این پرونده یکی از غم انگیزترین و قدیمی ترین پرونده های بدون نتیجه در قرن بیستم میلادی است، چه کسی محل اختفای آنه فرانک (Anne Frank) را به نازی ها لو داد؟ اما ظاهراً اکنون پس از ۷۷ ساله این راز بالاخره فاش شده است، بعد از آنکه گروهی از محققان مدعی شده اند عامل لو دادن دختری که دفترچه خاطراتش در دوران جنگ جهانی دوم دنیا را تکان داد پیدا شده است. نکته باورنکردنی اما این است که عامل لو دادن آنه فرانک و خانواده اش به گشتاپو نه یک نازی تشنه قدرت بلکه یک قربانی یهودی نازی ها، مانند خود خانواده فرانک هاست که هدفش از این کار تنها محافظت از خانواده اش بوده است. آرنولد ون دن برگ یک سردفتردار بود که گمان می رود محل اختفای خانواده فرانک ها را به نیروهای اس اس داده است.
آنه فرانک
رزماری سالیوان نویسنده کتاب The Betrayal Of Anne Frank در این باره می نویسد: «آرنولد ون دن برگ شخصی بود که شرایط او را در یک سردرگمی شیطانی قرار داده بود که البته به خاطر آن نباید سرزنش شود و او شاید تحت فشار نتوانسته عواقب اعمالش را به طور کامل درک کند. او این اطلاعات را از روی بدجنسی یا تقویت موقعیت خود فاش نکرد، کاری که بسیاری دیگر کردند. همانند اوتو فرانک، هدف او ساده بود، نجات خانواده اش. اینکه او موفق شد اما اوتو شکست خورد یک واقعیت تلخ تاریخی است». در شرایطی که شهرشان، آمستردام، در تسلط نیروهای نازی قرار داشت، آنه ۱۳ ساله، والدینش اوتو و ادیت و خواهرش مارگو در سال ۱۹۴۲ پنهان شدند. همراه با دوستان خانوادگی شان ون پلس ها و دندانپزشکی به نام فریتز ففر، خانواده آنه فرانک به مدت دو سال در اتاقی مخفی در پشت دفتر مغازه ادویه فروشی اتو قایم شده بودند.
آرنولد ون دن برگ
تنها کارمندان اوتو از این اتاق مخفی خبر داشتند که شامل ویکتور، کوگلر، یوهانس کلیمن، میپ گیز و بپ ووسکویژل بودند، کسانی که جانشان را به خطر می انداختند تا برای این خانواده پنهان شده غذا بیاورند. در سال ۱۹۴۴ پلیس آلمان به این دفتر حمله کرد و فرانک ها، ون پلس ها و ففر به مرکز کشتار یهودیان در کمپ آشوویتز، لهستان فرستاده شدند. آنه، مارگو و ادیت نیز به کمپ برگن-بلسن فرستاده شدند، جایی که ظاهراًٌ به حصبه مبتلا شده و در سال ۱۹۴۵ درگذشتند. اوتو که تنها بازمانده این خانواده بود، بعد از پایان جنگ به آمستردام بازگشت و دو سال بعد دفترچه خاطرات تکان دهنده آنه را که در دوران اختفایشان نوشته شده بود منتشر کرد. در سال های دهه ۱۹۴۰و ۱۹۶۰ دو تحقیق ناموفق در مورد اینکه چه کسی به فرانک ها خیانت کرده صورت گرفت و بالاخره در سال ۲۰۱۶ نیز تیمی قوی از ۲۲ نفر به رهبری وینسنت پانکوک، متخصص سابق اف بی آی در حل پرونده های حل نشده، تحقیقی دیگر در این زمینه را آغاز کردند.
