بیژن بیرنگ کارگردان و تهیه کننده مشهور صدا و سیما که برخی از سریال های نوستالژیک تاریخ تلویزیون مانند «خانه سبز» و «همسران» را در کارنامه دارد، بار دیگر خبرساز شده و از ساخت این سریال ها اظهار پشیمانی کرده است. بیرنگ در اظهارنظرهایی تامل برانگیز در این باره گفته است: « به نظرم اشتباه بزرگی در این سالها کردیم که سعی کردیم فضای مثبت اندیشی باشد، سعی کردیم به مردم امید بدهیم، سعی کردیم بگوییم همه چی درست میشود، جنگ تمام میشود و کشور را یک خانه سبز دیدیم و در «دنیای شیرین دریا» یک دختر را دیدیم که میتواند بسازد و بعد بابت همین «دنیای شیرین دریا» تنبیه شدیم که آخر سریال همه فریاد زدند ایران میسازیمت و جرم این بود مگه ایران ساخته نشده؟ برای چی میخواهید بسازید؟ اما ساختن از نظر ما هیچ وقت تمام نمیشود».
بیژن بیرنگ در بخشی دیگر از صحبت هایش می گوید: «من خیلی ناراحتم از اینکه «خانه سبز» ساختم. ناراحتم و بابت تمام سریالهایم میخواهم عذرخواهی کنم. چون به مردم امید واهی دادیم که یک خانه میتواند سبز باشد و آدم ها میتوانند به شعور و فهم برسند و همان موقع که این حرفها را میزدیم یقین دارم یک عده به ریش ما میخندیدند و داشتند چمدانهایشان را پر می کردند که از این مملکت بروند».
این کارگردان و تهیه کننده سرشناس که مدت هاست کاری از او دیده نمی شود در مورد علت کم کار شدنش می گوید: «کاش این جنسی کار نمیکردیم، کاش واقعی تر کار میکردیم چون شرایطش بود و میگفتیم مواظب جیب و مملکتتان باشید. شاید در آن دوره ما خیلی هپروتی بودیم. چه فایدهایی داشت این مثبت اندیشی؟! مثبت اندیشی یعنی ماله بکشیم به همه چی؟ امروز دوستان ما دارند ماله میکشند و شرایط را توجیه میکنند. قبح خیلی چیزها را از بین میبرند و نسلی را به وجود میآورند که بزه و دزدی و به فکر مردم نبودن یک چیز خیلی طبیعیه برایشان. دوره ما گذشته چون ما نمیتوانیم این جنسی کار کنیم».
چقدر گزارشگره ………..
درسته ممظورش مملکته دروغ و حقه هست
چرت و پرت گفته، اولا اون سریال ها همچین کارهای شاخ و ماندگاری نبودن ، ضمنا توو اون سریال ها جز حرف ها و حرکات ابتدایی و روزمره چیز دیگه ای نبود که به قول ایشون مثبت اندیشی کرده باشن . کسی که مسائل رو سیاه و یا سفید مطلق میبینه ، مطمئنا از درک پایینی برخورداره و حرفاش قابل اعتنا نیستن.
اون دوره سریال های با تم بدبینی هم زیاد ساخته میشد که روایتگر کشمکش های خانوادگی بودند مثل پدرسالار، در پناه تو، نرگس و غیره. در نتیجه کمبود فیلم یا سریالی که منفی نگری کنه وجود نداشت و این سریال های مثبت اندیش هم صرفا در چنین فضایی می تونستند رشد کنند (به دلیل نبود رقیب و بازار). وقتی همه سیب زمینی می کارند شما اگر پیاز بکارید برد کردید، اگر قرار باشه شما هم سیب زمینی بکارید محصول شما زیاد دیده نمیشه. پیدا کردن بازار جدید و زمینه یا ژانری که کار نشده باشه خودش یکی از رموز موفقیت هست. کاری به اینکه این زمینه جدید از نظر اخلاقی درست هست یا غلط ندارم، صحبت اینه که اگه ایشون هم مثلا خانه سبز را خانه قهوه ای می کرد و همه کشمکش داشتند میشد مثل پدرسالار و شاید کسی به خاطر نمیاوردش. اگر خیلی کارهای مهرام مدیری هم نوستالژیک شده به دلیل همین متفاوت بودن نسبت به سبک های موجود بود، فارغ از اینکه روایت های اونها چه اثر مثبت یا منفی روی جامعه داشته. همونطور که جامعه همه جور آدمی نیاز داره از پرستار گرفته تا معلم و کارمند، هر فیلم و سریالی هم کارکرد خودش را داره و قرار نیست تمام مشکلات بشری را حل کنه.