رحمان گلزار شبستری، سرمایه گذار و سازنده ی شهرک اکباتان تهران، روز گذشته در ۹۲ سالگی در فلوریدای امریکا درگذشت. او پس از فارغ التحصیلی از دارالفنون به خاطر علاقه زیادی که به معماری داشت، در آزمون ورودی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران شرکت کرد و قبول شد.
گلزار شبستری پس از فراغت از تحصیل وارد ساختمان سازی شد. وی به طور حرفه ای از سال ۱۳۳۲ به کار مهندسی و معماری مشغول بود. برجسته ترین اثر وی ساخت شهرک اکباتان تهران است که بنا به گفته ها بزرگ ترین شهرک مسکونی ایران و خاور میانه است. وی ساخت این شهرک را از سال ۱۳۴۵ آغاز نمود.
گلزار شبستری درباره ی طراحی و ساخت این شهرک می گوید: «شوربختانه بعضی ها شایعه کردند که من در اکباتان الگوبرداری کردم. اما به هیچ وجه چنین نبوده؛ چیزی که در مورد اکباتان برای من باعث افتخار معماری مملکت ماست، این است که اکباتان اولین شهرک و مجموعه ساختمانی در دنیاست که صد درصد ساختمان است و صد درصد فضای سبز. ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار متر مربع ساختمان و ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار متر مربع فضای سبز در اکباتان وجود دارد. این ایده کاملاً خلاقانه بود. این چیزی است که در دنیا راجع به آن صحبت می‌کنند.»
وی در مورد برخی شایعات که در مورد این شهرک مطرح می شد، می گوید: «یکی از شایعات بد در مورد اکباتان که آن موقع خیلی به گوشم می رسید این بود که به دلیل این که این شهرک در ورودی شهر تهران است و آن طرف به سمت کرج، کارخانه های صنعتی فعال هستند، دود و هوای آلوده وارد اکباتان می شود. این در حالی بود که من اکباتان را طوری طراحی کردم که فضای خالی زیر برج ها این هوا را رد می کند و هوای آلوده در شهرک نمی ماند. شهرک اکباتان همان طور که می بینید، روی ستون بنا شده است.»
شهرک اکباتان در زمینی به مساحت ۵.۹۴ کیلومتر مربع ساخته شده و به سبب بهره مندی از مراکز رفاهی متعدد همچون مرکز خرید، مجموعه های ورزشی و آموزشی و… بخش عمده ی نیازمندی های ساکنین در خود شهرک برآورده می شود. عمر مفید این شهرک به خاطر رعایت استانداردهای بالای معماری و شهرسازی حدود سیصد سال برآورد شده است.
در بهمن ماه ۱۳۹۵، اتاق بازرگانی ایران جشنی را به مناسبت ۱۳۳ سالگی تاسیس خود برگزار کرد و از برخی کارآفرینان تجلیل به عمل آورد که در این مراسم رحمان گلزار شبستری نیز نشان یادبود مراسم را به صورت غیرحضوری دریافت کرد.
واقعا شهرک اکباتان از لحاظ استحکام، فضای سبز، نقشه واحدها، تاسیسات، متریال و تجهیزات داخل واحدها و امکانات محیطی از قبیل پاساژ و مدرسه با توجه به زمان ساختش نمونه است. حتی بعد از چهل و چند سال و نگهداری نامناسب و فرسوده شدن تاسیسات بازهم از خیلی از شهرک سازیهای انبوه مثل مسکن مهر بهتره. شاید تنها نقطه ضعف مهمش کم بودن پارکینگ مسقف هست که احتمالا اون زمان تصوری از این تعداد ماشین نداشتند.
و این شهرک برا قشر کارگر جامعه بود نه مثلا بالاشهر نشین.
ما یکی رو میشناختیم پدر ش تو اکباتان بودقسطی خریده بود از همون اول پروژه که قبل انقلاب بود. کارگر بود و قسط میداد. چند سال تا بعد جنگ قسطش طول کشید. اما پدر طرف کارگر بود. یه بار خونشون رفتیم عجب اپارتمانی بود. خداشاهده اصلا احساس نمیکردی اپارتمانه. انگار خونه هست. سیستم فاضلاب و تهویه هواش خیلی خفن بود. نمیدونم چطوری بود چون تخصصشو ندارم.
کاشی هاش هنوز از زمان قبل انقلاب. حتی سیمان بین کاشیها خراب نشده بود. پدر طرف میگفت اصلا خرج نکرده تو این ۵۰ سال. فقط درب اپارتمونو عوض کردن با پنجره ها.
و کاغذ دیواری کردن که تزئینی هست تا خرج اوستا بنا.
چند سال پیش فروختن. و بدونه هیچ قرض و قوله ایی با پول همین اپارتمان ۳ تا اپارتمان تو چیتگر خریدن. طرف عروسی کرد تو یکی از اپارتماناست. یکی دیگه برا اون یکی پسرشه. یه اپارتمان برا پدره با همسرش.
واقعا شهرک اکباتان از لحاظ استحکام، فضای سبز، نقشه واحدها، تاسیسات، متریال و تجهیزات داخل واحدها و امکانات محیطی از قبیل پاساژ و مدرسه با توجه به زمان ساختش نمونه است. حتی بعد از چهل و چند سال و نگهداری نامناسب و فرسوده شدن تاسیسات بازهم از خیلی از شهرک سازیهای انبوه مثل مسکن مهر بهتره. شاید تنها نقطه ضعف مهمش کم بودن پارکینگ مسقف هست که احتمالا اون زمان تصوری از این تعداد ماشین نداشتند.
و این شهرک برا قشر کارگر جامعه بود نه مثلا بالاشهر نشین.
ما یکی رو میشناختیم پدر ش تو اکباتان بودقسطی خریده بود از همون اول پروژه که قبل انقلاب بود. کارگر بود و قسط میداد. چند سال تا بعد جنگ قسطش طول کشید. اما پدر طرف کارگر بود. یه بار خونشون رفتیم عجب اپارتمانی بود. خداشاهده اصلا احساس نمیکردی اپارتمانه. انگار خونه هست. سیستم فاضلاب و تهویه هواش خیلی خفن بود. نمیدونم چطوری بود چون تخصصشو ندارم.
کاشی هاش هنوز از زمان قبل انقلاب. حتی سیمان بین کاشیها خراب نشده بود. پدر طرف میگفت اصلا خرج نکرده تو این ۵۰ سال. فقط درب اپارتمونو عوض کردن با پنجره ها.
و کاغذ دیواری کردن که تزئینی هست تا خرج اوستا بنا.
چند سال پیش فروختن. و بدونه هیچ قرض و قوله ایی با پول همین اپارتمان ۳ تا اپارتمان تو چیتگر خریدن. طرف عروسی کرد تو یکی از اپارتماناست. یکی دیگه برا اون یکی پسرشه. یه اپارتمان برا پدره با همسرش.