محل اختفای آنه فرانک و خانواده اش در مغازه پدرش
این تیم به بررسی گزارش های متعدد از ۲۹ آرشیو اطلاعاتی در هلند و کشورهای عضو متفقین پرداخته و از نرم افزارهای هوش مصنوعی برای بررسی این اسناد استفاده نمود. در ادامه وینسنت در گزارشی در مورد اوتو فرانک متعلق به سال ۱۹۶۳ یک کپی از یادداشتی بی نام پیدا کرد که در سال ۱۹۴۵ به اوتو داده شده بود و در آن ادعا می شد که می داند چه کسی آن ها را به گشتاپو لو داده است. در این یادداشت چنین آمده است: «محل اختفای شما در آمستردام در آن زمان توسط آرنولد ون در برگ، کسی که در آن زمان در ووندلپارک، اوناساولان ساکن بود، به اداره مهاجرت یهودیان در آمستردام گزارش شده بود. در این دفتر او آدرس های زیادی را اعلام کرده بود». آرنولد ون دن برگ یکی از هفت سردفتردار یهودی در آمستردام قبل از وقوع جنگ جهانی دوم بود. شرکت او موفق بوده و آرنولد امور خرید و فروش کالاهای با رقم های بسیار بالا را انجام داده و خودش نیز در یک عمارت بسیار مجلل در شهر زندگی می کرد.
او و همسرش آگوست دو دختر دوقلو به نام های اما و استر و دختری کوچکتر به نام آن ماری داشتند که هم سن آنه فرانک بود. وقتی نازی ها شروع به دستگیری و کشتار یهودیان در اروپا کردند، ون دن برگ تلاش کرد به هر قیمتی از خانواده اش دفاع کند. در سال ۱۹۴۱ و یک سال پس از حمله آلمان به هلند، او به عضویت شورای یهودیان درآمد که وظیفه آن تصمیم گیری در مورد یهودیانی بود که باید از کشور اخراج شده و به صورت هفتگی با بخش اطلاعات اس اس موسوم به گشتاپو جلسه داشتند. در قبال همکاری با نازی ها، ون دن برگ و خانواده اش در میان ۱,۵۰۰ هلندی یهودی بودند که مصونیت دریافت کرده بودند. اما وقتی این شورا در سال ۱۹۴۳ منحل شد، اعضای آن به کمپ های مرگ فرستاده شده و این بدان معنا بود که ون دن برگ و خانواده اش دیگر در امان نبودند. هیچ سندی دال بر اینکه ون دن برگ و خانواده اش به کمپ های مرگ نازی ها فرستاده شده اند وجود ندارد.
شورای یهودیان آمستردام
حرکت بعدی ون دن برگ درخواست برای شرایط کالمیر- دسته بندی خاص اس اس به معنای غیریهودی- بر اساس هویت یکی از والدینش بود که غیرکلیمی بوده و بدین ترتیب او و خانواده اش می توانستند در فهرست افراد آریایی یا غیریهودی قرار بگیرند. در سپتامبر ۱۹۴۳ بود که با درخواست وی موافق شده و حرف جی به معنای یهودی بودن از مدارک هویتی تمامی اعضای خانواده او پاک شد. در آن دوران کسب و کار ون دن برگ از او گرفته شده و به یک سردفتردار آریایی داده می شود. ون دن برگ که از این تحقیر عصبانی است سعی می کند کسب و کار را طوری خراب کند که شرایط برای سردفتردار جدید مناسب نباشد. اما این سردفتردار که شپرز نام دارد از قدرت و نفوذ خود نزد اس اس استفاده کرده و رأی آن ها در مورد غیریهودی بودن خانواده ون دن برگ را بر می گرداند. بعد از این ماجراست که ون دن برگ از آمستردام فرار کرده و اس اس برای دستگیری او جایزه تعیین می کند.
