داستان سرخیو راموس ؛ از رویای گاوباز شدن تا گلزن ترین و خشن ترین مدافع فوتبال جهان

سرخیو راموس یکی از بهترین و دوست داشتنی ترین فوتبالیست های اسپانیایی و تا همین اواخر کاپیتان تیم ملی کشورش و همچنین تیم فوتبال رئال مادرید به شمار می آمد که در کمال ناباوری بعد از سال ها افتخار آفرینی برای تیم باشگاهی اش، از این تیم جدا شده است. راموس یکی از قوی ترین مدافعان در دنیای امروز فوتبال اس، اگر چه گهگاهی مجبور می شود نقش مدافع وسط را بازی کند. سرخیو راموس بازوبند کاپیتانی تیم رئال مادرید را از ایکر کاسیاس به ارث برد که دروازه بان تیم مادریدی و تیم ملی اسپانیا بود و همه جای جهان محبوبیت داشت.

سرخیو راموس توانسته خود را در طی سال ها به یکی از چهره های افسانه ای تیم ملی فوتبال اسپانیا و همچنین رئال مادرید تبدیل کرده و گل هایی به یاد ماندنی را نیز به ثمر برساند. گل های سرنوشت ساز او به حدی تعیین کننده بودند که منجر به خلق پدیده ای به نام «راموس تایم» شد، زیرا او در بسیاری از بازی ها در لحظات پایانی گلی سرنوشت ساز به ثمر می رساند و نتیجه بازی را عوض می کرد.

سرخیو راموس در ۳۰ مارس ۱۹۸۶ در شهر کاسماس در منطقه سویا اسپانیا از پدری به نام خوزه ماریا راموس و مادری به نام پاکی راموس به دنیا آمد. شهر سویا به خاطر سنت گاوبازی آن مشهور است و همه کودکان شهر آرزوی گاوباز شدن را در سر می پرورانند. سرخیو نیز از این قاعده مستثنی نبود. اگر چه سرخیو در کودکی فوتبال را دوست داشت اما همچنان می خواست گاوباز شود. او یک خواهر و برادر داشت و با آن ها بزرگ شد. در حالی که او به شدت به گاوبازی علاقه داشت، والدینش گاوبازی را ورزشی خطرناک دانسته و بدین ترتیب او را از دنبال کردن رویایش در این زمینه بازداشتند. راموس خود در مورد رویای کودکی اش چنین می گوید: «وقتی بچه بودم، یک شغل رویایی برای خودم داشتم. همیشه دوست داشتم گاوباز شوم اما مادرم از گاوباز شدنم به شدت واهمه داشت».

علاقه راموس به گاوبازی به خوبی نشان می دهد که او سرسختی و بی باکی در زمین در مقابله با بازیکنان حریف را از کجا بدست آورده است. برادر بزرگترش، رنه، که اکنون مدیر برنامه های اوست، سرخیو را با فوتبال آشنا کرد و خیلی زود ، سرخیو راموس شیفته فوتبال شد. والدین سرخیو نیز از انتخاب پسرشان خوشحال بوده و با استخدام یک مربی خصوصی او را حمایت کردند. در دوران کودکی، سرخیو راموس در سن ۷ سالگی به تیم فوتبال اف سی کاماس پیوست که تجربه ای بسیار موفق برای او بود. در همین باشگاه بود که استعدادهای راموس پدیدار شد. راموس در این تیم بارها جایزه بهترین بازیکن زمین را بدست آورده و توجه رسانه ها را به خود جلب کرد. در سن ۱۴ سالگی، سرخیو راموس به تیم فوتبال اف سی سویا پیوست، تیمی که استعدادهای جوان زیادی را در خود داشت.

