روایت های دردناک از مرگ تراژیک مهری جعفری در کوه های پوبدا در قرقیزستان

الکسیس استون کوهنورد ایرانی-بریتانیایی که از اعضای گروه کوهنوردی آرش نیز هست، در یک پست اینستاگرامی جزییاتی از مرگ مهری جعفری ، کوهنورد ایرانی، را منتشر کرده است. جعفری نیز که از اعضای این گروه کوهنوردی بوده چند روز پیش در کوه های تیان شان در قرقیزستان مفقود شد و اکنون مرگ او تایید شده است. استون در این پست اینستاگرامی می نویسد که کیسه خواب مهری جعفری در محل سقوط او پیدا شده است. دو کوهنورد مجارستانی که در عملیات صعود حضور داشته اند نیز گفته اند که روز چهارشنبه ۱۳ مرداد شاهد سقوط فردی به ارتفاع دو هزار متری بوده اند که گمان می رود مهری جعفری بوده باشد.

استون در یک پست اینستاگرامی در این باره نوشته است:

دیروز من و دو مجارستانی که مهری را موقع افتادن دیده بودند، با هلیکوپتر به یخچال دیکی رفتیم و ساعت ۱۰ صبح از هلیکوپتر پیاده شدیم و کار گشتن بدنبال مهری را آغاز کردیم بعد از حدود یک ساعت و نیم حرکت بسمت دیواره ای که به کمپ چهار پوبدا منتهی می شود متوجه چیز سبز رنگی شدیم و در نهایت اون چیز سبز رنگ کیسه خواب مهری بود، پس از برداشتن کیسه خواب باز هم به دیواره نزدیکتر شدیم، حدود ۵۰۰ متر قبل از رسیدن به زیر دیواره، آلبرت و پیتر متوقف شدند و اذعان داشتند

که خطر بهمن بسیار بالا است و در ضمن سنگهای بزرگی بعضا از دیواره ریزش خواهد کرد که درصد ریسک را خلیلی بالا خواهد برد، حالا شکافهای مخفی زیر برف که همه جای یخچال دیکی یافت می شد. اما من قصد داشتم تا کار را تا به انتها به پایان ببرم. پس از آلبرت و پیتر خواستم که طناب را از خود باز کرده و به من بدهند و من طناب را به خود گره زده و براه افتادم و طناب سی متری را بدنبال خود بروی زمین می کشیدم، و به آنها گفتم اگر بدرون شکاف یخی افتادم یا اگر بهمن بروی من فرو ریخت شما از انتهای طناب شاید بتوانید من را پیدا کرده و نجات دهید. بدین ترتیب بسمت دیواره حرکت کردم و تا زیر دیواره رفتم، زیر دیواره شکافهای عمیقی وجود داشت، ولی هیچ اثری از مهری پیدا نکردم و متاسفانه تنها اثر یافت شده همان کیسه خواب بود. و ناچار بسمت بیس کمپ حرکت کردیم، راهی بس دراز در پیش بود و در نهایت ساعت هشت شب در بیس کمپ بودیم. مطلب قابل تعمق این است که هیچ انسانی پس از سقوط حدود دوهزار متر قادر نخواهد بود زنده بماند، مطلب دوم این که دو شاهد مجارستانی کسانی که مهری را در هنگام سقوط دیده بودند اذعان داشتند که مهری پس از سقوط هیچ صدایی شبیه به جیغ یا فریاد نداشته و می توان تصور کرد که با اولین ضربه او بیهوش شده یا فراتر از آن جان سپرده است. مهری از تیمی که به‌ سرپرستی سعید میرزایی بود و آقای صمد بابازاده، بایزید نیکبخت و رضا آدینه در آن حضور داشتند در حدود کمپ چهار جداشده و به سختی و به آرامی به تنهایی در حال پایین آمدن بوده است. او ظاهرا بسیار خسته بوده و حرکت او خارج از تعادل بوده و از مسیر خارج می شود و به سمت پرتگاه منحرف می گردد و در نهایت به پایین در یخچال دیکی سقوط می کند. روحش شاد و قرین رحمت الهی باد.

در این میان خبرها حاکی از این است که کوهنوردان ایرانی دیگر این گروه، مهری جعفری را به حال خود رها کرده بودند و حتی بعد از خبر سقوط او نیز به این ماجرا توجه نکرده و به صعود خود ادامه داده اند. شهریار صیامی، خبرنگار و مستند ساز، در مورد جان باختن مهری جعفری در کوه پوبدای قرقیزستان در یک رشته توییت نوشته است:

پنجشنبه هفته پیش خبر ناپدید شدن دوستمان مهری جعفری را دریافت کردم و بعد ناامیدی. مهری خودش این راه را انتخاب کرد و می‌دانست این چالشی است که شاید از کوه پوبدا برنگردد.

اما غمی که پایان ندارد کمک نکردن کوهنوردان ایرانی است که آنجا حضور داشتند. حالش بد بوده کسی برای بازگشت. همراه او نمی‌آید. خبر سقوطش را به تیم ایرانی می‌دهند کسی برای کمک به او نمی‌رود. گروه بی‌سیم را خاموش می‌کند و به صعود ادامه می‌دهد.

درست مثل بدهکارانی که موبایلشان را خاموش می‌کنند تا مثلا از حقیقت فرار کنند! در راه قله رضا آدینه یکی از افراد همان گروه سقوط می‌کند. راهشان را ادامه می‌دهند و کسی برای کمک نمی‌رود.

یک کوهنورد اوکراینی و اسرائیلی دنبال رضا می‌روند. یکی از این کوهنوردان با طناب پایین می‌رود تا شاید رضا را پیدا کند. اما هم‌وطنان خودمان، همان‌ها که کوله بار ۲۵۰۰ سال تمدن را می کشیدند در راه فتح قله‌شان بودند! پیکرهای این دو کوهنورد پیدا نشد.

آنجا همه کوهنوردان در شوک هستند نه برای مرگ این دو. پوبدا ظاهرا همیشه قربانی می‌گیرد. همه ما در شوک هستیم برای مرگ روح هموطنانمان،برای مرگ چیزی که به ملیت و تمدن ربطی ندارد برای انسانیت! وقت آن رسیده است که دیگر آینه نشکنیم و خود را بینیم که چقدر زشت و کریه شده‌ایم. چقدر خالی از آنچه بعضی «معنویت» می‌خواندند شده‌‌ایم. چشمانمان را نبندیم و فکر کنیم که چه باید کرد؟

مهری جعفری، شاعر، حقوق‌دان و فعال حقوق بشر با حدود سه دهه سابقه کوهنوردی حرفه‌ای قصد صعود به قله ۷۴۳۹ متری پوبدا را داشت که از سخت‌ترین و فنی‌ترین قله‌های آن منطقه محسوب می‌شود. مهری جعفری در سال ۱۳۸۷، قله ۷۰۱۰ متری خان‌تنگیری در پامیر را در طی چهار روز به صورت انفرادی فتح کرده بود. سعید میرزایی دیگر کوهنورد ایرانی است که ظاهراً در همین مسیر و همزمان با مهری جعفری سقوط کرده و جان خود را از دست داده است.