درگذشت ابوالقاسم کاکلی، پیشکسوت پرورش اندام که با آرنولد مسابقه داده بود

استاد ابوالقاسم کاکلی که از او به عنوان پدر پرورش اندام کشورمان یاد می‌شود در حالی که به دلیل سکته مغزی در بیمارستان بستری شده بود دار فانی را وداع گفت. استاد کاکلی از قهرمانان پرورش اندام در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ ایران و آسیا بوده و یک صد مدال و کاپ در این راه به دست آورده است. او همچنین سابقه تربیت شاگردان زیادی را دارد.

ابوالقاسم کاکلی در سال ۱۳۲۰ در مشهد به دنیا آمد و فعالیت خود در رشته بدنسازی را از سال ۱۳۳۷ آغاز کرد. او علاقه‌ زیادی نسبت به وزنه برداری و پرورش اندام نشان می‌دهد و این باعث می‌شود تا وی به در همان سال‌های اولیه به مقام اول در مسابقات قهرمانی تهران برسد و پس از گذشتن مدتی قهرمان پرورش اندام کشور ایران شناخته شود. پس از این که جناب ابوالقاسم کاکلی در این رشته به چهره‌ای سرشناس تبدیل می‌شود فدراسیون پرورش اندام ایران از ایشان دعوت می‌کند تا برای مسابقات قهرمانی در قاره آسیا آماده شود.

کاکلی نیز این پیشنهاد را پذیرفته و در سال ۱۳۵۴، وی در رشته متوسط قامت‌های آسیا به عنوان قهرمانی می‌رسد. همانطور که گفته شد او بیش از صد مدال و کاپ از کشورهای متعدد مانند ایران، سنگاپور، هندوستان، مالزی، ایتالیا، ترکیه و آلمان به دست آورد. او تعدادی از این کاپ‌های خود را به رزمندگان دفاع مقدس اهدا کرده است.

ابوالقاسم کاکلی در یکی از مصاحبه خود اذعان می‌کند که در زمان شروع کار او برای رشته بدنسازی، تعداد باشگاه‌ها در تهران به اندازه انگشتان یک دست بوده و امکانات خوبی نیز در این باشگاه‌ها وجود نداشته است. او می‌گوید: «ما روزی چهار ساعت تمرین می‌کردیم و مثل زمان کنونی مربی وجود نداشت و خود ساخته بودیم. من از سال ۱۳۴۱ که اول شدم، بدبختی‌ام از همانجا شروع شد و از آن به بعد در هر مسابقه‌ای شرکت می‌کردم اول می‌شدم.» او همچنین در خلال صحبت‌های خود بیان می‌کند که در سال ۱۳۵۲ با آرنولد مسابقه داده است.

کاکلی همچنین یکی از خاطرات جالب خود را اینگونه تعریف می‌کند: «پس از انقلاب ورزش بوکس و پرورش اندام قدغن شد و ورزشکاران در زیرزمین‌ها ورزش می‌کردند. بنده چون کارم در مجلس بود روزی همه ورزشکاران آن منطقه جمع شدند و برای آزادسازی این ورزش نامه‌ای را امضا کردند که البته این کار نتیجه‌ای در بر نداشت. تا این که ما یک ارتباطی با حضرت امام خمینی (ره) برقرار کردیم و از ایشان وقت گرفتیم تا به دیدارشان برویم. ایشان پس از آن، از ما ورزشکاران خوششان آمد و به ما اجازه دادند تا این ورزش را ادامه دهیم.»