مقاومت هلند خانه ای را برای دوقلوهای ون دن برگ در شواروود یافته و آنه ماری ۱۳ ساله را نیز در آمستردام مخفی می کند. اما آنه ماری بعد از تحمل گرسنگی و مجبور شدن به کار سخت و حتی تجاوز جنسی، از آمستردام فرار می کند. او به سرعت در روتردام توسط نازی ها دستگیر می شود اما خانواده ون دن برگ هنوز یک کارت دیگر برای بازی کردن دارند. در جریان بازجویی ها، آنه ماری به یکی از مشتریان آلمانی پدرش به نام آلویز میدل اشاره می کند و به سرعت آزاد می شود. میدل یک کلکسیون دار آثار هنری کاتولیک است که علیرغم داشتن زنی یهودی، با مقامات ارشد نازی دوست بوده و به صورت مخفیانه برای سرویس اطلاعاتی ارتش آلمان کار می کرد. در دورانی که مجموعه داران یهودی مجبور به فروش آثار هنری خود شده بودند، میدل برخی از آثار خود را به هرمان گورینگ، نفر دوم حزب نازی فروخت.
این آثار پیش تر متعلق به یک مجموعه دار یهودی به نام ژاک گودستیکر بوده و سردفترداری که فروش این آثار را ثبت کرده بود کسی نبود جز آرنولد ون دن برگ و وی به خوبی می دانسته که میدل می تواند متحد پرنفوذی باشد. از این رو وقتی که میدل، که مخفیانه به یهودیان کمک می کرد، از او خواست تا مادر گودستیگر را در دوران جنگ در خانه اش بپذیرد، او نیز بلافاصله موافقت کرد. اما در سال ۱۹۴۴ و در شرایطی که جنگ به ضرر نازی ها تغییر مسیر داده بود، میدل به اسپانیای فاشیستی فرار کرد و این زمان دیگر کارتی برای بازی کردن برای ون دن برگ وجود نداشت. وی در آخرین تلاش برای نجات خود و خانواده اش فهرستی از خانه های امن یهودیان را به نیروهای گشتاپو می دهد، اطلاعاتی که به عنوان عضوی از شورای یهودیان مطمئناً در اختیار وی بوده است.
اما ظاهراً وی نمی دانسته چه کسانی در این خانه مخفی شده و تنها می دانسته که یک خانه امن است. در سال ۱۹۴۸ دادگاه آمستردام ون دن برگ را در غیابش به جرم همکاری با نازی ها محکوم کرد. مدت کوتاهی بعد ون دن برگ به سرطان گلو دچار شده و در سال ۱۹۵۰ در لندن درگذشت. اوتو فرانک در هنگام برگزاری دادگاه رسیدگی به پرونده همدستان یهودی نازی ها در آمستردام گفته بود :«ما توسط یهودی ها لو داده شدیم». شاید مرگ ون دن برگ باعث شده بود که اوتو فرانک دیگر علاقه ای به فاش کردن نامش به عنوان لو دهنده محل اختفای خود و خانواده اش نداشته است. اوتو فرانک در سال ۱۹۸۰ در سن ۹۱ سالگی درگذشت.
انسانهای مرده بیشتر از زنده ها گل دریافت میکنند چرا که پشیمانی قویتر از تقدیر و تشکر است.
یه دختر نابغه با همچین سنی همچین حرفی زده.
روحش قرین رحمت الهی
روح یک جاسوس جوان یا پیر به علت خیانت همیشه در جهنم است یهودیان در طول تاریخ همیشه مثل انگل به یک کشور می چسبند ولی برای اهداف الیانس یهود به ان کشور خیانت می کنند
ضمن درود بر اون وکیل شجاع که جاسوس انگلیس را به المان ازاد تحویل داده باید گفت واقعا هیچ چیز وحشتناک تر و ترسناک تر از افرادی نیست که برای ادم های مرده پرونده تشکیل می دهند و مثل کرکس شبانه روزی دنبال سربازان دلاور المانی هستند که ۷۰ سال پیش جنگیدند و ان جنگ تمام شده است اینها افرادی هستند که در خاکستر می دمند ولی اگاه نیستند که ققنوس المان بزرگ روزی از خاکستر برخواهد خواست و طومار لاشخور ها را می پیچید
چرا المان ها دنبال این پرستوی جاسوس بودند ؟ چون جاسوس بود و یهودی ها به علت پیوند های خانوادگی به نوعی خانوادگی مرتکب جرم و جنایت و جاسوسی می شوند . اکثرا اگر باند های مافیایی را دنبال کنید تنها یهودی ها هستند که به صورت خانوادگی باند مافیایی تشکیل می دهند. به همین دلیل ارتش بزرگ هیتلر مجبور بودند این جاسوس ها را خانوادگی دستگیر کنند. پس از مدت چون جهود جماعت اهل بهداشت و حمام رفتن نبود دچار بیماری های عفونی خانوادگی می شدند و پس از مرگ المانی ها به دلایل علمی و پزشکی انها را خانوادگی دفن می کردند.
