کوبا کشوری است که به خاطر ماشین های کلاسیک زیبا، انقلاب های مشهور و سیگارهای گرانقیمتش شناخته می شود. این کشور از زمان انقلابش در دهه ۶۰ میلادی تاکنون و حتی قبل تر از آن، یکی از مهم ترین و جنجالی ترین کشورهای آمریکای لاتین و حوزه کاراییب بوده است. غیر از فیدل کاسترو، چه گوارا و همه اینهایی که گفته شد، چیزهای زیادی در مورد کوبا وجود دارد که از جذابیت های ناشناخته این سرزمین هستند.
کریسمی در کوبا به مدت ۳۰ سال ممنوع شده بود
وقتی دولت کمونیست فیدل کاسترو در سال ۱۹۵۹ در کوبا به قدرت رسید، این کشور اعلام کرد که بی خدایی دین رسمی کشور است. در سال ۱۹۶۹، کاسترو تعطیلات کریسمی را به طور رسمی حذف کرد و دلیل آن تاثیرات منفی آن بر تولید شکر در کشور اعلام گردید. اما ممنوعیت کریسمس در کوبا در سال ۱۹۹۷ به پایا نرسید، پس از آنکه پاپ ژان پل دوم در بازدیدی تاریخی به این کشور رفت. دوران منع کریسمی در کوبا عموماً با عنوان Las Navidades Silenciadas به معنای کریسمس های خاموش شناخته می شود. اما حتی امروزه نیز کریسمس در کوبا یک روز کاری معمولی است.
کوبا یکی از بالاترین نرخ ها باسوادی در جهان را دارد
نرخ باسوادی در کوبا ۹۹.۸ درصد است که یکی از بالاترین نرخ های سواد در جهان به شمار می آید. بدنبال انقلاب کوبا، دولت کاسترو یک کمپین سوادآموزی را راه اندازی کرد که هدف آن از بین بردن بی سوادی در این کشور و دسترسی همگان به سیستم آموزشی بود، به ویژه مردمانی که به حاشیه رانده شده بودند. بدین ترتیب تحصیل برای سنین ۶ تا ۱۵ سال اجباری شده و دانشگاه ها و مدارس خصوصی، ملی شدند. در ادامه افراد باسواد کوبایی که برخی ۱۶ ساله بودند به مناطق روستایی فرستاده شدند تا به افراد بالغ و کودکان این مناطق خواندن و نوشتن را آموزش دهند. این برنامه موفق سوادآموزی تا دسامبر ۱۹۶۱ ادامه داشت.
دومینو سرگرمی ملی کوبایی هاست
مردانی که در خیابان دومینو بازی می کنند، منظره ای است که در هر نقطه ای از کوبا خواهید دید. دومینو بازی محبوب کوبایی ها در اوقات فراغت و یک فعالیت اجتماعی پرطرفدار است. بازیکنان معمولاً دور یک میز در خیابان نشسته و ساعت ها دومینو بازی می کنند. برخی محله ها حتی تورنمنت دومینو خاص خود را دارند. دومینو بازی کردن، همچنین، بهانه ای برای وقت گذراندن با دوستان و صحبت کردن در مورد امور روزمره است.
سوزاندن عروسک های پارچه ای سنتی در سال نو میلادی در کوبا است
در عصر روز کریسمس، بسیاری از کوبایی ها عروسک های پارچه ای بزرگی را به عنوان وداع با سال گذشته می سوزانند. این سنت بعد از انقلاب کوبا تقریباً از بین رفت اما اخیراً دوباره رواج یافته است. این عروسک ها monigotes نامیده شده و کوبایی ها معمولاً در خیابان ها و میادین جمع شده و با عبور از نیمه شب، آن ها را به آتش می کشند. یکی دیگر از سنت ها سال نو میلادی در کوبا، مالیدن تخم مرغ خام به تمام بدن، به ویژه به پا و سر و سپس شکستن آن و همزمان آرزو کردن برای سال جدید است.
