میشائیل شوماخر یکی از عجیب و غریب‌ترین سرنوشت‌های ممکن برای یک راننده مشهور را داشته است. پس از یک تصادف تراژیک حین اسکی، این قهرمان اتومبیل‌رانی فرمول یک، در کمای مصنوعی قرار داده شد. با توجه به مستندی که درباره‌ی او ماه آینده از نتفلیکس پخش خواهد شد، در «اکسپرس» نگاهی به وضع سلامتی این ستاره انداخته‌ایم.
حادثه‌ی اسکی سرنوشت‌ساز در سال ۲۰۱۳ و در رشته‌کوه‌های آلپ در فرانسه اتفاق افتاد. با وجود این که شوماخر کلاه ایمنی به سر داشت، سرش به صخره‌ای اصابت کرد و مغزش آسیب شدیدی دید. این حادثه باعث شد دوران حرفه‌ای‌اش در فرمول یک به طور ناگهانی به سر برسد و رانندگان دیگری مثل لوییس همیلتون رکوردهای او را بزنند و عنوان‌های او را از آن خود کنند. در مورد وضع سلامتی شوماخر اطلاعات زیادی درز نکرده اما اخیراً یکی از دوستانش اطلاعاتی را در این باره ارائه داده است.
ژان تُد، به روزنامه‌ی آلمانی «بیلد» گفت که امیدوار است وضعیت شوماخر به‌آرامی رو به بهبود برود. تُد در ادامه به تمجید از کورینا، همسر شوماخر و کسی که در نهایت مانع از مرگ وی شد، می‌پردازد.
میشائیل شوماخر در سال ۲۰۱۴، پس از گذراندن یک سال در کما، از بیهوشی بیرون کشیده شد. تُد اضافه می‌کند: «من از زمانی که در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۳ آن حادثه‌ی اسکی برای میشائیل پیش آمد، وقت زیادی با کورینا گذرانده‌ام. او زن فوق‌العاده‌ای است و خانواده را او اداره می‌کند.»
در سال ۲۰۱۴، «تلگراف» گزارش داد که شوماخر «فلج شده و روی ویلچر است.» ماه پیش اما یک خبر امیدوارکننده از طرف رئیس فرمول یک، برنی اکلستون منتشر شد. او بیان کرد که به زودی شوماخر خواهد توانست که خودش به سوال‌های مطرح شده راجع به سلامتی جسمی‌اش پاسخ دهد. شوماخر در حال گذراندن دوره‌ی نقاهت در خانه‌اش در سوئیس است و همسرش کورینا افراد معدودی را که اجازه‌ی ملاقات با او را می‌یابند، انتخاب می‌کند.
ضایعات مغزی نظیر آن چه که میشائیل شوماخر با آن مواجه شد، دو نوع هستند:
ضایعات ترومایی مغز (TBI): این ضایعه توسط یک نیروی خارجی مثل یک ضربه به سر ایجاد می‌شود که آن ضربه باعث حرکت مغز درون جمجمه می‌شود و یا اینکه ضربه به جمجمه آسیب می‌رساند و جمجمه هم به مغز.
آسیب مغزی اکتسابی (ABI): این عارضه در سطح سلولی رخ می‌دهد و توسط نوعی فشار بر روی مغز به وجود می‌آید. ممکن است توسط تومور یا سکته‌ی مغزی ایحاد شود.
وقتی یک فرد دچار حادثه شود و به سرش ضربه وارد شود، به اندازه‌ی کافی اکسیژن به مغز نمی‌رسد. همین کمبود اکسیژن برای مدت طولانی است که باعث آسیب دائمی می‌شود.
آرزوی سلامتی