نداشتن خواب کافی فقط کج خلق و زودرنج تان نمی کند. می تواند جان تان را هم بگیرد. سازمان ملل حتی محرومیت از خواب را نوعی شکنجه می داند. و این محرومیت هر چه بیشتر به درازا کشد، صدمات بیشتری به بار خواهد آورد. کمبود خواب تأثیرات مختلفی بر افراد دارد، اما به طور کلی هر چه مدت زمان آن بیشتر شود اثر آن نیز بیشتر خواهد شد. تنها ۴۸ ساعت بی خوابی، محرومیت شدید خواب محسوب می شود، اما احتمالاً زودتر از ۴۸ ساعت آثار منفی آن را در خود خواهید دید.
بعد از ۱۸ ساعت بی خوابی ممکن است کمی احساس مستی کنید. این میزان بیداری طوری بر شما اثر می گذارد که گویی ۰/۰۵ درصد الکل در خون خود داشته باشید، مقدار الکلی که با مصرف ۳ یا ۴ نوشیدنی الکلی در عرض ۲ ساعت به آن می شود رسید.
بعد از ۲۴ ساعت بی خوابی ممکن است احساس گنگی کنید، هوشیاری کمتری داشته باشید، حرکات تان ناهماهنگ شود و دچار تاری دید یا دوبینی شوید. چون محرومیت از خواب از توانایی سلول های مغز در برقراری ارتباط با یکدیگر می کاهد. بنابراین اگر در چنین شرایطی واقعاً الکل بنوشید، خواب آلودگی تان اثر الکل را بیشتر خواهد کرد. و گرچه کافئین می تواند چند ساعتی هوشیارترتان کند اما آن هم تنها تا یک جایی تأثیر گذار خواهد بود.
بعد از یک روز و نیم وضع بدتر می شود. در این حالت، شانس بیمار شدن تان بیشتر از معمول است چون بدن تان نیروی معمول خود برای مبارزه کردن را ندارد و در این زمان مغز و بدن شما به قدری خسته است که شروع به تجربه ی میکرو خواب هایی می کند که ممکن است حتی متوجه شان نشوید. میکرو خواب به خواب های کوتاه مدتی گفته می شود که ممکن است ۳۰ ثانیه به طول انجامند. اگر مشغول انجام کاری همچون رانندگی باشید این وضعیت به طور قطع آزار دهنده و حتی خطرناک است. امکان اینکه دچار توهم شوید هم وجود دارد. تحریفات بصری بیشتر رایج هستند. ممکن است لیوان آب تان را دو برابر اندازه ی واقعی اش یا در حال حرکت دور اتاق ببینید. اما ممکن است دچار توهمات حسی یا شنیداری هم شوید، مثلاً اینکه حس کنید یک نفر که در واقع در آنجا حضور ندارد به شانه ی شما می زند یا بشنوید که اسم تان را صدا می زنند.
بی خوابی تان ۴۸ ساعت را که رد کند دیگر به معنای واقعی کلمه یک شکنجه است. به همین دلیل است که حالا انجام تحقیقات درباره ی محرومیت خواب شدید در بیشتر کشورها ممنوع است. سپری کردن ۲ روز بدون خواب می تواند باعث شود کم کم کنترل خود را بر واقعیت از دست دهید. توهمات شدیدتر می شوند و ممکن است حتی دچار زوال شخصیتی شوید. در این نقطه احساس می کنید حقیقت دارد کم کم ناپدید می شود، که این حالت ممکن است شامل تجربه ی خروج از بدن هم باشد. دچار اضطراب شدید، زودرنجی، فشار عصبی و خستگی می شوید و عجیب نیست که سازمان ملل اجازه ی چنین محرومیتی را نمی دهد.
بعد از ۷۲ ساعت دیگر نمی توانید به چیزی جز خوابیدن فکر کنید. حتی انجام کارهای کوچک هم از شما برنمی آید. چیزهایی مثل لباس پوشیدن یا پیدا کردن یک خوراکی برایتان طاقت فرسا است، بخشی به خاطر خستگی و بخشی نیز به خاطر آنکه دیگر توانایی تنظیم احساسات تان را از دست داده اید. توهمات تان ممکن است پیچیده تر شود و به شکل تصاویر کاملی مثل یک انسان یا یک حیوان درآید. و در دست کم ۴ پژوهش تاریخی درباره ی خواب، شرکت کنندگان از تجربه ی توهمات یکسانی خبر داده بودند، مثلاً چیزی به نام «پدیده ی کلاه» که در حقیقت یک حس فشار در اطراف سر است گویی که یک کلاه به سر داشته باشید. همه ی این ها زمینه ساز پارانویا، افسردگی و توهم است.
می رسیم به ۹۶ ساعت یا بیشتر بی خوابی. اینجا دیگر باید با دنیای واقعی خداحافظی کنید. توهمات بیشتر و شدیدتر می شوند و پارانویا به سراغ تان می آید. این امر ممکن است به روان پریشی ناشی از محرومیت از خواب بیانجامد، یک گسستگی کامل از دنیای واقعی. در گذشته، زنانی که به جادوگری متهم می شدند را آنقدر بیدار نگه می داشتند تا به این روان پریشی دچار شوند. آنوقت قاضی ها توهمات و هذیان گویی های این زنان را اعترافات آن ها و در نتیجه اثبات گناهکار بودن شان تلقی می کردند. اینجا دیگر منطقه خطر است. سلامت روان تان افت شدیدی پیدا می کند، امری که باعث می شود توهمات تان به حقیقت جدید شما بدل شوند. در نهایت مغزتان طوری از درست کار کردن می افتد که ممکن است به زوال مغز و در موارد نادر، مرگ بیانجامد.
خوشبختانه جبران محرومیت از خواب به سادگی خوابیدن است، اما اگر مرتباً محرومیت از خواب داشته باشید، آثار دراز مدت این مسأله در انتظارتان است، مانند افزایش وزن، جوش، سردرد، بالا رفتن فشار خون و غیره. و می تواند هفته ها طول کشد تا به حالت عادی بازگردید. بر اساس یک تحقیق، برای جبران تنها یک ساعت خواب از دست رفته، به ۴ روز خواب نیاز است. سعی کنید زود بخوابید یا بهتر از آن اینکه از همان ابتدا هر شب ۷ تا ۸ ساعت بخوابید تا مجبور به جبران آن نشوید.
مطلب خیلی مفیدی بود
ممنون از خانم برهمند