نرجس سلیمانی ارشدترین فرزند شهید حاج قاسم سلیمانی است که به عنوان عضو شورای شهر تهران است که نامزدی اش برای شورای شهر تهران نیز با جنجال هایی همراه بود. فرزند ارشد حاج قاسم سلیمانی در برنامه فرمانده از رادیو مقاومت در مورد پدرش گفته است. یکی از اولین سوالاتی که نرجس سلیمانی در مورد حاج قاسم به آن پاسخ داد، موضوع جانباز شدن پدرش بود. وی در پاسخ به اینکه جراحت صورت و دست پدرش در زمان جنگ ایجاد شده یا حملات تروریستی پس از آن، گفته است: « در حملات تروریستی نه، اما در جنگ چندین بار آسیب دیدند و یادم هست آن موقع در اهواز در هتلی به همراه خانواده های ارتش و سپاه زندگی می کردیم. یک روز پدرم به اتاق آمد در حالی که از صورتشان خون می آمد، سریع به حمام رفتند و ترکش سطحی که روی صورت و گونه شان بود را در حمام از صورتشان خارج کردند. دخترم می گوید هیچ کسی ندیدم که قلبی روی صورتش باشد به غیر از بابا حاجی. چون جای آن ترکش روی صورتشان مانده بود».
دختر سردار سلیمانی در مورد اینکه پدرش بسیار مهربان و دل نازک بوده می گوید: « ایشان برخلاف شغلی که داشتند بودند. نامه ای دارم که در آن می گویند برخلاف شغلی که دارم خیلی دل نازکم و ما این را می دیدیم. پدرم خیلی مهربان بود و این مهربانی در رفتارشان خیلی آزاد بود و می شد آن را دید. در خانه معتقد به این بودند که بین جمع خانواده باید با صمیمیت و تعامل وجود داشته باشد. روزهای تعطیل معمولا چون تعدادمان زیاد بود پدر غذا را درست می کرد تا به مادرم فشار نیاید و نظر تک تک ما را درباره دست پخت شان می پرسید. انتخاب هایشان برای غذا درست کردن خیلی خاص بود. صبحانه شان تخم مرغی بود که در آن کاکائو یا شکر داشت و خیلی هم دوست داشت که ما آن را دوست داشته باشیم. یا ادویه بیش از حد در استامبولی می زدند. البته که اینها خیلی به چشم نمی آمد و بیشتر اشتیاقشان به نگاه های ما بود».
او در مورد رفتار شهید سلیمانی با خانواده اش در روزهای قبل از شهادتش نیز می گوید :« ایشان برخلاف شغلی که داشتند بودند. نامه ای دارم که در آن می گویند برخلاف شغلی که دارم خیلی دل نازکم و ما این را می دیدیم. پدرم خیلی مهربان بود و این مهربانی در رفتارشان خیلی آزاد بود و می شد آن را دید. در خانه معتقد به این بودند که بین جمع خانواده باید با صمیمیت و تعامل وجود داشته باشد. روزهای تعطیل معمولا چون تعدادمان زیاد بود پدر غذا را درست می کرد تا به مادرم فشار نیاید و نظر تک تک ما را درباره دست پخت شان می پرسید. انتخاب هایشان برای غذا درست کردن خیلی خاص بود. صبحانه شان تخم مرغی بود که در آن کاکائو یا شکر داشت و خیلی هم دوست داشت که ما آن را دوست داشته باشیم. یا ادویه بیش از حد در استامبولی می زدند. البته که اینها خیلی به چشم نمی آمد و بیشتر اشتیاقشان به نگاه های ما بود».
عضو شورای شهر تهران در ادامه می گوید: «اواخر خیلی کم صحبت می کردند و بیشتر نگاه می کردند و همه توجهشان به همه بچه ها بود و انگار می خواستند تصاویر را ضبط کنند. یکی دو هفته قبل از شهادت فقط به ما نگاه می کرد حتی با نوه هایشان بازی نمی‌کرد و فقط نگاهشان می‌کرد. پدرم نوه هایشان را خیلی دوست داشتند و همیشه با آنها بازی می کردند. در روزهای آخر وارد بازی با بچه ها نشدند. ما به طور معمول هر روز با پدرم تلفنی صحبت می کردیم و پدر هر بار تلفن را می گرفت و با نوه هایش هم صحبت می کرد اما دفعه های آخری که با هم صحبت می کردیم وقتی از شیطنت بچه ها می گفتم، می گفتند الله اکبر و حتی نمی خواستند با بچه ها صحبت کنند که به حب دنیایی گرفتار شوند».