در آن دوران راموس به تیم جوانان سویا پیوسته و در کنار استعدادهایی مانند خسوس ناواس و بعدها آنتونیو پورتا، مربیان خود را بیش از پیش حیرت زده می کرد و در نهایت در سال ۲۰۰۴ به تیم اصلی تیم راه یافت و همانجا بود که موفقیت در عرصه فوتبال بزرگسالان برای او آغاز شد. اولین بازی راموس برای تیم بزرگسالان سویا با شکست یک بر صفر برابر دپورتیوو لاکرونیا در اول فوریه ۲۰۰۴ همراه بود، زمانی که او تنها ۱۷ سال و ۱۰ ماه و ۲ روز سن داشت. راموس دو فصل برای تیم بزرگسالان سویا بازی کرده و با انجام ۴۱ بازی، در برابر تیم های رئال سوسیداد و رئال مادرید نیز موفق به گلزنی شد. بازی های خیره کننده او در نقش مدافع وسط چشم بسیاری از باشگاه های بزرگ را گرفته بود. اما در نهایت این تیم رئال مادرید بود که با رقم خیره کننده ۲۷ میلیون یورو در تابستان ۲۰۰۵ سرخیو راموس را در سن حدود ۱۹ سالگی به خدمت گرفت.

در آن زمان راموس گرانقیمت ترین مدافع فوتبال اسپانیا و تنها بازیکن اسپانیایی بود که در دوران اول فلورنتینو پرز در مقام مدیر باشگاه به خدمت گرفته شد. این موضوع به تنهایی می تواند پتانسیل بالای راموس را نشان دهد زیرا او به باشگاهی پیوسته بود که در آن دوران تنها کهکشانی ها را به خدمت می گرفت که عمدتاً اسپانیایی نیز نبودند. به محض پیوستن به باشگاه، پیراهن شماره ۴ را انتخاب کرد که پیش از آن بر تن مدافع افسانه ای رئال مادرید، فرناندو هیرو، بود. او که مسئولیت و افتخار پوشیدن پیراهن شماره ۴ تیمش را بر دوش داشت، اولین بازی خود برای رئال مادرید را در شکست سه بر دو مقابل سلتاویگو در لالیگا تجربه کرد. سه روز بعد در ۱۳ سپتامبر ۲۰۰۵، راموس اولین بازی خود برای رئال در لیگ قهرمانان را انجام داد که این یکی هم با شکست سه بر صفر مقابل المپیک لیون همراه بود.

راموس در دوران حضور در سویا در پست مدافع راست بازی می کرد اما در رئال در پست مدافع وسط به کار گرفته می شد و گاهی نیز در میانه میدان با وظایف دفاعی. بعد از پیوستن بازیکنانی مانند په په و کریستوفر متزلدر به لوس بلانکوس در فصل ۲۰۰۷-۰۸ همه چیز تغییر کرد و راموس بار دیگر به سمت راست زمین رفت. در مارس ۲۰۰۵ بود که راموس اولین بازی ملی خود را در بخش بزرگسالان برای تیم ملی اسپانیا انجام داد که آن هم در مسابقه ای دوستانه برابر چین بود که با برتری تیمش به پایان رسید. در آن زمان او جوان ترین بازیکن تیم ملی فوتبال اسپانیا در ۵۵ سال اخیر بود.

سرخیو راموس در حال حاضر یکی از گلزن ترین مدافعان جهان است و این موضوع از همان روزهای ابتدایی پیوستنش به رئال مشهود بود به طوری که وی در چهار فصل ابتدایی حضورش در این تیم موفق به زدن بیش از ۲۰ گل شد و رکورد گلزن ترین مدافع جهان در لیگ قهرمانان را نیز در اختیار دارد. البته رکورد گلزنی به عنوان یک مدافع بهترین دستاورد او در دوران حضور در رئال نبود زیرا وی در طول دوره ای که آن ۲۰ گل را به ثمر رساند ۹ کارت قرمز از کل ۲۶ کارت قرمز دوران حرفه ایش را دریافت کرد و ۴ مورد از آن ها نیز در فصل اول حضورش در برنابئو بود. همه چیز برای محبوب ترین و منفورترین (برای تیم های رقیب) مدافع میانی جهان با دریافت دو کارت زرد در شکست یک بر صفر مقابل اسپانیول در سال ۲۰۰۵آغاز شد که اولین کارت قرمز او نیز به شمار می رفت.

