کالین پاول (Colin Powell) اولین وزیر امور خارجه سیاهپوست که نقش مهمی در شکل دادن به سیاست های خارجی ایالات متحده در دوران روسای جمهور متعدد داشت، صبح امروز در سن ۸۶ سالگی و در اثر ابتلا به کرونا درگذشت. این شخصیت باتجربه و باسابقه پنتاگون که در جنگ ویتنام نیز خدمت کرده بود و در ادامه به ریاست کارکنان کاخ سفید نیز رسید، هر دو دوز واکسن کرونای خود را دریافت کرده بود اما به گفته خانواده اش به دلیل عوارض ناشی از ابتلا به کرونا در مرکز درمانی والتر رید در بالتیمور درگذشت. کالین پاول که یک ژنرال چهار ستاره بازنشسته بود از بیماری پارکینسون نیز رنج می برد.
پاول که همسری به نام آلما و سه فرزند دارد بعد از به دنیا آمدن در یک خانواده مهاجر جاماییکایی تبار در منطقه هارلم توانست پله های ترقی را در ارتش ایالات متحده طی کند. لازم به ذکر است که همسر پاول نیز به شدت به کرونا مبتلا شده اما به درمان واکنش مثبتی نشان داده بود. خانواده کالین پاول در بیانیه ای که در فیسبوک منتشر شد به مرگ وزیر خارجه سابق ایالات متحده اشاره کردند اما به این موضوع اشاره نکردند که آیا وی دوز تقویتی واکسن کرونا را دریافت کرده بود یا خیر. همچنین اینکه کالین پاول چه زمانی به کرونا مبتلا شده و چه مدت بستری بود نیز مشخص نیست اما این ژنرال بازنشسته ارتش ایالات متحده از قبل به سرطان خون مبتلا شده بود که باعث می شد بدن او نتواند با عفونت های ویروسی مقابله کند.
در بیانیه خانواده کالین پاول چنین آمده است: «ژنرال کالین ال. پاول، وزیر امور خارجه و رییس کارکنان سابق ایالات متحده، امروز صبح به دلیل عوارض ناشی از کووید درگذشت. او به طور کامل واکسینه شده بود. می خواهیم از پرسنل درمانی مرکز درمانی ملی والتر رید به خاطر رفتار مهربانانه شان تشکر کنیم. ما یک شوهر، پدر و پدربزرگ شناخته شده و مهربان و یک شهروند بزرگ را از دست دادیم». ژنرال کالین پاول در دولت های جمهوری خواه متعددی حضور داشت که از آن جمله می توان به دولت های رونالد ریگان، جرج دبلیو بوش پدر و جرج دبلیو بوش پسر اشاره کرد. جرج و لارا بوش، رییس جمهور و بانوی اول سابق ایالات متحده اعلام کرده اند که از شنیدن خبر فوت پاول «به شدت غمگین» شده اند. در دوران زمامداری بوش، پاول از حمله به عراق در سال ۲۰۰۳ حمایت کرده و نقش مهمی در مبارزه با گروه های القاعده و طالبان در دوران پس از یازده سپتامبر داشت.
این ژنرال چهار ستاره اولین وزیر امور خارجه سیاهپوست ایالات متحده بوده و تا به امروز تنها سیاهپوستی است که ریاست کارکنان کاخ سفید را در دولت های ایالات متحده بر عهده داشته است. پاول در دوران بیل کلینتون و نیمی از دوران جرج بوش پدر نیز ریاست کارکنان کاخ سفید را عهده دار شده بود. علیرغم اینکه پاول در تمام دوران زندگی اش یک جمهوری خواه بود اما در ژوئن ۲۰۲۰ اعلام کرد که می خواهد به جو بایدن رأی دهد زیرا به باور او دونالد ترامپ از قانون اساسی تخطی کرده و وی را متهم کرد که به هر کسی که جرأت مخالفت کردن با او را دارد، توهین می کند. دونالد ترامپ نیز در واکنش به این صحبت های پاول گفته بود: «پاول، یک کله شق واقعی که بیشترین مسئولیت را در گرفتار کردن ما در جنگ های فاجعه بار خاورمیانه داشت، اخیراً اعلام کرده است که به یک کله شق دیگر رأی می دهد، جو بایدن خوابالو».
کالین پاول در ۵ آوریل ۱۹۳۷ در یک خانواده مهاجر جاماییکایی در نیویورک سیتی به دنیا آمد و در برانکس جنویب بزرگ شد. او در ابتدا در قالب یک برنامه آموزشی افسران رزرو در دوران دانشگاه به ارتش پیوسته و بعد از فارغ التحصیلی در سال ۱۹۵۸ به عنوان افسر وارد ارتش شد و برای خدمت به آلمان غربی رفت. او دو بار به ویتنام اعزام شد؛ یک بار به عنوان یکی از هزاران مشاور نظامی جان اف کندی در سال ۶۳-۱۹۶۲ و بار دیگر در سال ۶۹-۱۹۶۸ برای بررسی کشتار می لای. ژنرال کالین پاول مدال قلب ارغوانی را به خاطر فعالیت هایش در ویتنام دریافت کرد اما به خاطر لحن گزارشش از کشتار می لای مورد انتقاد قرار گرفت که در آن مدعی شده بود هیچ اشتباهی در این ماجرا صورت نگرفته است.
پس از جنگ ویتنام، کالین پاول در دوران رونالد ریگان سمت مشاور امنیت ملی او را بر عهده داشته و در دوران جرج دبلیو بوش پدر و بیل کلینتون از سال ۹۳-۱۹۸۶ نقش رییس کارکنان کاخ سفید را بر عهده داشت. تجربیات او در ویتنام در جوانی باعث شد وی دکترینی خاص موسوم به «دکترین پاول» را توسعه دهد که بر اساس آن اگر ایالات متحده قرار بود در یک درگیری نظامی خارجی دخالت کند، باید بر اساس اهداف سیاسی شفاف مقادیر زیادی نیروی نظامی وارد این درگیری کند. برای بسیاری از مردم آمریکا، کالین پاول چهره جنگ اول خلیج فارس علیه صدام حسین در سال ۱۹۹۱ بود. او در ابتدا نسبت به حمله به عراق مردد بود اما بدنبال حملات برق آسا علیه صدام و بیرون راندن نیروهای رییس جمهور سابق عراق از کویت، به شهرت قابل توجهی دست یافت، به طوری که مدتی از او به عنوان نامزد اصلی جمهوری خواهان برای انتخابات آینده آن زمان ریاست جمهوری یاد می شد.
بعد از بازنشستگی از ارتش در سال ۱۹۹۳ به کارهای مدنی پرداخت تا در هنگام جرج دبلیو بوش پسر به عنوان شصت و پنجمین وزیر امور خارجه ایالات متحده سوگند یاد کرد. او تا پایان عمر از دفاع خود از جنگ عراق دفاع کرده و مدعی شد قدرت لازم برای مخالفت با تصمیم رییس جمهور وقت در این زمینه را نداشته است. او در سال ۱۹۶۲ با آلما ازدواج کرد و حاصل این ازدواج سه فرزند به نام های مایکل، لیندا و آن ماری است.
بدون نظر