آرمان درویش ، بازیگر مشهور سریال ملکه گدایان ، از کودک سخت و فقیرانه ی خود پرده برداشت.
درویش در مصاحبه ی جدید خود با برنامه اینترنتی تی وی پلاس از زندگی پرفراز و نشیب خود گفته است، از فقر شدیدی که خانواده اش در آن به سر می برد و از اینکه برای تأمین مایحتاج زندگی از کودکی مجبور به کار بود.
آرمان درویش می گوید در شهرستان محروم الشتر در استان لرستان به دنیا آمد که حتی از گاز برخوردار نبود و به همین دلیل مجبور بودند از صبح زود در صف نفت بایستند. او و دو برادر و مادرش در اتاقی در خانه ی نیمه کاره ای زندگی می کردند که حتی در نداشت چون پول تکمیل خانه را نداشتند. در نوجوانی در یک مرغداری در خارج شهر مشغول کار شد و چون در همانجا هم زندگی می کرد برای رفتن به مدرسه مجبور بود هر روز صبح زود با مینی بوس خود را به شهر برساند. در آنجا دستمزد ناچیزی دریافت می کرد که تنها در حد رفع مایحتاج اولیه ی زندگی بود.
بازیگر سریال ملکه گدایان همچنین در پاسخ به پرسشی درباره ی سخت ترین روزهای زندگی اش در دوران کودکی به ذکر دو خاطره از آن روزها می پردازد. او از تلاش نافرجام مادرش برای فروختن جاروبرقی خانه برای تأمین هزینه های زندگی شان می گوید و از ساندویچی که قرار بود به همراه مادرش آن را بخورد چون پول خرید دو ساندویچ را نداشتند اما او از گرسنگی زیاد سهواً تمام ساندویچ را به تنهایی می خورد و شرمندگی اش با او می ماند.
او می گوید حتی خوردن ساندیس های قدیمی در کودکی برایش حسرت شده بود.
آرمان درویش همچنین تعریف می کند چون زمانی در کابینت سازی هم کار کرده بود سال ها بعد چند باری بر حسب تصادف به عنوان مهمان به همان خانه هایی دعوت می شود که زمانی کابینت آن ها را ساخته بود.
درویش می گوید با همه ی این سختی ها به این بخش از زندگی خود افتخار می کند و فردیت خود را از آن دوران می داند.
در ۱۹ سالگی اما ورق زندگی این بازیگر یکباره برمی گردد.
در آن زمان آرمان درویش هنوز در مرغداری کار می کرد. یک روز مادرش به همراه یکی از اقوام شان که در سینما طراح صحنه بود به مرغداری می آید. این شخص با دیدن درویش به او می گوید که توانایی بازیگر شدن را در او می بیند اما درویش از این حرف جا می خورد چون با شرایط دشواری که او و امثالش داشتند سینما جایی در زندگی شان نداشت. با این حال او از هر پیشنهادی برای خلاصی از آن مرغداری استقبال می کرد به همین دلیل با فروختن آخرین داشته ی مادرش که دو النگوی قدیمی بود به تهران، نزد همان شخص می رود.
او به درویش می گوید که باید در کلاس های بازیگری امین تارخ شرکت کند، در حالی که درویش حتی اسم امین تارخ را هم تا به آن زمان نشنیده بود. با موافقت تارخ با پرداخت قسطی هزینه های کلاس، آموزش را شروع می کند اما پس از چند جلسه در کنار دیگر شرکت کنندگان کلاس احساس غریبی می کند و حس می کند به آن فضا تعلق ندارد. با این حال به بی سوادی خود پی می برد و همزمان با کار در تهران تحصیل را پی می گیرد تا بالاخره در رشته ی کارگردانی وارد دانشگاه می شود و نوشتن را نیز شروع می کند. او همچنان به کار در مشاغل مختلف از آکواریوم فروشی گرفته تا کابینت سازی ادامه می دهد تا موفق می شود برادر کوچک تر خود و مادرش را به تهران آورد (برادر بزرگ تر درویش سال ها قبل از دنیا رفته بود). پس از آن به واسطه ی آشنایی با محمد هادی کریمی، فیلمساز، پایش به دنیای سینما باز می شود.
آرمان درویش متولد سال ۶۶ در لرستان است. او در دو رشته ی کارگردانی و ادبیات نمایشی در دانشگاه سوره به تحصیل پرداخت. پس از مدت کوتاهی شرکت در کلاس های بازیگری امین تارخ، به نوشتن فیلمنامه و ساخت فیلم کوتاه و نوشتن مقالات سینمایی در مطبوعات مشغول شد.
در سال ۹۴ با فیلم سینمایی «چهارشنبه» به کارگردانی سروش محمدزاده رسماً پا به دنیای بازیگری گذاشت. پس از آن در چند فیلم سینمایی دیگر نیز نقش آفرینی کرد. اما در سال ۹۹ با سریال شبکه نمایش خانگی «ملکه گدایان» بود که به شهرت رسید و به چهره ای شناخته بدل شد.
شباهت چهره ی آرمان درویش با امیر حسین آرمان، دیگر بازیگر مشهور نیز همواره مورد توجه مخاطبان بوده است.
الشتر لرستان ،همدان الشتر ندارد
الشتر از شهرای لرستانه نه همدان
در ۳۰ کیلومتری خرم اباد که لک زبان هستن
احسنت بر همت شما. آقای درویش برایتان بهترینها را از خدا میخواهم
????بی شک از بهترین ها بودید و هستید.منتظردرخشش بی انتهایتان هستیم.
اقای درویش جذابتر و تو دل برو تر از اقای امیرحسین ارمان هستش.