کشور بلاروس در ماه های اخیر بارها و بارها در صدر اخبار بین المللی قرار گرفته است و همین موضوع باعث شده بسیاری از جهانیان به دنبال اطلاعاتی بیشتر در مورد این کشور نسبتاً منزوی و بی سروصدا باشند. کشور بلاروس برای بسیاری از افراد کشوری مجهول و کمتر شناخته شده بوده که اطلاعات زیادی در مورد آن وجود ندارد. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با واقعیاتی جالب و کمتر شنیده شده در مورد کشور بلاروس آشنا کنیم.
۱- بلاروس کشوری نسبتاً تازه شکل گرفته است
همانند دیگر کشورهای اروپایی، بلاروس منطقه ای است که از دیرباز سکونتگاه مردمان بومی خود بوده اما کشوری که اکنون جمهوری بلاروس نام دارد، کشوری نسبتاً تازه شکل گرفته است. این کشور در ۲۵ مارس سال ۱۹۱۸ اعلام استقلال کرد. این اتفاق زمانی رخ داد که این کشور بدون دسترسی به دریا استقلال خود را از روسیه اعلام کرد در حالی که تا قبل از آن بخشی از کشور وسیع روسیه بود. اما استقلال بلاروس به طور رسمی برای مدت ها به رسمیت شناخته نشد. در اواخر سال ۱۹۹۱ و بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بود که جمهوری های بسیاری استقلال خود را اعلام کردند. این اتفاق در ۱۰ دسامبر ۱۹۹۱ برای بلاروس رخ داد. یک روز پس از کریسمس آن سال، استقلال بلاروس از شوروی به رسمیت شناخته شده و در مارس ۱۹۹۴ اولین قانون اساسی این کشور تصویب شد.
۲- بلاروس خانه آخرین رشته از جنگل های باستانی در اروپاست
یکی از بدترین فجایع طبیعی سال های اخیر در اروپا، از دست رفتن جنگل های باستانی است، مشکلی که البته تنها منحصر به قاره سبز نبوده است. اما بخش بزرگی از خاک بلاروس از جنگل تشکیل شده و این کشور خانه بزرگ ترین جنگل باستانی در اروپا به شمار می آید. در واقع جنگل های باستانی بیش از ۴۰ درصد از خاک این کشور که معادل ۲۰۷۶۰۰ کیلومتر مربع است را به خود اختصاص داده است. بزرگ ترین جنگل بلاروس، بلووژسکایا پوشکا نام دارد که خانه بوفالو اروپایی و گیاهان و جانوران بومی بسیار دیگری است. بسیاری از درختان بلوط این جنگل بیش از ۶۰۰ سال عمر دارند و از سال ۱۹۹۲، این جنگل به عنوان بخشی از میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
۳- بلاروسی ها شیفته سیب زمینی هستند
در حالی که در دنیا نام ایرلندی ها به دلایل مختلف با سیب زمینی عجین شده است، کشور بلاروس کشوری است که مردم آن بالاترین سرانه مصرف سیب زمینی را در جهان دارند. این سبزی پرمصرف و پرکاربرد در بلاروس بسیار محبوب بوده و هر شهروند سالانه ۱۸۰ کیلوگرم از آن را مصرف می کند. این در حالی است که سرانه مصرف سیب زمینی در ایرلند تنها ۶۸ کیلوگرم تخمین زده می شود. اگر چه مردم بلاروس از سیب زمینی غذاهای متنوعی درست می کنند اما پنکیک سیب زمینی محبوب ترین غذایی است که مردم این کشور می خورند. این غذا که در زبان بلاروسی «درانیکی» نام دارد بسیار شبیه پنکیکی است که در دیگر کشورها یافت می شود اما در بلاروس انواع مختلفی با طعم های متنوعی از آن وجود داشته و معمولاً با یک سس خامه ای ترش سرو می شود. با وجود این میزان مصرف سیب زمینی، بلاروس بزرگ ترین تولید کنندده آن نیست اما انواع مختلفی از سیب زمینی در این کشور کاشت می شود.
۴- نرخ باسوادی در بلاروس بسیار بالاست
شاید فکر کنید به عنوان یک کشوری که در گذشته جزو اتحاد جماهیر شوروی بوده نباید انتظار کشوری باسواد بالا را از بلاروس داشته باشیم اما در واقعیت چنین نیست. نرخ سواد در بلاروس ۹۹.۷۶ درصد است که نرخ بسیار بالایی بوده و حتی از نرخ باسوادی در ایالات متحده نیز بالاتر است. نرخ سواد در ایالات متحده ۹۹ درصد بوده که پایین تر از بلاروس قرار می گیرد. اولین کتاب در شرق اروپا چاپ شده که Psalter نام داشته و در قرن شانزدهم توسط فرانسیسک اسکارینا چاپ گردید. او اولین ناشر در منطقه کوچکی بود که امروزه با نام بلاروس شناخته می شود. به همین خاطر اسکارینا یکی از مشهورترین چهره های تاریخی این کشور به شمار می آید. در سال ۲۰۱۵، سوتلانا الکسیویچ که برنده جایزه نوبل ادبیات شد، اولین نویسنده بلاروسی بود که به این افتخار دست می یافت.
