کند به همین دلیل آن ها بخش زیادی از خواب خود را در حالت REM خواب می گذرانند که در آن چشم ها به سرعت تکان می خورند. سپس قبل از رسیدن به سن دو و نیم سالگی، ساعات خواب REM رو به کاهش می گذراد. همچنین مغز وارد فاز مرمت و نگهداری می شود و از خواب به طور عمده برای تمیز کردن و مرمت بدن استفاده می کند. علاوه بر این، میزان خوابی که هر فرد به آن نیاز دارد تحت تاثیر فاکتورهای متعددی است، از جمله سن. مقدار خواب مناسب بر اساس سن افراد به شکل زیر است:
نوزادان تازه متولد شده: ۱۶ تا ۱۸ ساعت در روز
کودکان پیش از رسیدن به سن مدرسه: ۱۱ تا ۱۲ ساعت
کودکان مدرسه ای: دستکم ۱۰ ساعت در روز
نوجوانان: ۹ تا ۱۰ ساعت در روز
بزرگسالان: ۷ تا ۸ ساعت در روز
خواب دیدن مراحل مختلفی دارد
انسان ها در طول خواب مراحل متفاوتی را تجربه می کنند. اولین فاز خواب که با عنوان خواب NREM شناخته می شود و در آن چشم حرکات سریعی ندارد خود به سه مرحله تقسیم می شود:
اول از همه فرد بین خواب و بیداری است و ممکن است وارد خواب ظاهری شود. در مرحله دوم خواب سبک اتفاق می افتد که با کاهش دمای بدن و امواج مغزی کندتر همراه است. مرحله سوم نیز خواب عمیق و بازسازی کننده است که با نفس کشیدن آرام و کاهش ضربان قلب همراه است. با بازیابی انرژی و انتشار هورمون ها، عضلات آرام شده و جریان خون بیشتری به آن ها می رسد. اما فاز دوم خواب که خواب با حرکات چشم سریع شناخته می شود، حدود ۹۰ دقیقه پس از به خواب رفتن شکل می گیرد که در ساعات میانی شب اتفاق می افتد. در این فاز از خواب، مغز بیدار است و خواب می بیند در حالی که بدن آرام بوده و بدون تحرک باقی می ماند. در این دوره است که بدن انرژی خود را باز می یابد.
بدون نظر