جشن تولد ۳۸ سالگی مرحومه آزاده نامداری در قطعه هنرمندان بهشت زهرا تهران بر سر مزار وی برگزار شد.
آزاده نامداری، مجری و تهیه کننده ی برنامه های تلویزیونی، متولد ۹ آذر ۱۳۶۳ در کرمانشاه بود. او از ۱۹ سالگی با اجرا در شبکه ی استانی کرمانشاه وارد تلویزیون شد و در سال ۱۳۸۴ با اجرا در برنامه «تازه ها» در سیمای خانواده به شهرت رسید.
آزاده نامداری در سال ۱۳۹۴ با سجاد عبادی ازدواج کرد و در مهر ۱۳۹۵ خبر از به دنیا آمدن دخترش به نام گندم داد.
آزاده نامداری پس از ۱۲ سال فعالیت در سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به طور غیررسمی ممنوع التصویر شد و در ۷ فروردین ۱۴۰۰، خبر درگذشت او منتشر شد. پیکر وی در ۹ فروردین ۱۴۰۰ در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
حالا اولین جشن تولد آزاده نامداری بعد از درگذشت او، توسط خانواده و دوستدارانش بر سر مزارش برگزار شده است.
نیما کرمی، مجری مشهور تلویزیون و همسرش، زینب زارع، نیز در این مراسم حضور داشتند.
این جشن تولد با همان کیکی برگزار شد که نامداری آخرین تولد خود را پیش از مرگش جشن گرفته بود.
همچنین خانواده ی آزاده نامداری به مناسبت تولد وی درخت نخلی در قطعه ی هنرمندان کاشتند.
شقایق دهقان، بازیگر مشهور، نیز به مناسب تولد آزاده نامداری دلنوشته ای برای او در اینستاگرام خود منتشر کرده است.
دهقان در این پست نوشت:
من آزاده را دوست داشتم ،خیلى هم دوستش داشتم، رفیقم بود. همیشه ى خدا هم نگرانش بودم، همه ى آن ها که دوستش داشتند همیشه ى خدا نگرانش بودند بس که بى قرار بود و عجیب بود و عجول بود، دیرش شده بود و روى زمین بند نبود و مُدام گیجمان میکرد،نشان به همان نشانى که عید را به همه ى مان تبریک گفت، سال خوبى آرزو کرد، وعده ى دیدارِ به زودى داد، پُر از عشق به زندگى و سرشار از حال خوش برایمان بوسه فرستاد ، گوشیش را به شارژ زد، براى یک چُرت نیم روزى چشمانش را بست و رفت که رفت…
_براى اولین سالروزِ تولدِ بى حضورِ جسمانىِ شیرین دلبرک همیشه بى قرارم و براى همه ى روزهاى دیگر از خدواند براى پدر و مادر شریف و نجیبش، براى نازنین خواهرک غمگینش و براى همسر وفادار دلشکسته اش آرزوى صبرى هم اندازه ى غمشان دارم.
_عزیزانم اگر هنوز کدورتى از عزیز ازدست رفته ام هست به ما که سخت دلشکسته و دلتنگش هستیم ببخشایید.
_از همه ى عزیزانم که اعتقادات پاک مذهبى دارند تقاضا دارم روح آزاده ى من را از قرائت فاتحه و ذکر صلوات بى نصیب نگذارند.
و از آنهایى که مثل من گاهى با زبان موسیقى و شعر متصل میشوند تقاضا دارم این بیت را که خیلى دوست میداشت همراه من به یادش بخوانند که؛
برعکس میگردم طواف خانه ات را
دیوانه ها آدم به آدم فرق دارند
بدون نظر