۵- بلاروس یک مقصد توریسم درمانی است
بلاروس مانند بسیاری از دیگر کشورهای اروپایی دارای سیستم درمانی رایگان برای شهروندان است. هزینه های درمانی در این کشور تقریباً رایگان بوده و از چکاپ های سالانه تا جراحی قلب، جراحی اعصاب، دارو، عمل پیوند و غیره را شامل می شود. به همین دلیل بلاروس به یک مقصد گردشگری درمانی تبدیل شده است. به طور متوسط، سالانه ۲۰۰,۰۰۰ خارجی برای درمان با هزینه اندک یا کاملاً رایگان به بلاروس سفر می کنند. بیشتر مراکز درمانی در بلاروس دولتی بوده و دائماً در حال تغییر و اصلاح هستند. اگر چه هزینه درمان در بلاروس رایگان است اما دریافت رشوه برای مراقبت بیشتر در بیمارستان های این کشور امری عادی است اما کمتر به شکل پول انجام می شود. در این موارد معمولاً هدیه نقش رشوه را دارد.
۶- در بلاروس شخصیت های تاریخی بسیاری محترم شمرده می شوند
اگر از کسی بپرسید یک شخصیت مشهور بلاروسی را نام ببرد بعید است پاسخ درستی بشنوید. اما بلاروسی ها، اگر چه خود شخصیت چندان شناخته شده ای در مقیاس جهانی ندارند، برای ولادیمیر لنین احترام بسیاری قائل بوده و در هر شهر این کشور خیابانی به نام او نامگذاری شده است. بلاروس روزگاری خانه مردی بود که تاریخ جهان را تغییر داد. لی هاروی اسوالد، قاتل جان اف کندی، نیز از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۲ در این کشور زندگی می کرده است. او با یک زن بلاروسی ازدواج کرده و از وی صاحب دو فرزند دختر نیز شد. پاول سوخوی یک مهندس مشهور هواپیما در دوران اتحاد جماهیر شوروی بود اصالتی بلاروسی داشت و مارک چاگال یکی از مشهورترین هنرمندان این کشور به شمار می آید. مادر لری کینگ اهل مینسک و پدرش اهل پینسک است و دو رییس جمهور اسراییلی نیز در بلاروس به دنیا آمده اند. لویی بارت مایر که بعدها کمپانی مترو گلدوین مایر و آکادمی اسکار را بنیان نهاد نیز در شهر مینسک بدنیا آمده است. پدربزرگ و مادر بزرگ هریسون فورد نیز از بلاروس به ایالات متحده مهاجرت کرده بودند. از دیگر سلبریتی های با ریشه بلاروسی می توان به مایکل داگلاس، رالف لورن و اسکارلت جوهانسون اشاره کرد.
۷- انتخابات ریاس جمهوری در بلاروس
از زمان تاسیس جمهوری بلاروس، این کشور توسط یک نفر اداره شده است: الکساندر لوکاشنکو. در سال ۱۹۹۴، لوکاشنکو که در سال های پایانی دوران اتحاد جماهیر شوروی رهبری بلاروس به عنوان بخشی از این اتحاد را بر عهده داشت، در سال ۱۹۹۴ به عنوان اولین رییس جمهور رسمی این کشور انتخاب شده و از آن زمان به بعد این مقام را در اختیار دارد. انتخابات ریاست جمهوری در بلاروس به شکل مرتب انجام نمی شود و بعد از سال ۱۹۹۴، در سال های ۲۰۰۱، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰، ۲۰۱۵ و ۲۰۲۰ شاهد انتخاباتی بوده ایم که برنده همه آن ها لوکاشنکو بوده و هر بار بیش از ۸۰ درصد آرا به وی رسیده است. در سال ۲۰۲۰ اما بسیاری از مخالفان سیاسی نتیجه اعلام شده را نپذیرفتند و اعتراضات گسترده ای در این کشور صورت گرفت. با این وجود، لوکاشنکو این بار به شکل مخفیانه سوگند یاد کرد در حالی که در سال های قبل برای این کار مراسم بسیار بزرگی برگزار می شد.
بدون نظر