یهودی ها دوست دارن داستان تخیلی برای خودشون درست کنن تا ترحم دنیا را بر انگیخته کنند.
کشتار یهودی ها و کوره های آدم سوزی و … همش دروغ محضه این داستان بالا هم همیجوره.
هر چند سال یک پیرمرد یا پیرزن ۷۰ ساله که نمیتونه از خودش دفاع کنه رو محکوم میکنن که در فلان تاریخ در کشتار یهودی ها دست داشتی و کل دنیا هم باور میکنه!!!
از هیلتر وطن پرست تر در آلمان نبود
انسانهای مرده بیشتر از زنده ها گل دریافت میکنند چرا که پشیمانی قویتر از تقدیر و تشکر است.
یه دختر نابغه با همچین سنی همچین حرفی زده.
روحش قرین رحمت الهی
روح یک جاسوس جوان یا پیر به علت خیانت همیشه در جهنم است یهودیان در طول تاریخ همیشه مثل انگل به یک کشور می چسبند ولی برای اهداف الیانس یهود به ان کشور خیانت می کنند
ضمن درود بر اون وکیل شجاع که جاسوس انگلیس را به المان ازاد تحویل داده باید گفت واقعا هیچ چیز وحشتناک تر و ترسناک تر از افرادی نیست که برای ادم های مرده پرونده تشکیل می دهند و مثل کرکس شبانه روزی دنبال سربازان دلاور المانی هستند که ۷۰ سال پیش جنگیدند و ان جنگ تمام شده است اینها افرادی هستند که در خاکستر می دمند ولی اگاه نیستند که ققنوس المان بزرگ روزی از خاکستر برخواهد خواست و طومار لاشخور ها را می پیچید
چرا المان ها دنبال این پرستوی جاسوس بودند ؟ چون جاسوس بود و یهودی ها به علت پیوند های خانوادگی به نوعی خانوادگی مرتکب جرم و جنایت و جاسوسی می شوند . اکثرا اگر باند های مافیایی را دنبال کنید تنها یهودی ها هستند که به صورت خانوادگی باند مافیایی تشکیل می دهند. به همین دلیل ارتش بزرگ هیتلر مجبور بودند این جاسوس ها را خانوادگی دستگیر کنند. پس از مدت چون جهود جماعت اهل بهداشت و حمام رفتن نبود دچار بیماری های عفونی خانوادگی می شدند و پس از مرگ المانی ها به دلایل علمی و پزشکی انها را خانوادگی دفن می کردند.
یهودی ها دوست دارن داستان تخیلی برای خودشون درست کنن تا ترحم دنیا را بر انگیخته کنند.
کشتار یهودی ها و کوره های آدم سوزی و … همش دروغ محضه این داستان بالا هم همیجوره.
هر چند سال یک پیرمرد یا پیرزن ۷۰ ساله که نمیتونه از خودش دفاع کنه رو محکوم میکنن که در فلان تاریخ در کشتار یهودی ها دست داشتی و کل دنیا هم باور میکنه!!!
از هیلتر وطن پرست تر در آلمان نبود