کوبا زیستگاه کوچکترین پرنده جهان است
کوبا خانه بیش از ۲۵ گونه کمیاب پرنده است، از جمله مرغ مگس خوار که کوچکترین پرنده جهان است. این پرنده بسیار ریزجثه تنها ۶ سانتیمتر طول داشته و رنگ های شفاف و روشنی دارد به طوری که ممکن است آن را با یک حشره اشتباه بگیرید.
سر جاده ایستادن و سواری مجانی یکی از روش های معمول مسافرت در کوبا است
در طول سفر در کوبا متوجه یک اتفاق جالب خواهید شد و آن اینکه بسیاری از مردم با ایستادن سر جاده های اصلی و دست تکان دادن برای خودروهای عبوری، مسافرت می کنند. اکثر مردم کوبا خودرو شخصی ندارند. اگر چه سیستم حمل و نقل عمومی در سال های اخیر بهبود یافته اما اتوبوس ها بسیار شلوغ و کمیاب هستند و به همین دلیل کوبایی ها برای رسیدن به مقصد خود کنار جاده ها ایستاده و دست تکان می دهند. خودروهای دولتی نیز موظفند که این افراد را سوار کنند.
سانتریا دومین دین بزرگ در کوبا بعد از مسیحیت کاتولیک است
در دوران استعمار ، هزاران برده آفریقایی به کاراییب منتقل شده تا در زمین های کشاورزی این منطقه کار کنند. بسیاری از زوایای فرهنگ کوبایی از این برده های آفریقایی تاثیر پذیرفته است، از جمله حوزه موسیقی و دین. یکی از اصلی ترین عناصر فرهنگ آفریقایی- کوبایی دینی به نام سانتریا است که در میان کوبایی های با نژاد آفریقای غربی رواج دارد. دین سانتریا در واقع ترکیبی از عناصر مذهبی مردمان آفریقایی یوروبا با کاتولیسیزم رومی است که توسط فاتحان اسپانیایی به مردم کوبا عرضه شد. مراسمات مذهبی این دین در معابدی به نام casas de santos به معنای خانه قدیسان برگزار شده و روحانی مرد و زن دارند.
ژانر اصلی موسیقی در کوبا، سان نام دارد
در حالی که موسیقی سالسا در تمام جهان به عنوان یک موسیقی کوبایی شناخته می شود اما محبوب ترین ژانر موسیقی در کوبا، سان کوبانو نام دارد. مانند بسیاری دیگر از ژانرهای موسیقی کوبایی، سان کوبانو نیز از موسیقی اسپانیایی و آفریقایی تاثیر پذیرفته است. این سبک موسیقی ترکیبی از ابزارهای موسیقی مختلف مانند ترومپت، گیتار ، طبل بانگو و پرکاشن است. ترانه های این سبک موسیقی نیز در مورد زندگی روزمره است.
کوبا کشوری بدونه نفت. بدونه معدن. بدونه منابع. هیچی نداره. اما مردمشون بهتر از ما زندگی میکنن. تو بهداشت سلامت اموزش هم یکی از کشورهای عالی هست. تو اموزش حتی من میشناسم از شریف و امیرکبیر رفتن . درسته به امریکا نمیرسه اما از ما بهتره. خیلیم بهتره.
حالا سوال اینه چطور کشوری مثل کوبا به اینجا رسیده؟ و چطور مسئولینشون تونستن با وجود تحریما چنین کشوری بسازن؟
و چرا ما نتونستیم؟ ایا مشکل تحریمه؟ یا مشکل غربه؟
کوبا کشوری بدونه نفت. بدونه معدن. بدونه منابع. هیچی نداره. اما مردمشون بهتر از ما زندگی میکنن. تو بهداشت سلامت اموزش هم یکی از کشورهای عالی هست. تو اموزش حتی من میشناسم از شریف و امیرکبیر رفتن . درسته به امریکا نمیرسه اما از ما بهتره. خیلیم بهتره.
حالا سوال اینه چطور کشوری مثل کوبا به اینجا رسیده؟ و چطور مسئولینشون تونستن با وجود تحریما چنین کشوری بسازن؟
و چرا ما نتونستیم؟ ایا مشکل تحریمه؟ یا مشکل غربه؟