نرجس سلیمانی در مورد رابطه پدرش با همسر و دختران خانواده نیز می گوید: «اشدا علی الکفار رحما بینهم در شخصیت سردار سلیمانی وجود داشت. روز زن برای پدرم اهمیت زیادی داشت و یادم هست نوجوان بودم و در بحبوهه پیدا کردن شخصیت حضرت زهرا (س) بودم. وقتی تعطیلات بود یک نفر باید پیش بابا می‌ماند و اغلب من کنارشان می‌ماندم و باهم سیر تحولی زن‌ها در تاریخ را مطالعه می‌کردیم و پدرم به دلیل مشغله‌اش به من می گفتند تو کتاب ها را بخوان و نت برداری کن و من نت‌هایت را می‌خوانم». نرجس در مورد علاقه پدرش به نامه نوشتن نیز چنین می گوید :«هر سال عید نوروز تکلیف خانوادگی داشتیم و پدر دفتری تهیه کرده بودند و از ما می خواستند در آن بنویسیم چه کارهایی در تعطیلات کردیم. در سفر هم که بودند یا در جنگ برای ما می نوشتند. پدرم رسم جالبی داشت و آن هم این بود که اگر می خواستیم به او بدهیم هدیه را قبول نمی کردند اگر یک نامه همراهش نبود. پدرم نامه نوشتن را خیلی دوست داشت و دو سال قبل از شهادت نامه ای را برای مامان تهیه کرده بودند و قابش کرده بوند و آن را به مادرم دادند».
دختر حاج قاسم در مورد اینکه اگر پدرش نظامی نمی شد چه شغلی را برای خود انتخاب می کرد نیز گفته است: «کشاورز می شدند و این شغل را خیلی دوست داشتند. ایشان عشق به پرورش دادن داشت که می تواند هرچه باشد و خداوند این مسیر را برایشان مقدر کرد. خانواده پدری من کشاورز دامدار و از عشایر کرمان بودند. وقتی به روستای قنات ملک می رفتیم اصلا فرصتی پیدا نمی کردند حتی صبحانه یا نهاری با جمع خانواده بخورند. دورشان خیلی شلوغ بود و هر کسی برای پیگیری مشکلاتش به پیش پدرم می آمد. یادم می آید یک لحظه در خانه پدربزرگ دراز کشیدند و گفتند خیلی خسته ام و پدربزرگ گفت خدا را شکر کن که تو می توانی کاری برای مردم انجام دهی. پدرم می گفت این را یادتان باشد و این برای من جرقه ای بود که حتی نباید از مطالبه مردم خسته شوم».
دختر ارشد شهید سلیمانی در مورد ساده زیستی و سادگی سردار نیز می گوید :«پدرم همیشه اصرار داشتند این سر دوشی ها روی دوششان نباشد و می خواستند وقتی مردم ایشان را می بینند ایشان را از خودشان ببینند نه اینکه با رتبه بالاتر. در همان مکان هایی که همه مردم عادی خرید می کردند همانجا می رفتند و خرید می کردند. یکبار دخترم می گفت با بابا حاجی رفته بودیم خرید و همه تعجب کرده بودند که ما برای خرید به آنجا آمدیم». دختر سردار سلیمانی با اشاره به اینکه پدرش همیشه در آرزوی شهادت بوده نیز می گوید :«همیشه یکی از خواسته هایشان این بود که دعا کنید شهید شوم. ما هم همیشه اعتراض می کردیم و می گفت دوست دارید در تصادفی بمیرم یا هواپیمایم سقوط کند؟ حتی در نامه شان خطاب به خواهرم فاطمه نوشته بودند می خواهم طوری شهید شوم که از آتش غیر از من نماند. روحشان آنقدر بزرگ شده بود که دیگر جسمشان توانایی تحملش را نداشت».
نرجس سلیمانی در انتخابات دوره ششم شورای شهر تهران با ۳۵۶ هزار و ۷۰۹ رای و پس از مهدی چمران و پرویز سروری به عنوان نفر سوم و یکی از ۲۱ نماینده مردم تهران به عضویت شورای شهر پایتخت درآمد. سردار شهید قاسم سلیمانی، شش فرزند داشت که یکی از آن ها به رحمت ایزدی رفت. پنج فرزند سردار سلیمانی در قید حیات هستند که بزرگ ترین آن ها ، نرجس سلیمانی است. گفته می شود همسر نرجس سلیمانی، سید ابوذر خضرائی افضلی نام دارد که در زمان شهرداری محمدباقر قالیباف صاحب امتیازی روزنامه تهران امروز را بر عهده داشت .
بدون نظر