چرا کویت به عنوان یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان تا چندی دیگر قابل سکونت نیست؟

انتظار برای سوار شدن به اتوبوس در ایتسگاه مالیه در شهر کویت در فصل تابستان می تواند بسیار غیرقابل تحمل باشد. حدود دو سوم اتوبوس های کویت از این ایستگاه می گذرند و برنامه ریزی ها غیرقابل اعتماد هستند. ترافیک بسیار سنگین باعث می شود که دود زیادی از اگزوز این ماشین ها به هوا برود. سایبان های کوچک تنها تعداد کمی از افراد را می توانند از گزند آفتاب دور نگه دارند، آن هم اگر به هم بچسبند. در نهایت خیلی ها مجبور می شوند زیر آفتاب بایستند و گاهی اوقات مجبور می شوند از چتر استفاده کنند.

تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی در سراسر جهان با رکوردشکنی افزایش دما همراه بوده اما کویت به عنوان یکی از گرم ترین کشورهای جهان و یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان که از تولید کنندگان اصلی نفت است بیش از هر کشور دیگری این افزایش دما را احساس می کند به طوری که تا چند سال دیگر امکان زندگی در آن وجود ندارد. در سال ۲۰۱۶، دماسنج ها دمای ۵۴ درجه سانتیگراد را در کویت به ثبت رساندند که بالاترین دمای ثبت شده روی زمین در ۷۶ سال گذشته بود. سال گذشته برای اولین بار در تاریخ، دمای هوا در ماه ژوئن و هفته ها پیش از گرم ترین روزهای سال در این کشور، دمای ۵۰ درجه سانتیگراد به ثبت رسیده بود.

بدین ترتیب محققان پیش بینی کرده اند که بخش های زیادی از کشور کویت از سال ۲۰۷۱ تا ۲۱۰۰ بیش از ۴.۵ درجه سانتیگراد گرم تر خواهند شد و بدین ترتیب این بخش ها از یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان غیرقابل سکونت خواهد بود. برای حیات وحش نیز این افزایش دما قابل تحمل نیست. در ماه های گرم تابستان دیدن پرندگان مرده روی سقف خانه کویتی ها اتفاقی معمولی است و کسی را متعجب نمی کند، پرندگانی که علت مرگ آن ها ناتوانی در پیدا کردن سایه یا تشنگی است. گربه های بسیاری توسط مردم به مراکز دامپزشکی برده می شوند که به خاطر گرمای شدید و کمبود آب در آستانه مرگ قرار دارند. حتی روباه های وحشی نیز در حال رها کردن بیابانی هستند که دیگر بارانی در آن نباریده و به فضاهای سبز اندک باقیمانده در شهر پناه می برند، جایی که این روباه ها کشته می شوند.

تامارا قبازرد، یک دامپزشک کویتی است که در این باره می گوید: «به همین دلیل است که هر ساله شاهد حیات وحش کمتر و کمتری در کویت هستیم زیرا بسیاری از آن ها در تغییر فصل ها زنده نمی مانند سال گذشته، سه یا چهار روز در اواخر ماه جولای داشتیم که به شدت مرطوب و داغ بود و حتی بیرون رفتن از خانه نیز دشوار بود و بادی هم وجود نداشت. بسیاری از حیوانات دچار مشکلات تنفسی شده اند». برخلاف کشورهایی مانند برزیل و بنگلادش که مشکلات تغییرات اقلیمی بر جمعیت بیش از حد و گستردگی فقر در آن ها افزوده است، کویت چهارمین کشور در زمینه بیشترین میزان تولید نفت در کشورهای عضو اوپک است. این کشور سومین کشور ثروتمند پادشاهی در جهان بوده و تنها ۴.۵ میلیون نفر جمعیت دارد و مشکل این کشور نداشتن منابع برای کاهش گازهای گلخانه ای و سازگاری با گرمایش جهانی نیست، بلکه مشکل بی تفاوتی سیاستمداران در این کشور به مسئله گرم شدن بی سابقه اقلیم این کشور است.

همسایگان کویت اما با شرایطی مشابه، تلاش های بیشتری برای مقابله با افزایش دمای هوا و تغییرات اقلیمی انجام می دهند. عربستان سعودی سال گذشته اعلام کرده است که می خواهد تا سال ۲۰۶۰ میزان تولید گازهای گلخانه ای را به صفر برساند و امارات متحده عربی سال ۲۰۵۰ را برای رسیدن به این هدف تعیین کرده است. این کشورها علیرغم اینکه همچنان از بزرگ ترین تولید کنندگان سوخت های فسیلی هستند اما تلاش دارند اقتصادشان را تنوع بخشیده و در انرژی های تجدید پذیر و پاک سرمایه گذاری کنند. این در حالی است که کویت اعلام کرده تا سال ۲۰۳۵ تنها ۷.۴ درصد از تولید گازهای گلخانه ای در این کشور را کاهش خواهد داد.