بارش شهابی جوزایی سال ۲۰۲۱ از راه رسیده و فرصت تماشای آن را نباید از دست داد.
بارش شهابی جوزایی یکی از مهم ترین بارش های شهابی سالانه است و امسال نیز امروز و فردا، دوشنبه و سه شنبه ۲۲ و ۲۳ آذر ماه، به اوج خود خواهد رسید. فرقی نمی کند کجای کره زمین باشیم، اروپا، آمریکای شمالی، آسیا یا استرالیا؛ اگر به اندازه ی کافی خوش شانس باشیم و نور ماه زیاد نباشد و آسمان هم صاف باشد، می توانیم این بارش شهابی را در شب های اوجش تماشا کنیم.
بارش شهابی جوزایی چیست؟
بارش شهابی جوزایی یکی از آخرین بارش های شهابی بزرگ سال ۲۰۲۱ است و معمولاً می شود روی دیدنش حساب باز کرد.
شهاب ها ذرات باقیمانده از اجرام کیهانی هستند که با سرعت حداکثر ۷۰ کیلومتر بر ثانیه وارد جو زمین می شوند و در این حین تبخیر می شوند و باریکه هایی از نور می سازند که ما به آن ها شهاب می گوییم. شهاب ها بسیار درخشان و نسبتاً سریع هستند و از رنگ های مختلفی، عمدتاً سفید تشکیل شده اند. یک دلیل رنگارنگ بودن شهاب ها وجود مقادیر اندکی فلز همچون سدیم و کلسیم در این ذرات است، یعنی مانند همان چیزی که در آتش بازی های رنگارنگ وجود دارد.
بارش شهابی جوزایی در زمان اوج خود در هر ساعت بیش از ۱۰۰ شهاب تولید می کند، گرچه به دلیل آلودگی های نوری و دیگر عوامل، در عمل، تعداد شهاب بسیار کمتری برای ما قابل مشاهده است.
گرچه اینطور به نظر می رسد که بارش شهابی جوزایی از حوالی ستاره ی کاستور یا همان سرپیشین در صورت فلکی دوپیکر سرچشمه می گیرد، اما منشأ اصلی آن زنجیره ای از ذرات باقی مانده از سیارک فایتون ۳۲۰۰ است. به همین دلیل بارش شهابی جوزایی یکی از معدود بارش های شهابی بزرگی محسوب می شود که سرمنشأ آن ها یک دنباله دار نیست.
حقایقی درباره بارش شهابی جوزایی
بارش های شهابی جوزایی و ربعی تنها بارش های شهابی بزرگی هستند که منشأ آن ها یک دنباله دار نیست.
باریکه های زیبایی که در آسمان شب می بینیم می توانند از ذراتی به کوچکی یک دانه شن به وجود آمده باشند.
بارش شهابی جوزایی اولین بار در سال ۱۸۶۲ مشاهده شد و نسبت به دیگر بارش های شهابی، همچون برساوشی و اسدی، از قدمت بسیار کمتری برخوردار است.
تصور بر این است که شدت این بارش شهابی هر ساله افزایش می یابد.
بارش شهابی جوزایی را چگونه می توان مشاهده کرد؟
بارش شهابی جوزایی یکی از فعال ترین بارش های شهابی سال و در برخی سال ها شدیدترین آن ها است، به طوری که تعداد شهاب های آن در زمان اوجش به حدود ۱۰۰ عدد در ساعت می رسد. این بارش شهابی بزرگ فعالیت خوبی پیش از نیمه شب دارد.
تماشای بارش شهابی هم مانند هر پدیده ی نجومی دیگری نیازمند صبر و حوصله است، پس بهتر است برای مدت زمانی که قرار است در فضای آزاد سپری کنید، یک صندلی راحت به همراه و لباس گرم به تن داشته باشید. بارش شهابی با چشم غیر مسلح قابل مشاهده است، بنابراین نیازی به دوربین چشمی یا تلسکوپ ندارید. گرچه باید اجازه دهید تا چشمانتان به تاریکی عادت کند.
بهتر است مستقیم به سرچشمه ی شهاب ها نگاه نکنید چون اینگونه شهاب کمتری را می توانید ببینید. به جای آن اگر فقط به قسمت تاریک آسمان نگاه کنید احتمالش بیشتر است که شهاب های بلندتری ببینید.
بهترین جا برای تماشای بارش شهابی جوزایی کجا است؟
مکان امنی به دور از نورهای خیابانی و دیگر منابع آلودگی نوری پیدا کنید. شهاب ها در همه ی بخش های آسمان قابل مشاهده هستند. اما اگر مسیر حرکت شهاب ها را دنبال کنید، به نظر می آید که از صورت فلکی دوپیکر سرچشمه می گیرند.
بدون نظر