به عنوان یکی از بهترین و محبوب ترین بازیکنان باشگاه، راموس در فصل ۲۰۰۹-۱۰ به عنوان یکی از ۴ کاپیتان باشگاه انتخاب شده و بعد از مصدومیت په په بار دیگر در نقش مدافع میانی به کار گرفته شد. در پایان همان فصل، راموس برای اولین بار کاپیتانی تیم ملی اسپانیا برابر کره جنوبی در یک بازی دوستانه را بر عهده گرفت. در جام جهانی ۲۰۱۰، راموس تمام دقایق برای تیم ملی کشورش به میدان رفت و بازی های خوب او با ۵ کلین شیت و برد در مسابقه پایانی تورنمنت برابر هلند با نتیجه یک بر صفر همراه شد.

راموس در زمینه باشگاهی نیز رکورد سریع ترین دو گل مسابقات لیگ قهرمانی اروپا را در پیروزی تاریخی برابر بایرن مونیخ در فصل ۲۰۱۳-۱۴ به خود اختصاص داد و در کمتر از ۴ ساعت دو گل با ضربه سر به ثمر رساند. بزرگ ترین و مهم ترین لحظه دوران حرفه ای راموس بدون شک در همان مسابقات و در فینال برابر اتلتیکو مادرید بود که عصری جدید را برای باشگاه رقم زد. در حالی که بازی با نتیجه یک بر صفر به نفع تیم رقیب در دقایق پایانی وقت های اضافه پیش می رفت، راموس با ضربه سر گل تساوی بخش را از روی کرنر لوکا مودریچ به ثمر رساند. در وقت اضافه تیم رئال سه گل دیگر نیز به ثمر رسانده و بدین ترتیب به رکورد بسیار فاخر ۱۰ بار قهرمانی در این مسابقات دست یافت. آن ها در ادامه تحت هدایت زیدان سه بار متوالی قهرمانی لیگ قهرمانان را بدست آوردند که تا آن زمان بی سابقه بود.

بازیکنان اندکی هستند که از لحاظ کیفیت بازی به جایگاهی مشابه سرخیو راموس دست یافته اند، کسی که از نگاه اکثر صاحبنظران یکی از بهترین مدافعان تاریخ فوتبال است. راموس یک رهبر واقعی و به تمام معناست که توانایی بازی در تمامی بخش های دفاعی تیم را دارد. او نه تنها یک بازیکن چند پستی بلکه قوی ترین از بسیاری از مدافعان میانی کنونی جهان است که باعث می شود هر زمان نیاز باشد بالاتر از مدافعان و مهاجمان حریف قرار گرفته و در نبردهای زمینی و هوایی بر آن ها برتری یابد. همانطور که گفتیم، سرخیو راموس یکی از گلزن ترین مدافعان تاریخ فوتبال است و در این زمینه با ۱۲۵ گل در تمامی مسابقات، عقب تر از گراهام الکساندر در رتبه ششم گلزن ترین مدافعان تاریخ فوتبال قرار دارد.

گلزن ترین مدافع تاریخ فوتبال رونالد کومان، سرمربی کنونی تیم فوتبال بارسلونا است که در طول دوران بازی خود ۲۵۳ گل به ثمر رسانده و بعید است به این زودی ها رکوردش شکسته شود. بازی راموس آن چنان قابل اعتماد است که ستاره هایی مانند جروجیو کیلینی و کارلو آنجلوتی او را با پائولو مالدینی مدافع سابق آث میلان که در سال ۲۰۱۴ بهترین مدافع جهان لقب گرفت، مقایسه کرده اند. او به همان اندازه که در میان طرفداران تیم رئال مادرید و تیم ملی اسپانیا به خاطر قدرت رهبری و استحکام دفاعی اش محبوب است، در میان طرفداران تیم های رقیب منفور می باشد زیرا او را به اذیت و آزار بازیکنان تیم های رقیب و خطاهای خشن علیه آن ها متهم می کنند. این نقد به نظر درست می رسد و بیش از ۲۲۵ کارت زرد و ۲۶ کارت قرمز در دوران بازیگری، گواهی بر این مدعاست اما کیست که از صلابت و بازی بی پروای راموس لذت نبرد و به خاطر آن دوستش نداشته باشد؟!

