سندروم پای بی قرار (RLS) وضعیتی است که معمولاً به دلیل بروز احساس ناخوشایند و ناراحتی باعث تمایل غیرقابل کنترل در حرکت دادن پاها می شود. این اتفاق معمولاً در ساعات شب یا شب هنگام در حالت نشسته یا دراز کشیده اتفاق می افتد. حرکت دادن پاها به طور موقت احساس ناراحتی و ناخوشایند را کاهش می دهد.
سندروم پاهای بی قرار که به آن بیماری ویلیس-اکبوم (Willis-Ekbom) نیز گفته می شود ، می تواند از هر سنی شروع شود و به طور کلی با افزایش سن ، بدتر هم می شود. این بیماری می تواند خواب را مختل کند و باعث اختلال در فعالیت های روزمره شود.
مراحل ساده مراقبت از خود و تغییر سبک زندگی ممکن است به تسکین علائم کمک کند. همچنین، مصرف دارو به بهبود بسیاری از افراد مبتلا به RLS کمک می کند.
علائم سندروم پای بی قرار
علامت اصلی این عارضه همان تمایل به حرکت دادن پاها است. ویژگی های مشترک این سندروم شامل موارد زیر است:
احساساتی که پس از استراحت شروع می شوند. این احساس معمولاً پس از دراز کشیدن یا نشستن برای مدت طولانی مانند نشستن در اتومبیل ، هواپیما یا سالن سینما آغاز می شود.
تسکین با حرکت. احساس سندروم پای بی قرار با حرکت کاهش می یابد ، مانند کشش ، تکان دادن پاها ، گام زدن یا راه رفتن.
بدتر شدن علائم در شب. علائم به طور عمده در شب رخ می دهد.
تکان خوردن پا در شب. سندروم پای بی قرار ممکن است با وضعیت شایع دیگری به نام حرکت دوره ای اندام در خواب همراه باشد ، که باعث می شود پاهایتان احتمالاً در طول شب و هنگام خواب دچار لرزش و لگد شوند .
افراد به طور معمول علائم سندروم پاهای بی قرار را احساس غیرطبیعی و ناخوشایند در کل پا مچ پای خود توصیف می کنند. این عوارض معمولاً در دو طرف بدن اتفاق می افتند. با این که کمتر معمول است اما این احساسات ممکن است روی بازوها نیز تأثیر گذارند.
احساساتی که به طور کلی در اندام داخلی اتفاق می افتد تا روی پوست، به شرح زیر است:
خزیدن
پرش
کشیدگی
ضربان
درد
خارش
برق گرفتگی
گاهی اوقات توضیح احساسات دشوار است. افراد مبتلا به سندروم پای بی قرار معمولاً این بیماری را گرفتگی عضله یا بی حسی توصیف نمی کنند. با این حال ، آنها از تمایل مداوم خود به حرکت دادن پاهایشان صحبت می‌کنند.
شدت نوسان و تکرار علائم بسیار رایج است. بعضی اوقات ، علائم برای مدتی از بین می روند و گاهی دوباره برمی گردند.
زمان مراجعه به پزشک
برخی از افراد مبتلا به سندروم پای بی قرار هرگز به دنبال مراقبت های پزشکی نیستند زیرا نگران هستند که مشکل آنها جدی گرفته نشوند. اما سندروم پای بی قرار می تواند در خواب شما اختلال ایجاد کند، باعث خواب‌آلودگی روزانه شود و کیفیت زندگی شما را تحت تأثیر قرار دهد. اگر فکر می کنید سندروم پای بی قرار دارید با پزشک خود صحبت کنید.
علل سندروم پای بی قرار
اغلب ، علت مشخصی برای سندروم پای بی قرار وجود ندارد. محققان گمان می کنند که این شرایط ممکن است ناشی از عدم تعادل شیمیایی دوپامین مغز باشد که پیام هایی را برای کنترل حرکت عضلات ارسال می کند.
وراثت
گاهی اوقات سندروم پای بی قرار در خانواده ها به ارث می رسد؛ به خصوص اگر این بیماری قبل از ۴۰ سالگی شروع شود. محققان مکان هایی را در کروموزوم ها شناسایی کرده اند که ژن های سندروم پای بی قرار در آنها وجود دارد.
بارداری
بارداری یا تغییرات هورمونی ممکن است به طور موقت علائم و نشانه های سندروم پای بی قرار را بدتر کند. برخی از زنان برای اولین بار در دوران بارداری به ویژه در سه ماهه آخر بارداری خود به سندروم پاهای بی قرار مبتلا می شوند. با این حال ، علائم معمولاً پس از زایمان از بین می روند.
عوامل خطرساز
سندروم پاهای بی قرار می تواند در هر سنی ، حتی در دوران کودکی، ایجاد شود. این اختلال با افزایش سن بیشتر دیده می شود و در زنان بیشتر از مردان است.
سندروم پاهای بی قرار معمولاً مربوط به یک مشکل جدی پزشکی نیست. با این حال ، گاهی اوقات با شرایط دیگری همراه است ، مانند:
نوروپاتی محیطی. این آسیب به اعصاب دست و پاهای شما گاهی به دلیل بیماری های مزمن مانند دیابت و اعتیاد به الکل است.
کمبود آهن. حتی اگر کم خونی هم نداشته باشید ، کمبود آهن می تواند باعث بروز این بیماری یا بدتر شدن علائم آن شود. اگر سابقه خونریزی معده یا روده دارید ، دوره های قاعدگی سنگین را تجربه می کنید یا به طور مکرر خون اهدا می کنید ، ممکن است دچار کمبود آهن شوید.
نارسایی کلیه. اگر نارسایی کلیه داشته باشید ، ممکن است کمبود آهنی که غالباً با کم خونی است داشته باشید. وقتی کلیه ها به درستی کار نکنند ، ذخیره آهن در خون شما کاهش می یابد. این عامل و سایر تغییرات در شیمی بدن ممکن است باعث یا بدتر شدن سندروم پای بی قرار شود.
ضایعات نخاع. ضایعات نخاع در نتیجه آسیب یا جراحت با بروز سندروم پاهای بی قرار مرتبط است. داشتن بی حسی نخاعی ، مانند انسداد نخاع ، نیز خطر ابتلا به سندروم پای بی قرار را افزایش می دهد.
عوارض
اگرچه سندروم پاهای بی قرار منجر به بیماری و عوارض جدی نمی شود اما علائم می توانند از سخت، آزار دهنده تا ناتوانی کامل باشند. بسیاری از افراد مبتلا به سندروم پاهای بی قرار خوابیدن یا در خواب ماندن را دشوار می دانند.
اگر سندروم پاهای بی قرار شدید شود، باعث اختلال در کیفیت زندگی شده و می تواند منجر به افسردگی شود. بی خوابی ممکن است منجر به احساس خواب‌آلودگی بیش از حد در روز شود ، اما سندروم پاهای بی قرار ممکن است در چرت زدن هم تداخل ایجاد کند.
بدون نظر