ژان پل بلموندو (Jean-Paul Belmondo)، ستاره فرانسوی که در سن ۲۷ سالگی با فیلم انقلابی Breathless ساخته ژان لوک گدار به شهرت جهانی رسیده بوده روز دوشنبه در سن ۸۸ سالگی درگذشت. او تا سال های پایانی عمرش به کار در سینما و تلویزیون ادامه داده و با برخی از بهترین فیلمسازان فرانسوی و بین المللی مانند ژان پیر ملویل، ویتوریو دسیکا، اگنس واردا، پیتر بروک و کلود للوش همکاری داشت. ژان پل بلموندو فرزند یک مجسمه ساز به نام پل بلموندو بود که در محله گرانقیمت نویلی-سور-سین در پاریس به دنیا آمد. او در رشته تئاتر تحصیل کرده و در اواخر دهه ۱۹۵۰، بعد از مدتی فعالیت به عنوان یک بوکسور آماتور، توانست نقش های کوتاهی در چند فیلم بازی کند، از جمله فیلم های Young Sinners به کارگردانی مارسل کارنی و Sunday Encounter به کارگردانی مارک آلیگرت.
ژان لوک گدار که در آن زمان یک منتقد جوان سینما بود بازی بلموندو در فیلم Sunday Encounter را دیده و از او در فیلم کوتاه Charlotte and Her Boyfriend استفاده کرد. در ادامه بود که کلود شاربول، دوست گدار و از دیگر منتقدان سینمای فرانسه که وارد عرصه فیلمسازی شد، بلموندو را برای تریلر A Double Tour استفاده کرد. اما یک سال بعد بود که گدار از بازیگر لب شتری و بینی صاف سینمای فرانسه به عنوان یک ضد قهرمان در نقش شخصیت مرد اصلی فیلم Breathless استفاده کرد و علاوه بر تبدیل کردن ژان پل بلموندو به ستاره سینمای فرانسه و جهان، سینما را برای همیشه تغییر داد. فیلم Breathless یک ابراختر جذاب و موسیقایی در مورد انرژی و نیروی جوانی است که در علاقه به داستان های عامه پسند، فیلم های آمریکایی و بی اعتنایی به قوانین ریشه دارد. به جای سکانس های از پیش تعیین شده تاریک و کلیشه ای، گدار همراه با فیلمبردار خود رائول کوتارد در خیابان های پاریس و سوار بر یک ویلچر می چرخد در حالی که فیلمبردارش دوربین را در دست دارد.
به جای استفاده از همان روش های سنتی فیلمسازی، گدار قسمت های خسته کنده را کنار گذاشته و تنها به اتفاقات اصلی می پردازد، چیزهایی که تا آن زمان سینماروها ندیده بودند. در مرکز فیلم چهره ژان پل بلموندو قرار داشت، اغلب زیر یک کلاه که برای داشتن حاکمیت دست از ستیزه جویی بر نمی داشت. بلموندو و گدارد بعدها برای رمانتیک-موزیکال متفاوت A Woman is a Woman و فیلم جاده ای Pierrot le Fou نیز همکار شدند. در طول دوران فعالیتش، بلموندو بیشتر در فیلم های فرانسوی بازی کرد اما در Two Women به کارگردانی ویتوریو دسیکا مقابل سوفیا لورن و در The Lovemakers به کارگردانی مائورو بولوگنینی نیز مقابل کلودیا کاردیناله قرار گرفت.
او در طی دهه ۱۹۷۰و ۱۹۸۰ در فیلم های اکشن و اکشن-کمدی بازی کرد و بیشتر به سراغ فیلم های گانگستری The Burglars, The Man From Acapulco, و Hold-Up رفت که بعدها با بازی بیل ماری در Quick Change بازسازی شد. ژان پل بلموندو همواره بدلکاری هایش را خود انجام می داد و به این خاطر نیز بازیگری متمایز بود. او هم دوره ای آلن دلون و از دوستان نزدیک این ستاره فرانسوی بود که در فیلم Borsalino نیز با او همبازی شد.
در سال ۱۹۹۵ بود که بلموندو در فیلم سه ساعت Les Misérables ساخته کلود للشو بازی کرد، فیلمی که داستان آن در دوران جنگ جهانی دوم رخ می دهد و با رمان مشهور ویکتور هوگو ارتباط دارد. بلموندو که نماد جذابیت مردانه در جهان بود مدتی با الودی کنستانتین زندگی کرد و بعد از آن با ستاره سینمای سوییس و بازیگر سابق فیلم جیمز باند، اورسولا آندرس، وارد رابطه شد. در ادامه بلموندو مدتی با لورا آنتونلی بازیگر ایتالیایی و در ادامه با رقصنده برزیلی، ماریا کارلوس سوتو مایور، رابطه داشت و از این روابط صاحب سه فرزند شد. در دهه ۶۰ زندگی اش، بلموندو با یک رقصنده ۲۴ ساله به نام نتی تاردیول آشنا شد و در نهایت در سال ۲۰۰۲ با او ازدواج کرد. یک سال بعد و در حالی که بلموندو ۷۰ ساله بود، تاردیول چهارمین فرزند بلموندو را به دنیا آورد.
بدون نظر