زندگی شخصی سرخیو راموس

در سال های اول فعالیتش در فوتبال حرفه ای، راموس روابط عاشقانه متعددی داشت که همگی پیش از آشنایی اش با یک مدل، روزنامه نگار و مجری تلویزیونی به نام پیلار روبیو در سپتامبر ۲۰۱۲ بود. این دو در جریان جشن اعطای توپ طلای فیفا در آن سال بود که از نامزدی خود خبر دادند. راموس و روبیو چهار فرزند پسر دارند که بزرگ ترین آن ها سرخیو جونیور متولد ۲۰۱۴ است. مارکو در سال ۲۰۱۵، الخاندرو سه سال بعد از آن و ماکسیمو آدریانو نیز در جولای ۲۰۲۰ به دنیا آمده است. ازدواج سرخیو راموس و پیلار روبیو اما در سال ۲۰۱۹ و در شهر سویا رخ داد، زمانی که این دو از قبل صاحب ۳ فرزند شده بودند. پیلار همسرش را یک مرد خانواده کامل دانسته که روابط نزدیکی با والدین، خواهر و برادر و فرزندانش دارد. سرخیو هنوز هم عاشق گاوبازی است و دوستی دیرینه ای با یک گاوباز مشهور اسپانیایی به نام الخاندرو تالاوانته دارد. در اوقات فراغت، راموس گیتار می نوازد و خود را یک انسان رمانتیک می داند.

در خارج از زمین، راموس با کمپانی های نایکی، هوگو باس، کوکا کولا، پپسی و گاتورید همکاری تبلیغاتی داشته و در اوقات بیکاری در یک مزرعه پرورش اسب در منطقه اندلس، اسب های اندلسی پرورش می دهد. او یک اسب به نام Yucatán SR4 دارد که در مسابقات قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۸ به مقام قهرمانی رسید. او همچنین در همکاری با آمازون یک سریال مستند تولید کرده که بر روی زندگی او و فعالیت هایش در بیرون از زمین تمرکز دارد. محبوبیت این سریال با عنوان The Legend of Sergio Ramos به حدی بود که در ژوئن ۲۰۲۰ ساخته دنباله ای از آن تایید شد. راموس از سال ۲۰۰۷ سفیر یونیسف بوده و فعالیت های بشردوستانه متعددی داشته است.

آمار بازی سرخیو راموس

سرخیو راموس تاکنون در بیش از ۷۱۳ بازی در رده باشگاهی برای تیم های سویا و رئال مادرید و در کل ۶۲,۰۰۰ دقیقه برای این دو تیم به میدان رفته است. در این بازی ها او موفق به زدن ۱۰۳ گل و ۴۰ پاس گل شده است. از این بازی ها، ۶۶۸ بازی برای تیم رئال مادرید بوده و ۱۰۰ گل و تمام پاس گل های او در رده بزرگسالان برای این تیم بوده است. در رده ملی نیز او تاکنون ۱۷۸ بازی برای تیم ملی اسپانیا داشته که با ۲۳ گل و ۷ پاس گل همراه بوده است. وی در مسابقات ملی نیز تاکنون ۲۴ کارت زرد دریافت کرده است.

برخی از افتخارات سرخیو راموس

• لالیگا: ۴ بار
• کوپا دل ری: ۲ بار
• سوپرکاپ: ۴ بار
• لیگ قهرمانان اروپا: ۴ بار
• سوپر کاپ اروپا: ۳ بار
• قهرمانی باشگاه های جهان: ۴ بار
• قهرمانی جام جهانی: ۱ بار  (۲۰۱۰)
• قهرمانی یوفا: دو بار
• بهترین مدافع لالیگا: ۵ بار

باید منتظر ماند و دید که در روزهای آینده چه تیمی افتخار به خدمت گرفتن یکی از بهترین، باصلابت ترین و دوست داشتنی ترین مدافعان تاریخ فوتبال را پس از بی مهری مدیران باشگاه رئال مادرید به خود اختصاص می دهد.

بیشتر بخوانید: ۱۰ اسطوره وفاداری فوتبال؛ بازیکنانی که تمام دوران حرفه‌ای خود را در یک تیم گذراندند